Het begon allemaal 5 jaar geleden, toen ik de vader van mijn 5-jarige dochter ontmoette… Hij was een sterke man, een beetje chagrijnig en gereserveerd, maar hij was aardig voor mij. Helaas kom ik uit een zeer achtergestelde gezinssituatie, dus ik werd snel verliefd en hij deed er alles aan om mij te overtuigen om te gaan samenwonen.
Volgens hem had ik een abortus moeten ondergaan
Na 3 jaar van een “behoorlijk trieste” relatie werd ik zwanger en dat vertelde hij me zonder er blad voor in de mond te nemen Ik moest een abortus ondergaan omdat hij onlangs een bedrijf had geopend en alles voor mij verborgen had gehouden… Ik vertelde hem dat ik de baby ook met mijn achternaam zou houden. Vanaf die dag begon mijn eenzaamheid en duurde ongeveer 2 jaar.
Ik moest alle bezoeken alleen doen, ik heb geen rijbewijs, ik was alleen op zoek naar een appartement met een verhuizing uiteraard toen ik zwanger was… Ik was de hele vakantie alleen en hij kwam pas langs bij het huis op Maandag om wat boodschappen te doen en mij te helpen, maar in kleine mate met de onkosten.
Dat begon ik op te merken hij kocht steeds vaker bier en wijn, en dat hij chagrijnig en afwezig was. Beoordeel mij niet, maar ik ben iemand die echt niet in de wereld van alcohol en drugs zit Ik merkte dat hij cocaïne gebruikte en dat hij dronk…
Ik probeerde me te verzetten, hem te helpen, maar niets… De geboortedag was een tragedie: hij liet me met rust, zelfs tijdens de bevalling. Ze zoogden me af en hij vertelde me dat ik niet eens kon duwen. Het kostte mij 6 maanden om te herstellen van de hechtingen.
Zodra ze geboren was, ging ze diezelfde middag nog aan het werk. Ik spuug niet op het bord waar ik van eet, maar het is een kind en het werk kan wachten.
De situatie verslechterde
Na de bevalling werd de alcohol- en cocaïnesituatie nog veel erger, ze sliep niet eens meer bij ons.
Zijn hond stierf en verdween ongeveer 10 dagen en ik had 20 euro bij me. Voor mij was de wereld zwart…
Op een dag kwam hij in augustus thuis met een zwarte labradorhond en zette hem in mijn appartement. Ik wist niet hoe ik met een baby van 5 maanden en een hond moest omgaan en op een dag viel ik op de grond met de baby in mijn armen. Ze deed veel pijn aan haar slaap en riskeerde haar leven te verliezen. Vanaf dat moment veranderde ik van koers. Ik haatte hem met heel mijn hart.
Wij gingen uit elkaar
Ongeveer tien maanden oud besloot onze dochter contact op te nemen met een advocaat en we gingen uit elkaar: het was vrijheid voor ons… Ik was eindelijk ver verwijderd van die wereld van alcohol en walging die hij was.
Nu is hij behoorlijk aanwezig bij de baby omdat ze ouder is, maar ik heb met hand en tand voor haar gevochten: ik was doodsbang dat ze haar van mij zouden afpakken. Ik heb NOOIT SLECHT over hem gesproken tegen mijn dochter en zelfs nu ben ik een beetje bang, want in dit alles was hij duidelijk gewelddadig.
Een moeder (de moeder in dit verhaal heeft ervoor gekozen anoniem te blijven)
Wil jij ook jouw verhaal schrijven? Stuur het naar redazione@nostrofiglio.it
