In de familie is er bekendheid met een tweeling en ik hoopte bij mijn eerste zwangerschap een tweeling te krijgen, ook omdat mijn eerste kind werd geboren toen ik al 37 jaar oud was. Dus toen ik hoorde dat de tweede zwangerschap een tweeling zou zijn, was ik een beetje bang (de grote was pas 14 maanden oud).
Het was een ietwat moeilijke zwangerschap, toen ik al 5 maanden met weeën was, kreeg ik farmacologische therapie waardoor ik een beetje uitgeput raakte, maar met rust bereikten we 36 weken met een spoedkeizersnede…
Het leukste was om naar huis te gaan met de oudere broer die op zijn kleine broertjes zat te wachten… het was moeilijk, ik moest alles opschrijven, van de voeding tot het verschonen van de luiers, en daarna met de oudere broer die, uit solidariteit, samen wakker werd met zijn broers waren onze nachten erg ontroerend.
Het was zwaar, maar met geduld kom je er wel. Natuurlijk zijn er veel opofferingen en opofferingen, zelfs als je een schoon en opgeruimd huis hebt… maar wat geweldig als ze opgroeien en zeggen: “Ik heb het goed gedaan”.
Van moeder Maria Franca
