HUISWERK: ELKE DAG EEN BEETJE, MAAR NIET OP VAKANTIE. Het is de nachtmerrie die ons de hele zomer vergezelt. Het ideaal zou zijn om ze meteen na schooltijd uit de weg te ruimen, zodat je er daarna niet meer aan denkt. Maar er zijn maar weinig virtuozen die het doen. Laten we dan samen met het kind een tijdschema opstellen, zodat hij zijn activiteit kan plannen (maar zonder zijn huiswerk voor hem te maken!). Als hij klaagt dat het er te veel zijn, laten we hem dan zeggen dat het ons spijt, dat als wij de leraren waren geweest, we hem minder zouden hebben gegeven, zodat hij zich begrepen voelt in zijn ongemak: degenen die er zijn, moeten echter gemaakt worden. Maar als papa en mama op vakantie zijn, of je nu uitgaat of thuis blijft, geen huiswerk: de vakantie moet voor iedereen ontspanning en zorgeloos zijn.
IN HET ZOMERCENTRUM: ALLEEN INDIEN NODIG. Nu de school voorbij is, worden veel kinderen naar zomerkampen gestuurd. In hemelsnaam, soms kun je niet meer zonder, maar houd er rekening mee dat de verschillende activiteiten die georganiseerd worden, hoe speels ook, een voortdurende inzet vergen, voor het lichaam maar ook voor de hersenen. Indien mogelijk beperken we de verblijfsduur, gunnen we het kind meer ontspanning in het weekend of wisselen we het zomercentrum af met andere oplossingen, zoals het strandhuis bij de grootouders.
GEEN WAKKER OP VAKANTIE! Als er geen precieze programma’s zijn, zou het tijdens de vakantie fijn zijn als kinderen volgens hun eigen bioritme wakker konden worden, rustig konden ontbijten, zich konden wassen en aankleden in hun eigen tempo, dat fysiologisch langzamer is dan wij volwassenen. Hij zal eerder wakker worden als dat nodig is.
NEE TEGEN DE 24/7 BABYCLUB! Laten we eerlijk zijn, het is de verborgen droom van veel ouders om hun vakantie door te brengen in een vakantieoord waar de kinderen bijna de hele dag naar de babyclub gaan terwijl mama en papa zich aan iets heel anders wijden. Het verlangen om te ontspannen is legitiem, maar op vakantie moet je wat meer beschikbaar zijn voor kinderen, die ervaringen en emoties met hun ouders moeten delen, om zich gewenst en geaccepteerd te voelen, anders voelen ze zich als een pakketje dat bij de eerste gelegenheid wordt uitgeladen. Laten we er eens over nadenken: hoe zouden we ons voelen als we naar het strand gingen met een vriend die ons, zodra we aankomen, dumpt en alles doet behalve bij ons blijven?
Praat ook met hem in het restaurant! Hoe vaak zie je volwassenen in een restaurant alleen maar met elkaar praten over ‘volwassen’ dingen en kinderen gapen of klagen, behalve spelen met de iPad of ander speelgoed dat van huis wordt meegebracht of wordt toevertrouwd aan de oppas van het restaurant. Het is misschien een beetje, maar kinderen willen ook bij je zijn, zich mengen in je gesprekken en zich onderdeel voelen van het gezin. Praat zo nu en dan met hem over dingen die hem ook interesseren!
GOEDE MANNEN GA NIET OP VAKANTIE. Op vakantie zijn ouders doorgaans toleranter en toleranter tegenover hun kinderen, juist om geen conflicten en spanningen te creëren. Er kunnen enkele uitzonderingen worden gemaakt, maar onderwijs en respect voor goede manieren kunnen niet op vakantie gaan: je rent niet door de hotelgangen, je schreeuwt niet in restaurants, je schopt geen zand naar de parasols van je buren. Je hoeft niet bang te zijn om nee te zeggen, je hoeft alleen maar krachtig te communiceren wat je wel en niet kunt doen, zonder al te veel preken te houden: jullie zijn de piloten van het vliegtuig!
MAMMA, ik ben moe! Je gaat naar het toeristendorp of naar de kust en je ziet hem moe en klagend. Maar hoe kan het dat hij klaagt dat hij zelfs op vakantie moe is? Tenzij hij net een tiental sportcursussen heeft afgerond, verveelt hij zich waarschijnlijk. Stel voor dat we samen een spel spelen: plotseling zal de vermoeidheid als bij toverslag verdwijnen!
LAAT HET SOMS VERVELEN. Maar een beetje verveling is af en toe goed. Kinderen zijn tegenwoordig niet gewend zich te vervelen, omdat ze altijd iets te doen hebben en als ze dat niet hebben, haasten we ons om het voor ze te vinden. In plaats daarvan is verveling een kans die we onze kinderen niet mogen ontnemen, omdat het hen de kans geeft hun ervaringen opnieuw uit te werken, hun verstand aan te scherpen om een nieuw spel uit te vinden, de creativiteit te stimuleren en zich goed over zichzelf te voelen, zelfs als ze dat niet doen. Er is geen mogelijkheid.
GEEF JEZELF MOMENTEN OM ECHT SAMEN TE ZIJN. Er is niets dat een kind zenuwachtiger maakt dan de geveinsde belangstelling van een ouder als hij met hem praat of speelt. Laten we, nu we op vakantie zijn, af en toe wat tijd aan hem besteden om alleen met hem te zijn, zonder naar de tablet te kijken, met een vriend te praten en zonder haast of ongeduld te tonen. Het kind merkt het als we tegen hem praten maar aan iets anders denken, als we hem antwoorden maar niet naar hem luisteren, als we spelen maar niet echt aan het spel deelnemen. Voor het opbouwen van eigenwaarde is het heel belangrijk om je interessant te voelen in de ogen van de ouder, om te beseffen dat als hij met hem speelt, dit is omdat hij ervan geniet, en niet omdat hij een concessie doet. Je hoeft hem niet de hele dag bij te houden, zelfs een beetje tijd is genoeg, maar quality time, waarna hij zich gelukkig en tevreden aan iets anders zal wijden.
BIJ TERUGKEER VAN VAKANTIE, HERVAT U UW NORMALE RITME GELEIDELIJK. Op vakantie worden de slaap- en maaltijdtijden onderbroken, maar als de terugkeer naar school nadert, moet je ze een periode van aanpassing geven om hun “oude gewoonten” weer op te pakken: elke dag ga je iets eerder naar bed en word je vroeger wakker. we gaan weer op de gebruikelijke tijden eten, we controleren ons huiswerk, we bladeren samen door de nieuwe boeken, we kiezen de etui en het dagboek. Kortom, het kind wordt geleidelijk begeleid om terug te keren naar de normaliteit.
