Hoe goede mensen opvoeden?

Het is mogelijk goede mensen opvoeden? Hoe beïnvloeden onze generatiegewoonten onze opvoedingsvaardigheden? En hoe kunnen we voorkomen dat we ons geduld met onze kinderen verliezen? In dit artikel zullen we deze belangrijke vragen onderzoeken en ontdekken hoe de opmerkzaamheid het kan een krachtige rol spelen bij het vormgeven van de groei van onze kinderen. In feite gaat het opleiden van ‘goede mensen’ niet alleen over uiterlijke perfectie, maar vereist het beoefenen van stabiliteit, zelfcompassie en emotionele intelligentie.

Hunter Clarke-Fields schreef onlangs het boek “Goede mensen opvoeden“, Ubiliber-redacteur, (Goede mensen opvoeden: een bewuste gids voor het doorbreken van de cyclus van reactief ouderschap en het opvoeden van vriendelijke, zelfverzekerde kinderen) een bewuste gids voor vreedzaam ouderschap. In het boek vertelt de auteur uit de eerste hand de kleine uitdagingen en dagelijkse mislukkingen van het ouderschap en stelt hij op competente en professionele wijze een positief model voor dat ons bevrijdt van de negatieve dynamiek van reactief ouderschap. Wij maakten van de gelegenheid gebruik om haar te interviewen.

Lees verder en ontdek hoe u een bewustere ouder kunt worden en hoe u de uitdagingen van het ouderschap met evenwicht en empathie kunt benaderen.

Is het werkelijk mogelijk goede mensen op te leiden? Waarom is mindfulness echt belangrijk en krachtig voor dit doel?

“Natuurlijk is het mogelijk om goede mensen groot te brengen! Maar eerst en vooral moeten we nadenken over wat dat betekent. Voor mij wil ik dat mijn dochters zich op hun gemak voelen in hun vel, dat ze een intern kompas van stabiliteit hebben dat hen in staat stelt om geconfronteerd worden met de uitdagingen van het leven. Dit is veel belangrijker dan uiterlijke perfectie, of het nu op school, in de sport of op welke andere prestatie dan ook is ze zijn goed van binnen, zodat je alle uitdagingen van het leven het hoofd kunt bieden.

Het op deze manier opvoeden van kinderen gebeurt via het model van stabiliteit, zelfcompassie en emotionele intelligentie.

We laten ze zien dat we onvoorwaardelijk van ze houden, ongeacht hun interne gevoelens of extern gedrag terwijl ze leren en groeien. Mindfulness helpt ons dit te doen door ons te helpen worden minder reactieve ouders, om minder te schreeuwen en een kalmere en stabielere aanwezigheid voor onze kinderen te worden. Mindfulness helpt ons bewust te worden van onopgeloste problemen uit onze kindertijd en helpt ons de cyclus te doorbreken en te voorkomen dat deze wordt doorgegeven aan de volgende generatie. Mindfulnessoefeningen stabiliseren ons hart, onze geest en ons zenuwstelsel, zodat we volledig aanwezig kunnen zijn en een bewuste keuze kunnen maken over hoe we moeten reageren, in plaats van automatisch te reageren.

Hoe beïnvloeden generatiegewoonten onze opvoedingsvaardigheden?

“Vaak denken ouders dat het onze taak is om “instinctief“, maar helaas zijn de impulsen die we als instincten beschouwen eigenlijk gewoonten die ons zijn aangeleerd door onze families of door de samenleving. Onze reacties herhalen vaak de woorden die onze ouders ons vertelden en we staan ​​niet stil om na te denken of dit de beste manier is Onlangs hoorde ik bijvoorbeeld een vader in een park met zijn twee jonge zoons. Hij trok ze in een karretje toen ik hem hoorde zeggen: ‘Als je niet ophoudt je broer te slaan, geef ik je een klap.’ Zijn reactie kwam automatisch, waarschijnlijk iets wat zijn eigen ouders hem vertelden. Als hij erover had nagedacht, zou hij hebben begrepen hoe onlogisch het is om geweld te gebruiken om te voorkomen dat een kind slaat.

Soms ontstaan ​​er generatiepatronen als we een overdreven reactie op iets dat onze kinderen wel of niet doen, zoals ‘niet luisteren’. Dit brengt gevoelens uit onze kindertijd naar boven en plotseling reageren we op het verleden in plaats van een bewuste keuze te maken in het heden.

Deze patronen begeleiden ons onbewust en ‘grijpen’ het heden van ons af, dus we moeten ze bewust maken om deze oude patronen te doorbreken.”

Hoe voorkom je dat je je geduld met je kinderen verliest?

“Dat is een geweldige vraag! Maar het is zo belangrijk waarom schreeuw het maakt kinderen bang en activeert hun vecht-, vlucht- of bevriezingsreactie, waardoor ze op dat moment eigenlijk niet kunnen leren. Door te schreeuwen is de kans kleiner dat onze kinderen op de lange termijn meewerken en leidt dit tot wrok. Om te voorkomen dat je je geduld verliest, is dit noodzakelijk kalm reactiviteit in het algemeen en rustige reactiviteit in het moment.

Om de reactiviteit in het algemeen te kalmeren, zijn er drie dingen die u kunt doen:

1. Verminder de algehele stress. Als je veel stress hebt, is er niet veel van een kind nodig om je geduld te laten verliezen. Als je minder stress en meer gemoedsrust hebt, is het gemakkelijker om zorgvuldig op te voeden.
2. Overweeg een mindfulnessoefening. Mindfulness-oefeningen veranderen feitelijk de hersenen, waardoor de amygdala kleiner wordt, wat het centrum is van onze vecht-, vlucht- of bevriezingsreactie op stress.
3. Word je bewust van je triggers. Maak die onbewuste patronen uit je kindertijd bewust om ze te helen.

Om de reactiviteit in het moment te kalmeren, daar zijn de 3 R’s:

1. Realiseer je dat je op het punt staat de controle te verliezen. Als je kunt zeggen: ‘Ik voel me gefrustreerd, ik sta op het punt de controle te verliezen’, dan is dat al een groot succes! Het helpt zowel je emotionele temperatuur te verlagen als je te laten beseffen dat je stappen moet ondernemen om jezelf te kalmeren.
2. Weglopen. Als dat nodig is, ga dan even weg om je stressreactie te kalmeren.
3. Gebruik uw middelen. Gebruik hulpmiddelen zoals langzamere uitademingen en kalmerende mantra’s om uw stressreactie te reguleren. Mijn favoriete mantra om mezelf te kalmeren is: “Dit is geen noodgeval.” We kunnen oefenen met het gebruik van deze middelen en verliezen minder vaak de controle.”

Nog een laatste advies voor ouders die dit lezen?

“Oke wees niet perfect. We maken allemaal fouten, maken een fout en schreeuwen soms. Als dit gebeurt, bied jezelf dan wat medeleven aan: dit is ongelooflijk moeilijk werk, en velen van ons doen het met heel weinig steun. Wees lief voor jezelf, raap jezelf dan op en begin opnieuw. Ik zal bij je zijn!”