In 2007, op 25-jarige leeftijd, besloten mijn man en ik om een kind te krijgen.
Ik wist dat ik het moeilijk zou krijgen omdat ik er last van heb anovulatoire polycysteuze eierstok. In overleg met mijn gynaecoloog hebben we alle tests gedaan en voor mijn man waren er geen problemen.
In eerste instantie probeerden we het met deintra-uteriene inseminatie maar ik raakte twee keer in hyperstimulatie en moest het opgeven. Dus besloten we om de Vijfaangezien de tijd verstreek en er geen resultaten werden gezien.
We gingen naar een gespecialiseerd centrum ver van huis en startten het proces, maar ook hier ging ik na verschillende analyses, bezoeken en uiteindelijk stimulaties twee keer in hyperstimulatie en moest ik het opgeven.
We waren erg ontmoedigd, maar besloten het dichter bij huis opnieuw te proberen. Andere analyses en bezoeken en helaas hetzelfde resultaat.
Ondertussen ging het bedrijf waar ik voor werkte failliet en daarmee ook mijn wens om door te gaan. Met tegenzin begon ik weer de pil te slikken omdat ik al 6 maanden niet ongesteld was (wat heel normaal is in mijn toestand) maar ik zei tegen mezelf: geen kind, geen baan… tenminste mijn menstruatie (januari 2013)! !
Ondertussen ben ik weer gaan werken in een nieuw bedrijf (april 2013) en was de zomervakantie aangebroken. Ik besluit om 2 doosjes pillen achter elkaar te slikken om te voorkomen dat ik half augustus ongesteld word.
Toen de tweede doos klaar was, had ik het medische recept moeten invullen, maar als je werk en luiheid wilt, heb ik het niet gedaan, maar ik zou er hoe dan ook de tijd voor hebben gehad toen mijn menstruatie aanbrak, toch? Neeee
De tijd verstreek en mijn menstruatie bleef uit, maar daardoor ging het licht niet aan… maar mijn borsten… erg pijnlijk!!! Ik heb nog nooit zoveel pijn gehad… mijn moeder en ook mijn collega zeiden dat ik de test moest doen en ik, die te veel tests had gedaan, wilde hem niet doen.
Op een dag bevond ik me in de supermarkt waar naast de deur een parafarmacie was en ik zei tegen mezelf: “Kom op, laten we het nemen… zodat je ze het zwijgen kunt opleggen en het gesprek kunt beëindigen”.
Ik doe de test en besluit deze de volgende dag in de fabriek te doen in het bijzijn van mijn collega…
Ik arriveerde bij de fabriek en zei: “Nu zal ik je laten zien dat ik niet zwanger ben”.
Ik zal die dag nooit vergeten. Verbazing en ongeloof!!!! 2 regels…Ik heb meteen mijn man gebeld en daarna de gynaecoloog, een paar uur later stonden we al klaar voor het bezoek. Ik huil nog steeds als ik eraan denk en de gynaecoloog die de monitor draait, lacht naar me en zegt “daar is daar… er is ook een hartslag”!!
Hij, mijn kleine stipje (zoals ik hem noemde) was daar…6+6…geboren in juni 2014..
In 2020 en 2021 heb ik 2 miskramen gehad. Ik ben ziek geweest, dat is waar, maar ik dank God elke dag dat Hij mij de vreugde van een kind heeft gegeven en ik ben nog steeds dankbaar voor het leven
