Ze variëren van de klassieke buikpijn en hoofdpijn tot de meer fantasierijke pijnlijke teen- of beenpijn met kreupelheid, die plotseling verdwijnt bij het zien van de metgezel van het hart.
Steek uw hand op onder moeders en vaders die niet te maken hebben gehad met deze symptomen van ongemak bij kinderen wanneer ze na de vakantie weer naar school gaan. Hoe ermee om te gaan? Dit is wat de deskundige zegt.
“Als je weer naar school gaat, of het nu de kleuterschool, de lagere school of de middelbare school is, kan er op alle leeftijden een zeker ongemak zijn als je de geneugten van de vakantie moet opgeven en je moet aanpassen aan de vaak hectische winterritmes, vooral voor kinderen in de grote groepen. steden” legt Simonetta Gentile, ontwikkelingspsycholoog en psychotherapeut, uit.
“Vooral het jongste kind kan moeite hebben met het uiten van zijn gevoelens van lichte droefheid die gepaard gaan met het verlaten van de rustigere ritmes van vakanties, de nabijheid van ouders, de ervaringen van reizen en entertainment met het hele gezin.
Dit gevoel van verdriet wordt bijna altijd niet volledig gementaliseerd en er is geen echt besef van, maar soms kan het zich via het lichaam uiten met de manifestatie van kortdurende fysieke en ‘ingewanden’-kwalen waaraan niet al te veel belang mag worden gehecht ( tenzij dit geen echte aanhoudende psychosomatische symptomen zijn, die echter vrij zeldzaam zijn).
“Gelukkig vinden kinderen het heerlijk om bij leeftijdsgenoten te zijn, leraren te ontmoeten en vaste routines te hebben, en daarom zijn de kwalen over het algemeen van voorbijgaande aard”, zegt de psycholoog.
Wat is de juiste houding van ouders? “Het is bijna altijd voldoende om kalmte te tonen bij het omgaan met het probleem, niet gealarmeerd over te komen, maar te luisteren en het kind gerust te stellen over de normaliteit van deze sensaties die onder ogen kunnen worden gezien en overwonnen kunnen worden”, adviseert de psycholoog.
“We moeten vertrouwen hebben in het vermogen van het kind om te herstellen, en zijn vermogen om kleine pijntjes te verdragen ook interpreteren als een moment van individuele groei.”
Maar hij concludeert: “Ouders en leraren moeten er natuurlijk waakzaam op zijn en ervoor zorgen dat er geen stressvolle factoren zijn die verband houden met schoolbezoek, zoals problemen die verband houden met het leren van het kind of sociale relaties, die een gevoel van ontoereikendheid of een staat van angst kunnen veroorzaken”.
Hier zijn de suggesties van psycholoog Maria Rita Parsi (Handleiding tegen angst voor ouders) om kinderen te helpen goed te integreren (of te re-integreren) op school:
- Vermijd preken, vooral als de kinderen terugkeren van een mislukte of matige schoolperiode. Begrijp in plaats daarvan de redenen voor mislukkingen;
- Organiseren bezoeken aan musea en kunststedenuitstapjes naar het platteland, bioscoop en theater voor kinderen, workshops, lezingen… met andere woorden: de liefde voor cultuur en studie bevorderen;
- Onderhoud een constante dialoog met docenten;
- Organiseer thuis een groot feest of indien mogelijk op school om de start van een nieuw schooljaar te vieren. Elk begin vereist een inwijdingsritueel;
- Zorg ervoor dat je spullen en gadgets voor school aanschaft (rugzakken, notitieboekjes, etuis…) is niet het enige moment van voldoening of vreugde dat verband houdt met school.
