Vanaf zeer jonge leeftijd op een taalschool gezeten?

Tweetalige kinderdagverblijven, bureaus die moedertaalsprekende oppas aanbieden, maar ook peuterspeelzaal in een vreemde taal: meestal wekelijkse activiteiten die samen met een ouder moeten worden uitgevoerd. De afgelopen jaren zijn er steeds vaker voorstellen gedaan scholen, diensten en activiteiten die beloven het leren van een vreemde taal gemakkelijker te makenvroege blootstelling aan de taal zelf. Over het algemeen is dit Engels, maar in de grote steden is er geen gebrek aan alternatieve mogelijkheden, bijvoorbeeld voor Spaans of Chinees. Het is een groeiend aanbod, dat aansluit bij de wens van ouders om ervoor te zorgen dat hun kinderen de vaardigheden verwerven maximaal mogelijke natuurlijkheid in het begrijpen en uitdrukken van een of meer vreemde talen, die van fundamenteel belang worden geacht om zich gemakkelijk in de wereld te verplaatsen, en misschien ook wel met de minimale inspanning. Maar werken deze ervaringen echt?

Tweetaligheid

Allereerst wij moeten onderscheid maken tussen een benadering die tot doel heeft echte tweetaligheid te bevorderen en een lichtere benadering, die zich beperkt tot het bieden van blootstelling die theoretisch in staat is het leren van de tweede taal te vergemakkelijken. We zijn gewend om tweetaligheid te zien als een aandoening die mogelijk wordt gemaakt door onderdompeling in twee verschillende talen tegelijk, bijvoorbeeld omdat mama en papa verschillende moedertalen hebben of omdat het gezin in een land woont waar een taal die niet hun taal is, eigen wordt gesproken.

In werkelijkheid is het mogelijk om tweetalige kinderen op te voeden, zelfs als er zowel thuis als daarbuiten één enkele taal wordt gesproken (bijvoorbeeld Italiaans), zolang de blootstelling aan de tweede taal – om te beginnen – indien mogelijk al op zeer jonge leeftijd begint. binnen de eerste 3 tot 4 levensjaren.

«Het is in feite de periode waarin men de maximale neuronale bloei» legt neurobioloog Alberto Oliverio, emeritus hoogleraar psychobiologie, uit op de universiteit van Rome Sapienza. «Bovendien heeft de lateralisatie van taal op hersenniveau nog niet plaatsgevonden, dat wil zeggen de lokalisatie van de belangrijkste taalfuncties op het niveau van de hersenen.linker hersenhelft van de hersenen, die begint rond de leeftijd van 4 jaar en voltooid wordt tijdens de kindertijd. Dit betekent dat zelfs derechter hemisfeer werkt mee aan het leren van een taal, op een bijzonder efficiënte manier.”

Het is niet verrassend dat de resultaten van onderzoeken met immigranten van verschillende leeftijden door de jaren heen in de Verenigde Staten (bijvoorbeeld een studie van het Cato Institute gepubliceerd in 2019) hebben heel duidelijk aangetoond dat voor kinderen die in het land aankomen vóór de leeftijd van 6-7 jaaris de verwerving van de Engelse taal optimaal en vergelijkbaar met die van kinderen geboren in de VS, terwijl deze geleidelijk afneemt voor hogere leeftijdsgroepen: «Dit betekent uiteraard niet dat het onmogelijk is om een ​​uitstekende beheersing van een vreemde taal te bereiken, zelfs als je deze als kind of als volwassene begint te ‘leren’’, benadrukt Oliverio echter. “Dit blijkt bijvoorbeeld uit het geval van Joseph Conrad, die een van de belangrijkste schrijvers van de Engelse taal werd, ondanks het feit dat Engels zijn derde taal was, die hij pas op twintigjarige leeftijd leerde.”

Pas op voor snelkoppelingen

Terugkerend naar het doel van het opvoeden van tweetalige kinderen, in de specifieke context van vandaag, die vaak wordt gedomineerd door digitale benaderingen die vaak worden geïnterpreteerd als ‘snelkoppelingen’, is het goed om te onthouden dat vroege blootstelling aan de tweede taal, om effectief te zijn, langdurig en meeslepend moet zijn, d.w.z. betrekking moet hebben op de dagelijkse gewoonten van de jongen of het meisje, en moet worden overgebracht via belangrijke personen. naar hen. Het mag daarom geen passieve blootstelling zijn, maar één echte communicatieactiviteit: een aandoening die bijvoorbeeld kan optreden bij een oppas die alleen in haar moedertaal met het kind spreekt, of in een echt tweetalige crèche, waar een moedertaalspreker elke dag een bepaalde hoeveelheid tijd met de kinderen doorbrengt.

De voordelen van minder meeslepende activiteiten

Als vergelijkbare omstandigheden niet kunnen worden gegarandeerd, is het nog steeds zinvol om met jongere kinderen deel te nemen aan minder meeslepende activiteiten in vreemde talen, zoals peuterspeelzaal wekelijks? Zelfs in dit geval lijkt het antwoord positief. «Er kunnen enkele voordelen zijn, die vooral betrekking hebben op deaccentverwerving» specificeert Oliverio, ter ondersteuning van een onderzoek uit het begin van de jaren tachtig waarin werd aangetoond dat Japanse kinderen van ongeveer zes maanden oud reageren op zowel /l/aanwezig in hun moedertaal, en in klank /R/, die in plaats daarvan afwezig is. Maar al na twaalf maanden kunnen ze de twee geluiden niet meer onderscheiden, tenzij ze er voortdurend aan worden blootgesteld. Resultaten van dit type suggereren dat vroege blootstelling aan een vreemde taal taalbehoud mogelijk zou maken vermogen om geluiden te onderscheiden die niet aanwezig zijn in de moedertaal, waardoor de daaropvolgende verwerving van een passender accent wordt vergemakkelijkt.

Wat te doen thuis

En dat niet alleen: naarmate een kind dat aan dit soort activiteiten deelneemt, opgroeit, zal hij de kans krijgen om zichzelf uit te rusten met een kleine woordenschat in een vreemde taal, maar bovenal zal hij de neiging hebben een houding aan te nemen die opener en minder vijandig tegenover de taal in kwestie een houding die van pas kan komen als hij die daadwerkelijk op school moet leren.

Om effectief te zijn moeten deze activiteiten uiteraard ook een aantal kenmerken hebben: het is vooral van fundamenteel belang datspeelse setting en, vooral als de kinderen heel jong zijn, niet-dwingend. Thuis, altijd als spel en nooit als taak, kunt u vervolgens de tijdens de cursus uitgevoerde activiteiten herhalen, naar liedjes en kinderrijmpjes luisteren, boeken in een vreemde taal lezen. En voor iets oudere kinderen kan het helpen om te kijken tekenfilms altijd in een vreemde taal. De uitzendingen op televisie in Italië worden nagesynchroniseerd, maar tegenwoordig is het gemakkelijk om alternatieven te vinden waarmee je ze bijvoorbeeld in het Engels kunt volgen.