LEVENSSTIJL

De komst van mijn regenboogbaby. De zon komt terug, zelfs na de ergste storm

17views

Even voorstellen, ik ben Martina, Ik ben 36 jaar oud, ik ben onderwijzer en ik heb een kind geboren op 7 november 2010. Ik heb altijd al een tweede kind gewild, maar dat van mijn man was een categorisch nee. Dus ik heb mijn hart gerustgesteld na een negatieve test… maar ik voel me voortdurend onwel, ik herhaal de test en ontdek dat ik zwanger ben.

Het geluk neemt toeMatteo kiest de naam van zijn kleine broertje (Michele). De zwangerschap verloopt prima, alles gaat goed, de uitgerekende datum is vastgesteld op 3 november 2017. We passeren de datum, er beweegt niets, maar Michele en ik maken het goed, dus de doktoren besluiten dat we, als er niets beweegt, zullen inleiden de geboorte op 13 november, niet eerder!

Zaterdag 11 november rond één uur begonnen de eerste pijnen. Alles gaat geweldig, de dokters in de verloskamer maken grapjes en ik vraag me af of ik zeker weet dat het een jongen is, het hart is heel regelmatig! Het laatste zetje komt eraan, het is 12.12 uur… hier is mijn Michele, mooi, 4085 gram aan schoonheid en liefde. Mijn lieveling slaapt: hij werd slapend geboren… mijn vlinderbaby.

Ze vertelden me dat alles perfect is, dat er geen wetenschappelijke verklaring voor is. Maar mijn Michele vloog naar de hemel… Ik redde het een lange reis van een psycholoog gespecialiseerd in psychotraumatologie om die oorverdovende stilte te overwinnen en te accepteren.

In mei 2018 besluit ik mee te doen aan de processie van St. Rita, ik laat wat rozen zegenen voor Michele en ik vraag haar om de genade van een regenboog voor ons gezin. DEOp 25 juni 2018 was mijn test positief!

In juli de eerste echo bij mijn vertrouwde gynaecoloog en in de wachtkamer zendt de radio “Over the Rainbow” uit. Op dat moment begrijp ik dat er niets mis kan gaan. Ik ga naar binnen, doe het onderzoek en hij vertelt me: “Hij is daar en het gaat goed met hem”.

Het was geen gemakkelijke zwangerschap, het was een achtbaanrit Ik ging terug naar de psycholoog om mij voor te bereiden op een natuurlijke bevallingdie toen nog niet bestond.

Ik werd op 25 februari 2019 in het ziekenhuis opgenomen voor een inleiding tot de bevalling (er werd besloten om mij de geplande deadline van 1 maart 2019 niet te laten halen), wat niet het gewenste resultaat opleverde en daarom werd ik op 26 februari 2019 om 20.30 uur naar het ziekenhuis gebracht de operatiekamer voor een spoedkeizersnede.

Om 21.00 uur werd mijn Giovanni geboren, begeleid door de stem van de vroedvrouw die “Over the Rainbow” zong haar huilen vulde de kamer, mijn tranen waren van vreugde. Mijn regenboogbaby heeft NIET de vreselijke storm uitgewist die hij eerder heeft meegemaakt, maar hij heeft geleerd en gedemonstreerd dat de zon ALTIJD terugkomt, zelfs na de ergste storm.

door Martina

Heeft u ook een verhaal te vertellen? Schrijf naar redazione@nostrofiglio. Het