Exophthalmie bij kinderen, wat het is en hoe het te behandelen

Exophthalmie is een aandoening waarbij de oogbol steekt uit de baan. Aan de basis kunnen er verschillende omstandigheden zijn die leiden tot een toename van het volume van de inhoud van de baan zelf. Dit probleem kan ook bij kinderen voorkomen. In de praktijk heeft het oog de neiging om uit te steken in vergelijking met de normale positie. Het is anders dan proptosi omdat dit laatste meestal slechts één oog aantast en het gevolg is van degeneratieve processen die plaatsvinden binnen de baan en die bijvoorbeeld worden bepaald door tumoren. Wij praten over pseudoesoftalmo wanneer de lengte van de oogbol toeneemt, een aandoening die optreedt bij gevallen van hoge bijziendheid, aangeboren glaucoom of na talrijke operaties gericht op het corrigeren van scheelzien.

Veel factoren kunnen een toename van de massa veroorzaken, waaronder de aanwezigheid van tumoren, het gevolg van een ontstekingstoestand, die kan leiden tot de vorming van oedeem, wat leidt tot een toename van het volume van weefsels. Op hun beurt kunnen ontstekingen dan een infectieuze, traumatische of fysieke oorsprong hebben. De aandoening kan ook een gevolg zijn van vasculaire veranderingen als gevolg van bijvoorbeeld halsslagader-caverneuze fistels. Een van de meest voorkomende oorzaken van slokdarm je moet ook de morbo Basedow, een auto-immuunziekte die de schildklier aantast. Zoals het Sant’Agostino Centrum uitlegt, nemen de oogspieren in volume toe als gevolg van retrorbitair vet en oedeem. Over het algemeen treft deze aandoening beide ogen. Andere typische manifestaties van de ziekte zijn de kinesis van de oogleden met oogbewegingen.

De manifestaties van exophthalmus kunnen mild of acuter zijn. In sommige gevallen zijn er geen symptomen voelbaar als het uitsteeksel van de lamp niet goed is uitgelijnd visuele assenDiplopie of dubbelzien kunnen optreden. Als de oogleden niet lang genoeg zijn om het hele oog te bedekken, kan keratitis, een ontsteking van het hoornvlies, optreden.

De diagnose van exophthalmus wordt gesteld met behulp van een hulpmiddel genaamd exoftalmometer, waardoor het mogelijk is om de mate van uitsteeksel van het oog vanaf het jukbeen te meten. CT-scan en MRI kunnen ook nuttig zijn.

Exophthalmus kan, naast de voorwaartse verplaatsing van de oogbol, gepaard gaan met anderen symptomen welke:

• Zwelling van het ooglid, mogelijk geassocieerd met conjunctivale chemose en blefaroptose.
• Moeite met het volledig sluiten van de oogleden tijdens het knipperen of slapen ’s nachts.
• Dubbel zien, veroorzaakt door bewegingsbeperking van de extrinsieke spieren van de oogbol.
• Roodheid en pijn die vaak optreden in de aanwezigheid van een ontsteking, infectie of een snel voortschrijdende tumor. In ernstigere gevallen kan er sprake zijn van secundaire blootstelling aan keratopathie, als gevolg van een onvolledige sluiting van het ooglid op het hoornvlies.
• Verminderd zicht, directe betrokkenheid van de oogzenuw bij de pathofysiologie van exophthalmus, of als de macula vervormd is door een laesie die achter de oogbol duwt, kan resulteren in verminderd gezichtsvermogen.

Anderen symptomen verband houden met exoftalmie kan zijn: ontsteking, roodheid en pijn aan het oog, droge ogen, overmatig tranen en gevoeligheid voor licht.

De beste remedie om exoftalmie te corrigeren hangt af van de onderliggende oorzaak van exophthalmus. Soms kan het probleem worden verminderd met hyperthyreoïdietherapie als de aandoening door deze ziekte wordt veroorzaakt, soms kan een operatie noodzakelijk zijn. In sommige gevallen kan de arts de inname van dit middel voorschrijven corticosteroïden. Het is ook effectief om preventief gedrag te vertonen om het oogoppervlak te beschermen en te voorkomen dat het hoornvlies wordt blootgesteld. Er kunnen bijvoorbeeld kunsttranen worden gebruikt of er kan er mee worden begonnen antibiotica therapie. In ieder geval zal de oogarts voor het specifieke geval de meest geschikte therapie aanbevelen.

BRONNEN:

slokdarm

Exophthalmos: oorzaken, manifestaties