Ik ontmoette mijn man laat, ik was 40 jaar oud.
We wendden ons onmiddellijk tot een gynaecoloog die ons medicijnen ter stimulatie gaf. Omdat we niet de gewenste resultaten hadden behaald, hebben we besloten het IVF-proces (in vitro fertilisatie) uit te voeren.
Tijdens het proces was de stimulatie erg zwaar, ik produceerde twee eieren zonder stimulatie en twee eieren met.
Ze slagen erin de eieren, die niet van “kwaliteit” maar wel goed waren, te nemen en ze te bevruchten met sperma.
Naarmate de dagen verstrijken, worden de eieren “kwaliteit”, maar we verliezen er één (ik huilde veel toen ze ons dit vertelden), maar we gaan verder met de implantatie van de tweede… Bij de controle doen de bèta’s dat ook niet het gewenste resultaat geven.
Ik ga naar het interview met de persoon die mij IVF heeft gegeven en hij vertelt me dat ik gezien mijn leeftijd geen hoop heb om zelf een kind te krijgen, ik moest gewoon mijn toevlucht nemen tot de heteroloog (wat ik nauwelijks kon accepteren)
Na de reactie wilde ik mijn (destijds) vriend verlaten en stoppen met mannen omdat ik niets te “bieden” had…. Ik wilde bij hem weggaan omdat ik er zeker van was dat hij mij de heteroloog als voorwaarde zou opleggen dat wij zouden trouwen, of dat zou hij na het huwelijk in ieder geval verplicht zijn.
Ik besluit wat routinecontroles te doen omdat ze bij de vorige bezoeken twee cysten hadden gevonden en ik deze wilde laten verwijderen.
De IVF werd gedaan tijdens de cyclus van juli. Het was de eerste dagen van november en de gynaecoloog vond tijdens de controle de dooierzak, maar zei dat ik moest wachten.
Ongelovig en blij stuur ik de echofoto’s naar mijn vriend en schrijf: “Onze zoon/dochter”
Ik ga terug naar mijn huis en mijn ouders kunnen het niet geloven en zeggen dat ik een bèta moet zijn. Ik was anderhalve maand zwanger zonder klachten. Vanaf dat moment begon de misselijkheid en nu, 6 jaar later, hebben we ons geweldige kleine meisje.
Het was een zeer rustige en perfecte zwangerschap.
Vandaag zou ik de heteroloog overwegen (ik ben 50 jaar oud), ik heb volgens de gynaecoloog een perfecte baarmoeder, maar mijn eieren zijn oud en het gevaar is groot.
Hier is mijn hele verhaal dat goed ging.
Dit is het verhaal van moeder Rosaria
