Vaders en moeders weten het goed: koorts is een van de meest voorkomende symptomen bij kinderen. In de overgrote meerderheid van de gevallen is koorts afhankelijk van een veelvoorkomende infectie, viraal of bacterieel, bijvoorbeeld:luchtweg- of darminfectie.
In zeldzamere gevallen zijn er echter situaties waarin de oorzaak van de koorts zelfs na enkele diagnostische tests niet duidelijk is. In deze gevallen spreken we van koorts van onbekende oorsprong (FUO, van de Engelse uitdrukking Koorts van onbekende oorsprong). Dat betekent niet dat we nooit zullen weten wat het is, maar dat we om erachter te komen een diagnostisch proces moeten volgen dat lang kan duren en dat zeker enkele aanvullende specialistische tests vereist.
“Technisch gezien treedt koorts van onbekende oorsprong op wanneer het kind koorts vertoont boven 38,3°C die meerdere malen voorkomt gedurende een periode van drie weken en die blijft bestaan zonder aanwijsbare oorzaakondanks de eerste onderzoeken om meer te weten te komen”, legt kinderarts Romina Gallizzi uit, onderzoeker aan de Universiteit van Messina en specialist in kinderimmunologie en reumatologie. “Over het algemeen beginnen we over FUO te praten als er na een week van diepgaand onderzoek geen resultaten zijn, of na drie dagen als het kind in het ziekenhuis wordt opgenomen”. (Lees ook: babythermometer, welke te kiezen)
Afgezien van de meest banale infecties kan het ingewikkeld zijn om precies de oorzaak van een temperatuurstijging te begrijpen, aangezien dit ervan kan afhangen meer dan 200 verschillende oorzaken. In de overgrote meerderheid van de gevallen kan echter vroeg of laat een diagnose worden gesteld.
‘Soms gaat het over anderen infectiesmisschien niet erg wijdverspreid of met onduidelijke symptomen, zoals mononucleosis of cytomegalovirusinfectie”, legt Susanna Esposito uit, hoofd van de kinderafdeling met hoge intensiteit van de polikliniek van Milaan, waar zojuist een ziekenhuis is ingehuldigd nieuw multidisciplinair centrum specifiek voor de behandeling van kleine patiënten met mysterieuze koorts.
In sommige gevallen hangt koorts af van auto-immuunziekten, reumatische of chronische ontstekingsziekten, zoals artritis, de ziekte van Crohn of veel zeldzamere vormen. “Dit is het geval bij de zogenaamde auto-inflammatoire ziektendie terugkerende periodieke koorts kan veroorzaken, zoals familiale mediterrane koorts of hyper-IgD-koorts”, legt Gallizzi uit. De ziekte van Kawasaki kan ook een auto-immuun – en altijd zeldzame – oorzaak zijn van onbekende koorts. “Het is een ontsteking van de bloedvaten van kleine en gemiddelde afmetingen door het hele lichaam, wat zou kunnen leiden tot cardiovasculaire complicaties”, specificeert Esposito.
Ten slotte zouden mogelijke oorzaken van ‘mysterieuze’ koortsen zeker kunnen zijn tumor vormen.
De aanwezigheid van een “vreemde” koorts levert zeker veel op angst en zorgen bij ouders, ook omdat zij hun kinderen vaak in het ziekenhuis zien liggen, zonder snel een oplossing voor het probleem te kunnen vinden. Maar wees voorzichtig: zelfs in deze gevallen je moet niet meteen aan het ergste denken. Zoals we hebben gezien, kunnen de mogelijke oorzaken verschillend zijn en niet noodzakelijkerwijs allemaal ernstig.
‘Soms, vooral bij oudere kinderen, en als de temperatuurstijging gering is, kan het zelfs een vorm van koorts zijn gesimuleerde koortsom de aandacht te trekken, om problematische situaties op school of anderszins te vermijden”, onderstreept Esposito. “Allemaal gevallen die een diepgaande analyse door neuropsychiatrische specialisten vereisen”. Wat we zeker moeten doen, is proberen zo snel mogelijk te begrijpen waar het van afhangt. een abnormale koorts.
‘De eerste stap is met de familie kinderarts“, zegt Gallizzi. “Hij is het die het bestaan van een FUO moet vermoeden en leiding moet geven aan de eerste onderzoeken: enkele bloedtesten, uitstrijkjes, urinecultuur, een röntgenfoto van de borstkas, de test om een mogelijke tuberculose-infectie te evalueren.” Als dit de eerste is reeks onderzoeken levert geen resultaat op, we gaan verder met verder onderzoek, waaronder mogelijk invasieve tests, afhankelijk van het vermoeden: genetische tests, colonoscopie, CT-scan van de borst, echografie van de buik, botscan.
Uiteraard zijn het examens die worden afgenomen referentiecentra op hoog niveaubijvoorbeeld kinderpoliklinieken die de mogelijkheid hebben om de verschillende mogelijke aspecten diepgaand te onderzoeken (reumatologisch, infectieus, mogelijk tumoraal enzovoort), of in gespecialiseerde centra zoals de nieuwe kliniek in Milaan voor koorts van onbekende oorsprong.
Aanvullende bron voor dit artikel: webpagina Lurie Children’s Hospital of Chicago.
Bekijk ook de video over koorts bij kinderen
