Elizabeth van Beieren, keizerin van Oostenrijk en koningin van Hongarije, heeft niet alleen geschiedenis geschreven dankzij de populaire cultuur. Haar tragische lot maakte haar ook tot de heldin van vele films, musicals en… Ze was 44 jaar keizerin, het langste in de Oostenrijkse geschiedenis, en zelfs tijdens haar leven waren er legendes over haar obsessie met uiterlijk. Hoe zorgde keizerin Sisi voor haar schoonheid? Sommige van haar rituelen doen vandaag de dag wellicht wenkbrauwen fronsen.
Keizerin Sisi was geobsedeerd door haar. Hoe zorgde zij voor hen?
Als de ‘roos van Beieren’ en de mooiste vrouw ter wereld zorgde de keizerin voor zowel haar lichaam als haar haar. Ze was vooral trots op hen. Ze waren lang, bijna tot aan de enkels reikend, kastanjebruin en dik, en zo zwaar dat ze regelmatig hoofdpijn zouden veroorzaken. In de tweede helft van de 19e eeuw besteedde de keizerin zelfs enkele uren per dag aan de verzorging van haar haar. Dit omvatte regelmatig kammen, waarna Elizabeth van Beieren elk haarverlies kon tellen, maar ook speciale baden. Sisi gebruikte brouwsels van eieren en Franse cognac, waaraan ze soms ui toevoegde. Om ze te maken had ze enkele tientallen eieren en twintig flessen cognac nodig. Ze herhaalde de procedure elke drie weken.
Aardbeienmasker en kalfswraps. Dit is hoe keizerin Sisi voor haar schoonheid zorgde
Sisi was niet alleen geobsedeerd door haar haar. Ook aan de huid en het lichaam besteedde ze veel aandacht. Ze vermeed sterke make-up en parfums en probeerde natuurlijk te blijven. Ze gaf om hygiëne – ze had zelfs een badkuip in haar kleedkamer. Om haar huid stevig te houden, nam ze regelmatig koude baden. ’s Avonds nam ze een bad in warme olie, waardoor haar huid zacht werd. Maar dat is niet alles.
Elizabeth van Beieren was ook dol op cosmetische “nieuwigheden” die ze gebruikte om haar huid te verzorgen. Op haar gezicht zette ze onder meer: een aardbeienmasker dat verkleuring moest verwijderen. Het geplette fruit werd gemengd met vaseline en op het gezicht aangebracht. Ze gebruikte graag crèmes gemaakt van witte was, amandelolie en rozenwater. Ze gebruikte ook maskers, of beter gezegd kompressen, gemaakt van kalfsvlees of vers rundvlees, omwikkeld met zijde.
