Na kweek- en 3D-geprint vlees is nu de eerste visfilet (precies tandbaars) verkrijgbaar, gemaakt met dezelfde techniek die uitbuiting van dieren vermijdt en duurzaamheid nastreeft (ondanks het feit dat de meeste consumenten nog steeds sceptisch zijn).
Het eerste 3D-geprinte kweekvlees zonder dieren te doden is enige tijd geleden gemaakt (we hebben er hier over gesproken). Nu is het echter een Singaporese startup gelukt, in samenwerking met een Israëlisch bedrijf dat al op deze manier vlees produceert de eerste 3D-geprinte visfilet.
Het is gemaakt door een team van Umami Mea in samenwerking met het voedseltechnologiebedrijf Steakholder Foods, dat uitlegde dat ze ’s werelds eerste gekweekte en 3D-geprinte vis hadden ontwikkeld met behulp van tandbaarscellen:
De 3D-bioprinter die wordt gebruikt om de vis te maken, is een gespecialiseerde machine die met behulp van levende cellen weefsels en organen kan produceren. De printer legt lagen cellen neer, net zoals een traditionele 3D-printer lagen plastic neerlegt, totdat er een volledig gevormd stuk weefsel ontstaat. In tegenstelling tot traditionele 3D-printers die plastic of metaal gebruiken, gebruiken 3D-bioprinters een reeks biomaterialen, waaronder eiwitten, polysachariden en andere organische verbindingen, om levend weefsel te creëren. Dit proces van het creëren van levend weefsel staat bekend als bioprinten en het zorgt voor een revolutie in de voedseltechnologie, omdat het een veelbelovende weg biedt voor de ontwikkeling van biefstuk of vis.
Hoewel de meeste consumenten zijn nog steeds erg sceptisch als ze met dit soort alternatieven worden geconfronteerd Naast de meer klassieke voedselproductie zijn er duidelijke voordelen op het gebied van dierenwelzijn. Technologieën als deze kunnen ook cruciaal worden voor de visserijsector, zoals de start-up die dit nieuwe 3D-product heeft gemaakt uiteraard hoopt:
De visindustrie is een vitale sector die een cruciale rol speelt in de wereldeconomie. Overbevissing en niet-duurzame aquacultuurpraktijken hebben echter geleid tot aanzienlijke milieuschade en de uitputting van de vispopulaties. Met de introductie van 3D-bioprinttechnologie een nieuw tijdperk van duurzame visproductie is begonnen.
3D-geprinte vis is ook duurzamer dan traditionele aquacultuurmethoden, waarvoor grote hoeveelheden water en voer nodig zijn. Met deze methode kan vis zelfs worden gekweekt in een gecontroleerde omgeving met minimaal afval.
Maar zoals bij elke nieuwe technologie zijn ze er wel nog steeds grote uitdagingen te overwinnen voordat 3D-geprinte vis algemeen verkrijgbaar op de markt kan komen. Ten eerste de kosten van 3D-bioprinters, die nog steeds vrij hoog zijn, en vervolgens het grootschalige viskweekproces dat nog steeds wordt geperfectioneerd.
De eerste 3D-vis is uiteraard ook geproefd en degenen die hem hebben geproefd zijn ervan overtuigd dat hij een smaak en consistentie heeft die vergelijkbaar is met die van een echte visfilet.
Volg ons op Telegram | Instagram | Facebook | TikTok | YouTube
Bron: Steakholder
Lees ook:
