Een nieuw schooljaar is begonnen. En als we het over school hebben, bedoelen we niet alleen de laatste klas, maar van de kleuterschool tot de derde middelbare school.
En dit komt omdat elke klas, ongeacht het leerjaar, voor kinderen moeilijk is. De kleuterschool is net zo moeilijk en eng voor een kleine vijfjarige, als de Derde Middelbare School voor een zeventienjarige tiener, die zich voorbereidt op zijn toelating tot het hoger onderwijs. Daarom worden ouders ook rechtstreeks beïnvloed door dit belangrijke proces.
In veel gevallen hangt de harmonie in een gezin af van de prestaties van de kinderen op school. Tegelijkertijd wordt echter het verloop van de kinderen en de manier waarop zij door de jaren heen met hun schoolverplichtingen zullen omgaan, zelfs hun prestaties, beïnvloed door het algemene gedrag van de ouders. Van de eisen die ouders stellen, van het contact met hun kinderen, van hoe zij zelf omgaan met school, of ze het devalueren of dat het een middel is om hun kinderen te manipuleren. Om alles goed te laten verlopen en om spanningen gedurende het jaar te vermijden, en herhalend dat we alle leeftijden erbij betrekken, zou het goed zijn als ouders een aantal specifieke gedragingen vertonen.
Laten we ze in detail bekijken:
• Wij moedigen ons kind aan voor wat hij onder ogen moet zien.
• We motiveren hem om te studeren, actief te zijn, niet op te geven en niet bang te zijn voor moeilijkheden, waarbij zijn belangrijkste wapen de kracht is die kennis hem geeft.
• We helpen hem zijn tijd goed te organiseren, zijn schema, met alle activiteiten die hij zal hebben. Veel kinderen vinden het moeilijk om zichzelf te organiseren, waardoor ze lui of ongeïnteresseerd overkomen. Het kan echter zijn dat dit niet het geval is. Ze weten misschien gewoon niet waar ze moeten beginnen.
• We vergelijken onze kinderen nooit met andere kinderen om ze te kleineren. Als er een vergelijking plaatsvindt, mag deze alleen voor activering zijn.
• Wij tonen onze teleurstelling bij verminderde prestaties, maar niet bij degradatie. Teleurstelling moet worden uitgelegd als een natuurlijke manifestatie van ons, omdat we zeker zijn van hun potentieel, we erin geloven en dus weten we dat we het beste kunnen verwachten.
• Wij erkennen zijn talenten en ondersteunen deze, ongeacht onze persoonlijke ambities. Wij manipuleren niet.
• We hebben contact met de docenten.
• Wij observeren altijd eventuele schommelingen bij het kind of veranderingen in zijn prestaties en veranderingen in zijn gedrag. Er kan iets in zijn leven gebeuren dat het moeilijk maakt.
• We informeren het kind dat hij op school veel mensen zal ontmoeten en met veel verschillende houdingen en gedragingen zal worden geconfronteerd. Hij moet niet bang zijn om zichzelf te zijn. Imiteer niet alleen wat anderen doen. Weet hoe hij zichzelf moet verdedigen en respecteer diversiteit, en informeer zijn leraren als hij beseft dat een kind hulp nodig heeft.
• Wij stellen onze regels niet autoritair op als veto, maar met flexibiliteit, uitleg en dialoog. Op deze manier zullen er geen spanningen ontstaan die leiden tot een kloof tussen kinderen en ouders.
Vergeet niet uw liefde aan uw kinderen te tonen. Laat het hele gezin leren om als team te werken en niet als rivalen. Alleen op deze manier behaal je de overwinning, die afhankelijk van de omstandigheden ook anders is. En natuurlijk, als ouders nu, onthoud hoe u was als leerling en stel uw kinderen manieren voor om het gemakkelijker te maken. Maar herhaal vooral geen dingen en gedragingen die u als kind pijn deden of moeilijk maakten.
Van Magda Daskalaki, evolutionair psycholoog
Wetenschappelijke partner neadiatrofis.gr
