Microplastics en pasgeborenen, grotere hoeveelheden in de ontlasting dan bij volwassenen

Uit een recente pilotstudie, gepubliceerd in het tijdschrift ACS’ Environmental Science & Technology Letters en geleid door Kurunthachalam Kannan van de New York University School of Medicine, blijkt dat sporen van microplasticsd.w.z. plastic fragmenten kleiner dan 5 millimeter groot, in ontlasting van pasgeborenen, voor sommige soorten in zelfs grotere hoeveelheden dan wat bij volwassenen wordt aangetroffen. De experts onderzochten het meconium van kinderen, d.w.z. de eerste ontlasting van de pasgeboren baby, en vervolgens van volwassen individuen op zoek naar microplastics van HUISDIER (het materiaal dat wordt gebruikt voor flessen) en polycarbonaat (veel gebruikt in de optica, constructie, elektronica). Het bleek dat deze microplastics ook in de ontlastingsmonsters van kinderen aanwezig zijn, zelfs bij PET in gemiddelde concentraties 10 keer hoger vergeleken met die van volwassenen. Het moet nog worden begrepen of en hoe deze microplastics de gezondheid van kinderen kunnen schaden, maar er wordt verondersteld dat ze infecties kunnen veroorzaken.

De website van het Hoger Instituut voor Gezondheid legt dat uit microplastics betekent doorgaans een heterogeen mengsel van materialen met verschillende vormen, fragmenten, vezels, bolletjes, korrels, pellets, vlokken of parels, met afmetingen van 1 micrometer (μm) tot 5 mm (millimeter). Microplastics worden vervolgens onderverdeeld in primair en secundair. De voorverkiezingen het zijn kunststoffen die opzettelijk in kleine afmetingen worden geproduceerd en bijvoorbeeld worden gebruikt in cosmetica, verven, schuurpasta’s en meststoffen. De ondergeschikt ze zijn het gevolg van de slijtage, bederf en fragmentatie van grotere plastic materialen, waaronder synthetische stoffen en wielbanden. De chemische verbindingen in microplastics zijn polyethyleen, polypropyleen en polystyreen, maar ze kunnen ook anorganische stoffen bevatten zoals aluminium, titanium, barium, zwavel, zuurstof en zink.

Volgens het ISS i risico’s voor de mens als gevolg van microplastics kunnen van fysische, chemische of microbiologische aard zijn.

• Fysieke risico’s: zijn te wijten aan het vermogen van microplastics om biologische barrières te overschrijden, zoals de darm-, bloed-hersen-, testisbarrière en zelfs de placenta, en directe schade te veroorzaken, met name aan de luchtwegen en het spijsverteringsstelsel
• Chemische risico’s: vloeien voort uit de aanwezigheid van verontreinigende stoffen en kunnen ertoe leiden dat microplastics een vehikel worden voor potentieel gevaarlijke stoffen van organische of anorganische aard. Velen van hen kunnen schade aan het endocriene systeem veroorzaken, problemen veroorzaken met de voortplantingssfeer en het metabolisme
• Microbiologische risico’s: hebben betrekking op het vermogen van microplastics om micro-organismen, die zich aan hun oppervlak hechten, te transporteren en ziekten te veroorzaken zoals Escherichia coli, Bacillus cereus en Stenotrofomonas maltophilia

Er is in ieder geval nog weinig informatie over de impact van microplastics op de gezondheid van mens en dier. Polymeren zijn over het algemeen chemisch inert en worden daarom als niet-giftig beschouwd.

Omdat er nog steeds heel weinig gegevens zijn over de impact van microplastics, blijft de internationale wetenschappelijke gemeenschap werken aan het uitbreiden van de gegevens kennis over het onderwerp. Het document EFSAaangehaald door het ISS, benadrukt de onmogelijkheid om een ​​correcte risicobeoordeling voor de menselijke gezondheid uit te voeren.

In het Amerikaanse onderzoek wordt de meconium van drie pasgeborenen, en de ontlasting van zes pasgeborenen en tien volwassenen. In alle monsters werd de aanwezigheid van polyethyleentereftalaat (PET) en polycarbonaat (PC) opgemerkt, twee van de meest voorkomende kunststoffen die bijvoorbeeld in drank- en voedselverpakkingen worden gebruikt. De hoogste concentratie werd gemeten in de poep van pasgeborenen. De resultaten bevestigden die van een eerder Europees onderzoek, gepubliceerd in Pharmaceuticals, dat dit had gevonden 10 verschillende soorten microplastics in het meconium van twee kinderen geboren via een keizersnede en in de placenta’s van de moeders. Om te voorkomen dat baby’s in contact komen met microplastics zijn er enkele voorzorgsmaatregelen die genomen moeten worden:

• verwarm geen melk in een plastic fles, maar liever een glazen fles
• Stofzuig en veeg uw huis regelmatig om microplastics van de vloer te verwijderen
• Vermijd het gebruik van plastic verpakkingen en containers
• geef de voorkeur aan geschikte spellen die geen plastic componenten hebben

BRONNEN:

Microplastics

Microplastics, 10 keer grotere hoeveelheden bij kinderen dan bij volwassenen