Een nieuwe studie, gepubliceerd in het internationale wetenschappelijke tijdschrift Pediatrics, brengt een verminderde slaapduur in verband met de waarschijnlijkheid van het ontwikkelen van diabetes type 2 bij kinderen.
Voor de doeleinden van het onderzoek gebruikten de onderzoekers gegevens van 4.525 kinderen van 9 en 10 jaar. Er werden metingen van lengte, gewicht, lichaamsvet en bloeddruk uitgevoerd, evenals bloedtesten om de glucose-, insuline-, geglycosyleerd hemoglobine- en lipidenniveaus te bepalen. De slaapduur werd berekend op basis van door de kinderen verstrekte informatie, terwijl bij een kleiner deel van de steekproef een objectieve beoordeling werd uitgevoerd.
De gemiddelde slaapduur van de kinderen was 10,5 uur. Er werd echter waargenomen dat hoe korter de slaapduur, hoe hoger het lichaamsvetniveau, wat ook in eerdere onderzoeken is waargenomen. Bovendien bleek de slaapduur omgekeerd evenredig te zijn aan de niveaus van glucose, insuline en insulineresistentie. Meer specifiek werd een vermindering van de slaapduur, zelfs met 1 uur, geassocieerd met een significante toename van de glucosespiegels en de insulineresistentie, die belangrijke risicofactoren zijn voor de ontwikkeling van diabetes mellitus.
Zoals de onderzoekers melden, bewijst de onderzoeksopzet geen oorzaak-gevolgrelatie en moeten er meer onderzoeken worden uitgevoerd om de bovengenoemde verbanden te onderzoeken en te bevestigen. Het lijkt er in ieder geval op dat goed slapen een eenvoudige strategie is die zou kunnen bijdragen aan het vroegtijdig voorkomen van het ontstaan van chronische ziekten.
Wetenschappelijke Groep neadiatrofis.gr
