Ik was al moeder van twee kleine meisjes. In 2009 ontdekte ik dat ik zwanger was van mijn derde kind: we waren heel blij, bij elke controle was alles in orde en ook bij de structurele controle was alles in orde.
Het was 6 december: ik ging iets doen een echografie en het pad naar de gynaecoloog was prima. Hij ontdekte net dat ik een hoge bloeddruk had. Hij schreef mij een bloeddruktablet voor, waarmee ik de volgende dag begon. Een verpleegster vroeg aan mijn gynaecoloog of ik sindsdien in het ziekenhuis moest blijven voor controle er waren nog een paar dagen vóór de geboortedatumterwijl de gynaecoloog in plaats daarvan zei dat ze een weekendje weg moest voor de Onbevlekte Ontvangenis en mij niet kon volgen.
Uit eigen vrije wil ging ik erheen EHBO de dag daarna om een tracering te maken en om te zien of alles in orde was, aangezien ik de avond ervoor een hoge bloeddruk had. Ze legden me op tafel om de tracering te doen en terwijl ze me vragen stelden over het vorige bezoek was er een doodse stilte en de reden was dat mijn baby was overleden.
Ik ben nog steeds erg boos over wat er met mij is gebeurd, omdat de verpleegster zeker een probleem had geïdentificeerd, terwijl de gynaecoloog in plaats daarvan aan het weekend moest nadenken.
Ik ben er zeker van dat als ik onder toezicht in het ziekenhuis was gebleven, mijn baby met een spoedkeizersnede niet zou zijn overleden.
Van moeder Lidia
