Anne Frank was een kind zoals vele anderen, met dromen en hoop die te snel werden onderbroken door de oorlog. In zijn dagboek vertelt hij ons zijn getuigenis.
Anne Frank legde het uit aan kinderen
“Wees vriendelijk en heb moed!” Wees aardig en heb moed” Anne Frank
Deze zin is geschreven door de jonge vrouw Anna Frankin de omslag van het derde notitieboekje van hem dagboek. Uit deze woorden komt de gevoelige ziel van dit meisje naar voren die ons uitnodigt om moedig te leven, ons uitnodigt om de ongunstige gebeurtenissen van het leven onder ogen te zien en iedereen om ons heen zachtjes te begrijpen.
Maar wie was Anne Frank en waarom zij aan kinderen uitgelegd moet worden.
Wie was Anne Frank
Anna Frank ze was een Joods meisjevan Duitse afkomst die ze droomde ervan schrijfster te worden. Zijn leven werd op jonge leeftijd afgebroken, maar hij liet getuigenissen na van verschrikkelijke gebeurtenissen die plaatsvonden in de periode waarin hij leefde. Met haar dagboek werd ze het symbool van de Shoah uitroeiing van de Joden. Het dagboek is geschreven in de periode waarin zij en haar familie zich moesten verbergen voor de nazi’s en is vandaag de dag een getuigenis van die periode. Terug Huis waar ze hoopten te ontsnappen aan deportatie naar concentratiekampen.
De Duitsers hadden deze kampen gebouwd die zij werkkampen noemden, maar die vernietigingskampen waren, waar zij mannen, vrouwen en kinderen zonder onderscheid doodden.
Alle joden in Europa werden door het naziregime vervolgd met als doel dit ras, dat zij als een bedreiging beschouwden, uit te roeien.
Anna werd op 12 juni 1929 in Frankfurt am Main geboren in een rijke familie. Zijn vader Otto was ondernemer, maar in die jaren was er sprake van een economische ineenstorting en werd Duitsland zwaar getroffen. Degenen die het land regeerden, begonnen alle Joodse burgers te vervolgen en hen de schuld te geven van wat er gebeurde. Toen Hitler aan de macht kwam, werden er dus wetten uitgevaardigd tegen de Joden, en niet alleen. Het waren de rassenwetten die van eind jaren dertig tot 1945 in Europa golden ze werden gedeporteerd e ongeveer zes miljoen Joden vermoord.
Bovendien was de nazi-waanzin gericht op bevolkingsgroepen die als inferieur werden beschouwd, op zigeuners en homoseksuelen.
In deze situatie van vervolging overwoog Anna’s vader een werkopdracht in Amsterdam te aanvaarden, waar Anna, Margot, haar oudere zus en moeder Edith zich al snel bij hem voegden. Een paar jaar lang leefden ze vredig, de meisjes gingen naar school en Anna hield van lezen en schrijven. Deze rust verdween met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Vanaf dat moment, in 1940, werd ook Amsterdam bezet door de Duitsers en bevond Anna’s familie zich opnieuw in een land waar joden werden vervolgd.
Anna en het dagboek geschreven in het achterhuis
Toen de nazi’s in Amsterdam arriveerden, veranderde de situatie dramatisch. Ze begonnen alle Joodse families te vervolgen en Anna en haar zus konden niet langer naar school. Ze moesten zich verstoppen.
Anna’s vader overweegt een opvangcentrum op te zetten, het huis aan de achterkanteen schuilplaats die hij achterin zijn zout- en specerijenhandel had gecreëerd, verscholen achter een schuifboekenkast, in de Prinsengracht op nummer 263.
Toen het nieuws kwam dat de oudste dochter naar een werkkamp zou moeten, anders zouden ze allemaal worden gearresteerd, zocht het gezin hun toevlucht in die schuilplaats. Eerst alleen, daarna deelden ze het met twee andere gezinnen. Er waren er 8 op iets meer dan 50 m2. Ze bleven ongeveer twee jaar in het huis wonen.
Het was hier dat Anna haar dagboek begon te schrijven, een dagboek dat ze op haar dertiende verjaardag, 12 juni 1942, cadeau kreeg. Schrijven gaf haar troost voor de absurde situatie waarin ze verkeerde.
Het is werkelijk geweldig dat ik niet al mijn idealen heb losgelaten, omdat ze absurd en onmogelijk te verwezenlijken lijken. Toch houd ik ze vast omdat ik ondanks alles nog steeds geloof dat mensen echt goed van hart zijn. Het is voor mij onmogelijk om alles op de basis van dood, ellende en verwarring te bouwen. Ik zie de wereld langzaam veranderen in een woestijn, ik hoor steeds luider de nadering van het gebrul dat ons zal doden, ik deel in de pijn van duizenden mensen, en toch als ik naar de lucht kijk, denk ik dat alles zal gebeuren. wend je weer tot het goede, zodat zelfs deze meedogenloze hardheid zal ophouden en de vrede en sereniteit zullen terugkeren.
Het dagboek van Anne Frank
Vervolgens werden ze in augustus 1944 ontdekt en werden de bewoners van het achterhuis gearresteerd gedeporteerd in concentratiekampen. De enige die het overleefde was Anna’s vader.
Anna stierf in 1945 in het concentratiekamp Bergen-Belsen aan een wijdverbreide ziekte uit die periode, tyfus.
Kort voor het einde van de oorlog had Anna de Nederlandse minister van Onderwijs horen spreken die aankondigde dat aan het einde van de oorlog alle getuigenissen van zijn volk, de dagboeken en brieven van die droevige dagen zouden worden verzameld.
Anna’s vader kreeg het dagboek van zijn dochter, dat werd gevonden door Miep Gies, haar secretaresse. Hij had niet meteen de moed om het te lezen, maar toen hij dat deed, was hij geschokt door de herinneringen die naar boven kwamen en door de diepte van de gedachten van zijn dochter.
Daarom deed hij er alles aan om het te publiceren. Ook om Anna’s droom waar te maken.
Het is belangrijk om kinderen te vertellen welke wreedheden er in het verleden zijn begaan, om ze te begrijpen, zodat dergelijke fouten nooit meer worden gemaakt.
“Als begrijpen onmogelijk is, is weten nodig, want wat er is gebeurd kan terugkeren, het geweten kan opnieuw worden verleid en verduisterd: zelfs het onze.”
Primo Levi
Zinnen uit het dagboek van Anne Frank
- “De waarheid is des te moeilijker te horen naarmate deze langer is verzwegen.”
Uit het “Dagboek van Anne Frank” - “Wat er is gebeurd, kan niet worden uitgewist, maar kan wel worden voorkomen dat het opnieuw gebeurt.”
Anna Frank - “Het kost ons, jonge mensen, het dubbele van de moeite om onze mening hoog te houden in een tijd waarin al het idealisme wordt vernietigd en vernietigd, waarin mensen zich van hun slechtste kant laten zien, waarin aan waarheid, rechtvaardigheid en God wordt getwijfeld.”
Anna Frank
Het Anne Frank Huis is een museum
Het Anne Frank Huis Museum vertelt het verhaal van de familie Frank die ondergedoken zat tijdens de Holocaust. Op 6 juli 1942 dook de familie Frank onder aan de Prinsengracht 263. In het pand was het bedrijf van Otto Frank gevestigd. Later kwamen de familie Van Pels en Fritz Pfeffer erbij. Het gebouw bestond uit twee delen: het hoofdgebouw en het bijgebouw, het achterhuis. De acht mensen verstopten zich op de bovenste verdiepingen van het bijgebouw.
Toen Otto Frank in juni 1945 als enige terugkeerde uit Auschwitz, stond het achterhuis leeg en kaal. In 1960 werd het Anne Frank Huis geopend als museum, maar op verzoek van Otto bleef het achterhuis leeg staan.
Anne Franks kamer
Anna moest een kamer delen met Fritz Pfeffer en dit was de oorzaak van veelvuldige ruzies. Het was heel moeilijk om nooit de deur uit te kunnen gaan en haar dagboek was een plek om te ventileren. Om de kamer levendiger te maken, plakte Anna foto’s aan de muur.
In het museum is het ook mogelijk om Anna’s Dagboek te bekijken.
Bronnen:
Grote klassiekers Anne Frank, Dagboek, Crescere Edizioni. Voorwoord door Alberto Büchi
