Soorten koorts bij kinderen

De kleine is bijzonder prikkelbaar, jammert en dan, hier is het, daar komt het koorts. Gevreesd door ouders, vooral als de koorts hoog is en nog meer in deze pandemische periode, met alles wat het met zich meebrengt, is koorts geen ziekte, maar een symptoom van verschillende pathologieën. Laten we eens kijken wanneer we kunnen praten over een temperatuurstijging, de verschillende soorten koorts, hoe in te grijpen, wat te doen bij koortsstuipen en hoe meet het bij kinderen.

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie moeten we spreken van koorts boven 37,5 °C (extern genomen) (WHO, 1996); 38°C indien rectaal ingenomen. De lichaamstemperatuur varieert dan van persoon tot persoon en van het tijdstip van de dag: deze is het laagst bij zonsopgang tussen 4 en 6 uur ’s ochtends en het hoogst rond 4-6 uur ’s avonds.

Op basis van de temperatuur worden ze onderscheiden:

• subfebriele toestand: 37 – 37,3°C
• lichte koorts: 37,4 – 37,6
• matige koorts: 37,7 – 38,9
• hoge koorts: 39 – 39,9
• toestand van hyperpyrexie: boven 40°C

Koorts kan een abrupt en plotseling begin hebben, of een langzaam en progressief begin.

Op basis van de trend kunnen we definiëren:

• lichte koorts: deze bedraagt ​​niet meer dan 37,8°C en houdt meerdere dagen aan
• aanhoudende koorts: deze blijft gedurende 24 uur boven de 38,5°C, met matige schommelingen
• Intermitterende koorts: Soms verdwijnt de koorts en is deze cyclisch. Bijvoorbeeld bij malaria
• golvende koorts: de koorts stijgt en daalt in lange fasen, typisch voor brucellose
• terugkerende koorts: periodes van afwezige koorts en aanwezige koorts wisselen elkaar af
• periodieke koorts: komt periodiek terug, bijvoorbeeld elke maand

Bestaat er zoiets als kinderziektes?

Symptomen die veilig kunnen worden toegeschreven aan tandjes krijgen zijn:

• rood tandvlees,
• prikkelbaarheid
• en overvloedige speekselvloed.

En hoe zit het met koorts? Welnu, wat is opgenomen is: hooguit een lichte temperatuurstijging, die nog steeds onder de 37,5 °C blijft

dat wil zeggen de waarde die door de Wereldgezondheidsorganisatie als “koorts” wordt beschouwd.

Er moet echter worden benadrukt dat er volgens een oud Amerikaans onderzoek een verband bestaat tussen het tegelijkertijd doorkomen van meerdere tanden en het optreden van koorts, lichte ademhalingsproblemen en een licht gebrek aan eetlust. Dit alles is waarschijnlijk te wijten aan stress voor het kind, die op zijn beurt verband houdt met een afname van de weerstand tegen infecties.

Alles bij elkaar genomen echter, als het kind koorts heeft, Het is beter om je tanden niet de schuld te geven (sommige artsen doen het ook nog steeds), en onderzoeken de situatie beter, want er kan iets anders aan de hand zijn.

Koorts zonder andere symptomen

Thuis wordt kinderkoorts gemeten digitale thermometer (of elektronisch) onder de oksel: het is gemakkelijk af te lezen, geeft binnen enkele minuten de uitslag en is voorzien van een akoestisch alarm dat de detectie signaleert.

Rectale en orale metingen moeten echter worden vermeden.

Hoe de temperatuur verandert op basis van waar deze wordt gemeten

• Okseltemperatuur: dit heeft de voorkeur. De thermometer wordt in de holte van de oksel geplaatst. Het is koorts boven 37,5°C
• Rectale temperatuur: deze wordt gemeten door de thermometerampul in het rectum te plaatsen. Het is koorts boven de 38°C
• Orale temperatuur: boven 37,5°C is er sprake van koorts

Snelle temperatuurschommelingen, omhoog of omlaag, kunnen dit veroorzaken stuiptrekkingen bij kinderen met een zenuwstelsel dat bijzonder gevoelig is voor koorts.

Ze komen meestal voor tussen de 6 maanden en 4-5 jaar, vooral in het tweede levensjaar, en zouden dan na 5-6 jaar niet meer moeten voorkomen.

De symptomen zijn:

• het kind wordt plotseling geschud door schokkerige trillingen,
• dan verliest hij het bewustzijn, waarbij hij soms heel lichte kreunen laat horen.
• In sommige gevallen kan hij zijn ogen naar achteren rollen, zonder dat dit een teken is van een grotere ernst van de episode.
• De aanval duurt doorgaans in totaal 1-2 minuten.

Aanvallen zijn erg beangstigend voor de ouder, maar veroorzaken over het algemeen geen schade en zijn er ook geen teken van epilepsie.

Bij de eerste episode is het normaal om het kind naar de eerste hulp te brengen. Over het algemeen wordt ouders aangeraden een kind thuis te houden kalmerend preparaat op basis van benzodiazepines in zetpil, te gebruiken bij een volgende crisis.

Wat u NIET moet doen bij koortsstuipen

• Sla het kind niet
• Schud de baby niet
• Stop niets in de mond van de baby
• Bedek het kind niet

Wat moeten we doen

• Leg de baby op zijn zij
• Dien de door de kinderarts aanbevolen zetpil of microklysma toe
• Zodra de crisis is opgelost, raadpleegt u uw kinderarts

Bel het noodnummer of ga naar de spoedeisende hulp als:

• De aanval duurt langer dan 4-5 minuten
• Als er binnen 24 uur een nieuwe aanval optreedt

Het gebruik van antipyretica dient daartoe het ongemak van het kind verminderenen niet om koorts als zodanig te behandelen, omdat het een afweermechanisme van het lichaam is tegen infecties.

De enige medicijnen die door de richtlijnen worden aanbevolen zijn paracetamol en ibuprofen.

Paracetamol

Je kunt de paracetamol, bij voorkeur via de mond toe te dienen met een dosering die afhankelijk is van het gewicht van het kind en niet van zijn leeftijd. Er moet paracetamol gebruikt worden in druppels of siroopte meten met het meetapparaat dat in de verpakking zit.

Zetpillen, die invasiever en vervelender zijn, mogen in plaats daarvan alleen in overweging worden genomen als het kind moet overgeven of als het eenvoudigweg niet mogelijk is om hem het geneesmiddel oraal te laten innemen.

Ibuprofen

Als alternatief voor paracetamol kan ibuprofen worden gebruikt, maar het wordt niet aanbevolen bij kinderen jonger dan drie maanden (of bij een lichaamsgewicht van minder dan 5,6 kg), bij uitgedroogde kinderen en bij kinderen met waterpokken.

Het belangrijkste is om de toediening van ibuprofen en paracetamol niet af te wisselen.

Oma’s remedies om de symptomen te verlichten

• Het is niet aan te raden om ijssponzen op het lichaam met water uit te voeren, om de temperatuur te verlagen en het gebruik van een ijspak op het hoofd levert geen enkel voordeel op;
• Het is niet aan te raden om met alcohol te sponzen, omdat dit eerder leidt tot vasoconstrictie dan tot vasodilatatie, wat nodig is voor warmteafvoer; alcohol kan ook via de huid worden opgenomen, met het risico op toxiciteit.

Bronnen voor dit artikel:

• De kinderarts in de lade; Gianfranco Trapani, Giunti Demetra
• Het kind in zijn gezin, praktische gids voor ouders, FIMP SIMP AIG SIP
• Koorts – Bambino Gesù Kinderziekenhuis
• Richtlijnen voor de behandeling van kinderen met koorts van de Italiaanse Vereniging voor Kindergeneeskunde;
• document van de Italiaanse Vereniging voor Preventieve en Sociale Pediatrie