Er schuilt een risico achter de overtuiging dat nieuwe technologieën en het internet inderdaad deel uitmaken van het leven van onze kinderen, omdat zij uiteindelijk de ‘digital natives’ zijn. Het gevaar schuilt in de maatstaf, die kennelijk niet universeel is, die een gezond en winstgevend gebruik van de onlinewereld onderscheidt van een pathologisch gebruik, namelijk de internet verslaving. Wanneer kan een kind als afhankelijk worden beschouwd van het internet en de technologieën die toegang tot de virtuele wereld mogelijk maken? Op welk punt kunnen de voordelen en kansen van het netwerk een gevangenis worden voor de ontwikkeling van onze kinderen? We praten erover met Nicolò Formenti, technopsycholoog bij het Psychologiecentrum van Gorgonzola, Milaan.
“Er is geen enkele definitie met betrekking tot internetverslaving – stelt de expert – In de officiële bronnen waarover wij beschikken is de specifieke definitie nog niet gevonden, maar we kunnen verwijzen naar het concept van gedragsverslaving om ook de kenmerken van internetverslaving in kaart te brengen:
-
Het onderwerp heeft een steeds grotere behoefte om internet te gebruiken
-
Het is duidelijk moeite om weg te blijvenwat typische onthouding aantoont
-
Het onderwerp vindt opluchting als hij het kan gebruiken
-
Verminderde aandacht en het concentratievermogen”.
Sommige elementen suggereren hoe deze verslaving kan leiden niet-functioneel gedrag:
-
de interesse is zo gefocust om te doen de rest er buiten latenO
-
Het gebruik blijft groeienzelfs voorbij de tijden die in het gezin gevestigd waren
-
Nachtgebruik ten koste van een voldoende aantal uren slaap
-
Apathielage emotionaliteit bij situaties die normaal gesproken prettig zijn voor het onderwerp
-
Ze kunnen in het onderwerp voorkomen spanning e motorische opwinding
Vergeleken met andere verslavingen verliezen kinderen die verslaafd zijn aan internet meestal wat kostbare tijd in hun leven en voor hun groei, in de beste jaren.
In de tijd die op smartphones wordt doorgebracht, is het risico groot verlies van natuurlijke socialiteit zozeer zelfs dat het moeilijk wordt om met iemand anders te praten en het de voorkeur krijgt om je te verschuilen achter de schijnbare anonimiteit van het internet. Een typisch psychologisch mechanisme dat kan leiden tot overmatig internetgebruik isonmiddellijke voldoening, de beloning, d.w.z. een prettige sensatie die bijvoorbeeld een korte sociale video ons in 15 seconden kan geven. In het echte leven gebeurt dit niet en zelfs een schoolles van een uur wordt saai.
Digitale apparaten geven een illusoir en interreëel gevoel van controle en almacht facetten van internetverslaving we kunnen identificeren:
Over het algemeen vereisen al deze gedragingen het gebruik van smartphone hoewel voor videogames de gekozen apparaten de pc niet troosten. Het is duidelijk dat technologie en haar mogelijkheden niet mogen worden gedemoniseerd, maar we moeten voorzichtig zijn met de dynamiek die deze teweegbrengt. Laten we onze kinderen echter eens vragen om hun mobiele telefoon thuis te laten en kijken hoe ze reageren. Het fenomeen Hikikomori in Japan haalt zijn levensader uit een zeer competitieve samenleving waarin degenen die zich buitengesloten voelen de neiging hebben hun toevlucht te zoeken in een virtueel leven waarin ze zich anders voorstellen en zich verlost voelen. Sommige Japanse anime en manga vertellen dit soort verhalen. .
Heeft iemand verantwoordelijkheden? “De verantwoordelijkheden liggen bij iedereen – zegt de technopsycholoog -: als we aan de wereld van gaming denken, maar niet alleen, is het duidelijk dat dit bedrijf er belang bij heeft zijn gebruikers zo lang mogelijk op de platforms te houden en dit kan leiden tot verslaving.
Er zijn bijvoorbeeld de buit doos, apps die beloningspakketten aanbieden aan gebruikers tegen kleine vergoedingen, of doelen/reclame gerelateerd aan videogames: in sommige landen zijn deze apps illegaal. In Italië nog niet, maar op 21 november 2023 wel Regeling ouderlijk toezicht die aanbieders van internetverbindingen verplicht om systemen te combineren en gratis aan te bieden om ouders te helpen het internetgebruik van hun kinderen te beheren”.
Wat moet u doen als u denkt dat uw kind risico loopt op een internetverslaving?
“Er zijn enkele tips die we altijd kunnen volgen met betrekking tot het beheren van de tijd die onze kinderen besteden aan het gebruik van digitale apparaten:
-
Allereerst, laten we ze niet uit het oog verliezen: laten we niet denken dat ze veilig zijn, omdat ze in hun kamer zijn, maar laten we geïnteresseerd zijn in wat ze doen opgesloten in hun kamer
-
laten we wat regels geven en laten we ze afdwingen, op het tijdstip en de uren van gebruik, op de activiteiten die kunnen worden gedaan
-
wij stellen alternatieven voor die ervoor zorgen dat onze kinderen samenkomen met andere mensen vanuit hun passie
-
laten we ze bijvoorbeeld uitnodigen om de geheimen van het internet te begrijpen waar ze zo van houden nodig ze uit om te leren hoe ze een videogame kunnen programmeren. Er zijn computertalen zoals Kras geschikt om de eerste stappen te zetten en dynamiek te begrijpen die ze vervolgens op internet zelfstandig kunnen herkennen en tegengaan
-
we proberen het ook via school te begrijpen als er sprake is van prestatieverlies of een bepaald gedrag dat verband houdt met een internetverslaving
Gegevens bevestigen dat 80% van de kinderen onder de 13 jaar in Italië bezit hun eerste smartphone. Laten we proberen dit moment verantwoord te maken, bijvoorbeeld door een contract met uw kind te ondertekenen. In een boek, ‘iRules: How to opvoeding hyper-connected Children’ van Janell Burley Hofmann, enige tijd geleden gepubliceerd, staat een voorbeeldovereenkomst die uw kinderen moeten ondertekenen voordat ze mobiele telefoons gaan gebruiken. Dit zou een idee kunnen zijn om een bewust gebruik van technologieën te bevorderen zelfregulering wat het risico op verslaving zou kunnen verminderen.”
