Droge hoest bij kinderen: hoe herken je het en hoe behandel je het

De hoesten bij kinderen het is meestal een bron van zorg voor ouders, een van de meest voorkomende oorzaken die moeders en vaders ertoe aanzetten een kinderarts te raadplegen. Er moet echter meteen worden gezegd dat het geen ziekte is, maar een symptoom vrij frequent in de kindertijd, waarvan de oorzaken verschillend kunnen zijn. Naast de natte hoest, veroorzaakt door opgehoopt slijm, is er nog een vervelende aandoening die alarmbellen doet rinkelen: de droge hoest bij kinderen. Laten we uitvinden wat ze zijn oorzaak e hoe je het moet behandelen.

Hoesten is een fysiologisch afweermechanisme van het lichaam, wat helpt om materialen uit de luchtwegen te verdrijven, waardoor wordt voorkomen dat ze in de longen terechtkomen. Deze kunnen bestaan ​​uit per ongeluk ingeademde deeltjes of overmatige slijmafscheiding. Dit symptoom kan zich op verschillende manieren en op verschillende manieren manifesteren: de hoest kan droog of catarraal zijn, nat met of zonder slijm.

Doorgaans treft het een kwart van de school- en kleuterkinderen en is het geen reden tot ongerustheid als het gepaard gaat met veelvoorkomende virale of verkoudheidsziekten. In een beperkt aantal gevallen kan het echter een indicator zijn van een belangrijke acute pathologie van het ademhalingssysteem, zoals bronchitis, bronchopneumonie of bronchiale astma. Als het langer dan 4-8 weken duurt, wordt er gebeld chronische hoesten kan in verband worden gebracht met zelfs ernstige pathologieën.

Afhankelijk van hoe het zich manifesteert, kunnen we begrijpen of het een natte of droge hoest is.

• LA productieve hoest (ook wel vettig of catarraal genoemd) gaat gepaard met de aanwezigheid van slijm in de luchtwegen, wat zou kunnen betekenen dat er een ontstekingsproces gaande is, wat bijvoorbeeld een teken kan zijn van rhinosinusitis, bronchitis of bronchopneumonie.
• De droge hoest het wordt niet geassocieerd met sputum (slijm of slijm), het is prikkelbaar, het manifesteert zich vaker ’s nachts en het kan om de meest uiteenlopende redenen voorkomen.

Acute hoest

De meest voorkomende hoest op kinderleeftijd is de acute hoest die volgt op een verkoudheid of, in het algemeen, op een luchtweginfectie van de bovenste luchtwegen, vaak van de luchtwegen. viraalen die in de eerste twee tot drie dagen gepaard kan gaan met koorts, meestal niet hoog.

De belangrijkste oorzaak van deze hoest is lo scolo retronasaalDat wil zeggen het feit dat het slijm dat zich in de neusholten vormt naar achteren stroomt, richting de nasopharynx en de keel, waardoor irritatie van de bovenste luchtwegen ontstaat.

Soms verschijnt deze hoest als droogen evolueren vervolgens naar een stabielere vorm vet in de daaropvolgende dagen, naarmate de productie van slijm door de slijmklieren langs de luchtwegen toeneemt. Op andere momenten vertoont het echter gedurende de dag wisselende kenmerken: op sommige momenten is het droger en prikkelbaarder, op andere momenten is het dikker en rijker aan slijm.

Hoesten en braken

De acute hoest bereikt zijn hoogtepunt binnen twee tot drie dagen na het begin ervan, wat mogelijk twee tot drie slapeloze nachten veroorzaakt als gevolg van voortdurend ontwaken, soms ook gepaard gaand met braaksel vanwege de inspanning veroorzaakt door voortdurend hoesten. De aandoening verdwijnt doorgaans binnen een paar dagen (maar ook binnen een paar weken), waarbij de verkoudheid ook de neiging heeft spontaan terug te dringen.

Meestal zijn de oorzaken van droge hoest bij kinderen:

• virale infecties van bovenste eerste luchtwegenik (keel en neus). In dit geval kan het gepaard gaan met andere typische symptomen van verkoudheid, zoals niezen, loopneus, keelpijn, hoofdpijn, koorts, en verergeren als het kind op de rug ligt, als gevolg van het druppelen van post-nasale afscheiding.
• bronchiale astma, vaak geassocieerd met piepende ademhaling bij het uitademen of een gevoel van kortademigheid, vooral als dit gepaard gaat met bronchospasme
• ernstiger infecties lagere luchtwegenzoals bronchitis en longontsteking: de aandoening is persistent, gaat vaak gepaard met hoge koorts en heeft de neiging te verergeren, zowel in rugligging als in buikligging
• allergieën
• gastro-oesofageale reflux
• somatische of psychogene hoest: het is de tweede oorzaak van chronische hoest, na astma bronchiale, heeft geen organische, maar eerder psychologische oorsprong en kan ontstaan ​​bij kinderen van 6 jaar en ouder

Omdat de oorzaken van hoest heel verschillend kunnen zijn, bestaat er niet één enkele therapie. Het type medicijn dat moet worden gebruikt, hangt dus af van de ziekte waarmee het verband houdt.

Meestal raden artsen hoestonderdrukkers en slijmoplossers niet aan. Om de symptomen te verlichten kunt u echter huismiddeltjes gebruiken, zoals ontsmetting, of ervoor zorgen dat het kind een goede hydratatie. Als het kind een droge hoest heeft, is het een goed idee om dit te verhogen de vochtigheid van de omgevingdoor het gebruik van een luchtbevochtiger, om irritatie van de luchtwegen te voorkomen.

Als er geen andere waarschuwingssignalen zijn, is een bezoek aan een arts meestal niet nodig als de hoest slechts een paar dagen aanhoudt en gepaard gaat met verkoudheidssymptomen. En in plaats van noodzakelijk om contact op te nemen met uw kinderarts met:

• de hoest langer dan 10 dagen aanhoudt, waardoor de normale dagelijkse activiteiten van het kind worden belemmerd
• gaat gepaard met hoge koorts
• er is een vermoeden van inademing van een vreemd lichaam (krachtige hoest die plotseling verschijnt)
• het kind ademt snel of moeilijk
• braken optreedt
• het kind is een paar maanden oud en de hoest is al meer dan twee dagen aanwezig
• er zit bloed in het slijm
• het kind voelt pijn op de borst tijdens het hoesten
• het kind is erg geïrriteerd of lijkt moe

De kinderen jonger dan 6 maanden en gedurende het hele eerste jaar lopen ze meer risico op complicaties. Daarom vereisen ze een tijdige evaluatie door de kinderarts, die de diagnose stelt, therapie voorschrijft en eventuele tests uitvoert.