Snelle ademhaling bij kinderen: waarom het gebeurt en wanneer u zich zorgen moet maken

Ademen kan ons, als we weten hoe we het moeten interpreteren, zeer nuttige informatie verschaffen over de gezondheidstoestand van kinderen. Wanneer de lichaamstemperatuur bijvoorbeeld stijgt, stijgt de temperatuur ook iets adem frequentie en je kunt het merken aan het feit dat het kind iets sneller ademt dan normaal, het is een fysiologische toestand. Maar hoe moeten ouders zich gedragen als het ademen te veel wordt? ademloos? Of wanneer de baby luidruchtig ademt of last heeft van snelle ademhaling? Wij vroegen het aan de dr. Alberto Ferrandokinderarts, voorzitter van de Ligurische Pediatrische Vereniging en auteur van het boek Hoe ik mijn kind moet voeden.

Waarom ademen baby’s sneller? Kinderen, vooral de jongere kinderen, hebben een hogere ademhalingsfrequentie dan volwassenen vanwege verschillende anatomische en fysiologische kenmerken.

Hun normale ademhalingsfrequentie in rust zou het moeten zijn:

• 30 tot 60 ademhalingen per minuut bij pasgeborenen;
• 20 tot 30 ademhalingen per minuut bij kinderen,

Als het kind huiltis geagiteerd of heeft de koorts deze waarden moeten met ongeveer 10 ademhalingen per minuut worden verhoogd.

Volgens deBambino Gesù-ziekenhuisbij pasgeborenen en gedurende het gehele eerste levensjaar bedraagt ​​de frequentie ongeveer 44 ademhalingen per minuut; vervolgens neemt het geleidelijk af, zozeer zelfs dat het na 5 jaar gelijk is aan ongeveer 20-25 ademhalingen per minuut. Bij pasgeborenen kan een frequentie van meer dan 60 ademhalingen per minuut te wijten zijn aan huilen.

De ademhalingsfrequentie kan worden gemeten met een pulsoximeter of met een andere vrij eenvoudige methode, laten we eens kijken hoe het meteen wordt gedaan.

Om de ademhalingssnelheid van het kind te kennen, moeten we de ademhalingssnelheid tellen aantal ademhalingen wat het in één minuut doet. De ademhalingsactie, bestaande uit een inspiratoire en een expiratoire fase, wordt gemeten terwijl het kind mogelijk in rust is:

• plaats een hand op de buik van de baby ter hoogte van de maagkuil;
• houd met de andere hand een horloge of de timer op uw mobiele telefoon vast;
• tel één ademhaling elke keer dat het kind zijn borst optilt, gedurende één minuut;
• de meting wordt minimaal 3 keer herhaald.

Weten hoe je de ademhalingsfrequentie moet meten is voor ouders erg handig, vooral om een ​​normale situatie, bijvoorbeeld wanneer het kind koorts heeft en daardoor iets sneller gaat ademen, te onderscheiden van ernstiger situaties waarin een ademhalingsproblemen.

Bij kinderen is het normaal en fysiologisch om een ​​lichte toename van de ademhalingsfrequentie waar te nemen wanneer:

• het kind deed aan lichamelijke activiteit, rende of sprong;
• de baby heeft borstvoeding gekregen: de vulling van de maag duwt het middenrif omhoog en de baby kan een versnelde ademhaling hebben;
• het kind heeft koorts.

“Als het kind koorts heeft, heeft zijn ademhaling de neiging lichtjes toe te nemen, maar over het algemeen is er geen reden tot bezorgdheid”, legt Dr. Ferrando. Hoewel koorts ouders veel zorgen bezorgt, is het in feite een zeer belangrijk verdedigingsmechanisme tegen virussen en bacteriën, een teken dat het lichaam op de een of andere manier reageert. Zodra de koorts daalt, mede dankzij het gebruik van antipyretica, zou ook de ademhaling van het kind weer normaal moeten worden.

Wat moet u echter doen als u merkt dat de De ademhaling van de baby is te snel en moeizaam? De beste oplossing is om contact op te nemen met uw kinderarts, die u waarschijnlijk zal vragen de ademhalingsfrequentie van uw kind te meten en andere symptomen te melden, zoals hoesten of luidruchtig ademhalen.

De ademhalingsfrequentie kan, samen met het geluid en het ritme van de ademhaling, indicatoren zijn voor bepaalde pathologieën of problemen bij het kind.

De frequentie van de ademhaling

We hebben gezien dat kinderen, vooral de jongere kinderen, een verhoogde ademhalingsfrequentie hebben vergeleken met volwassenen. “Als de ouder merkt dat het kind een snelle ademhaling heeft, mogelijk gepaard gaand met hoesten of koorts, moet hij dit aan de kinderarts melden” – legt Ferrando uit. “De verschillende oorzaken van deze ongebruikelijke ademhaling kunnen bronchitis, bronchiolitis of een infectie van de lagere luchtwegen zoals longontsteking of bronchopneumonie zijn.”

Soms ademt het kind echter slecht en heeft het een verhoogde ademhaling, simpelweg omdat hij verkouden is en een verstopte neus heeft.

In deze gevallen is het advies om neusspoelingen uit te voeren om de neus van het kind vrij te maken en de ademhaling te vergemakkelijken.

“Als de ouder twijfelt – vervolgt Ferrando – en de kinderarts is het daarmee eens, kan dat nuttig zijn Maak een video die laat zien hoe de baby ademt”. Zo kan de kinderarts de ademhaling beter beoordelen, observeren of de baby meer met zijn buik of met zijn borst ademt en de moeder of vader adviseren over het te volgen gedrag. Dankzij de video kan de kinderarts hoor of de ademhaling van zijn kleine patiënt luidruchtig is, nog een waardevolle aanwijzing voor de gezondheidstoestand.

Het geluid van ademhalen

Het ademhalingsgeluid kan worden veroorzaakt door verstopte neus of van laryngospasme of laryngitis. Zoals Dr. uitlegt. Ferrando, “als het kind een geluid maakt als het inademt, moeite lijkt te hebben als de lucht binnenkomt en, vooral ’s nachts, een blaffende hoest heeft, kan dit een vorm van laryngospasme of laryngitis“. Dankzij één Geluidsopname of video van het kind kan de kinderarts het misschien al begrijpen.

“Een ander specifiek geval van luidruchtig ademhalen – vervolgt Ferrando – doet zich voor wanneer het kind kinkhoest heeft. Kinkhoest wordt juist gekenmerkt door zeer sterke hoestbuienzozeer zelfs dat het bijna voelt alsof hij stikt en als hij erin slaagt te ademen, voelt hij zich als een geluid als balkenZelfs in dit geval kan het sturen van een video waarop de hoestbui te zien is, als de kinderarts ermee instemt, de kinderarts naar een diagnose leiden.

Het ritme van de ademhaling

Ten slotte is het ritme van de ademhaling ook belangrijk om te begrijpen als er iets mis is. “Als ouders merken dat het kind slecht ademt als hij ontspannen isin de zin dat hij diep zucht en een gebrek aan lucht voelt, terwijl hij tijdens fysieke activiteit en spel normaal ademhaalt, worden we geconfronteerd met een mogelijk geval van psychogene dyspnoe“.

Dit is een veel voorkomende situatie bij oudere kinderen en is daar de manifestatie van staat van angst of overmatige stress. “Wanneer de ademhalingsfrequentie wordt versneld, ontstaat er hyperventilatie, wat een vicieuze cirkel veroorzaakt, omdat angst de ademhalingssnelheid verhoogt en hyperventilatie de angst voedt” – legt Ferrando uit. “Bij hyperventilatie neemt het kooldioxidegehalte in het bloed af en dit veroorzaakt symptomen die worden gekenmerkt door verwarring, duizeligheid en zwakte, tot op het punt van flauwvallen“. Als de stoornis aanhoudt, kunnen ontspanningstechnieken nuttig zijn en, in sommige gevallen, a psychologische therapie.

Samenvattend kunnen ademhalingsproblemen optreden bij:

• asma;
• bronchospasme;
• keelontsteking;
• laryngospasme;
• koorts;
• koud;
• kinkhoest;
• longontsteking;
• bronchopneumonie;
• bronchiolitis (bij kinderen tot één jaar oud);
• inademing van een vreemd lichaam

Kortademigheid en Covid

Hoewel zeldzamer, kunnen ademhalingsmoeilijkheden ook optreden in het geval van een Sars-Cov-2-infectie. De Italiaanse Vereniging voor Infantiele Respiratoire Ziekten (SIMRI) meldt dat “van de symptomatische kinderen, voornamelijk in de kleuterleeftijd, 5% ademhalingsproblemen vertoonde met dyspneu en hypoxemie en dat slechts 0,6% zich ontwikkelde in de richting van een acuut ademhalingssyndroom”. Bij kinderen treft Covid-19 vooral de bovenste luchtwegen en niet de onderste luchtwegen zoals bij volwassenen.

Het komt wel eens voor dat de baby alleen op een bepaalde manier ademt als hij slaapt. “Als het kind tijdens de slaap een constante snelle ademhalingis het passend om hem door de kinderarts te laten bezoeken”, legt Ferrando uit. “In plaats daarvan, als hij een orale ademhalingdat wil zeggen, alleen met de mond kan het slaapapneu zijn.”

Dit type apneu treedt alleen op tijdens de slaap en wordt meestal gekenmerkt door: snurken het is ja ademhaling pauzeert, alsof het kind zijn adem inhield. Ze kunnen ook gepaard gaan met onregelmatige en rusteloze slaap, coördinatiestoornissen van borst- en buikbewegingen en ook met episoden van slaapstoornissen cyanosewaarbij de huidskleur blauwachtig wordt als gevolg van onvoldoende bloedoxygenatie.

“In deze gevallen moet het kind worden beoordeeld door de kinderarts en mogelijk door een oorarts. Het kan ook nuttig zijn om de mening van een orthodontist te horen, omdat een van de oorzaken van deze onregelmatige ademhaling een tandafwijking kan zijn”, besluit de arts. . Ferrando.