Hoe u slaapproblemen stap voor stap kunt overwinnen

Wat zijn de belangrijkste factoren die ervoor zorgen dat het kind rustig slaapt in de verschillende stadia van de psychomotorische ontwikkeling? En wat kunnen wij doen?

Laten we proberen deze vragen te beantwoorden vanuit een besef: slaap is een fundamentele behoefte en kinderen proberen deze te bevredigen met de middelen die ze tot hun beschikking hebben. Het doel is om te bereiken controle hebben over wat er zal gebeuren, waardoor ze zichzelf in de steek kunnen laten veilig en met plezier om uit te rusten, zowel wanneer u voor de eerste keer in slaap valt als na normaal nachtelijk ontwaken.

Pasgeboren slaap

De rijping van de waak- en slaaptoestand begint tijdens de zwangerschap en wordt niet alleen bevorderd door genetische factoren, maar ook door de gezondheid en het psychofysieke welzijn van de moeder. Zwangerschapsstoornissen (zoals groeivertraging, zwangerschappen, intense en langdurige stress) en bevallingen (moeilijke geboorten en verschillende soorten trauma’s) hebben een negatieve impact: kinderen kunnen al bij de geboorte last hebben van waak- en slaaptoestanden kwetsbaar en onvolwassen, met lange fasen van opwinding en huilen die moeilijk te troosten zijn; De verzorging is in dit geval complexer en er zijn veel hulpmiddelen nodig om de slaap te bevorderen: vasthouden, wiegen, strelen, slaapliedjes zingen, de borst aanbieden… Het zijn kostbare hulpmiddelen, waardoor de baby sneller en beter zal kalmeren en gemakkelijker zal ontwikkelen het nodige zelfvertrouwen. Laat u leiden door zijn verzoeken en wees niet bang om ‘slechte gewoonten’ aan te nemen of hem te ‘verwennen’: het gevoel dat er naar u geluisterd en begrepen wordt door een volwassene die snel op zijn behoeften reageert (honger, slaap, contact, troost) is erg belangrijk voor de een correcte ontwikkeling van het kind.

Slaaproutine

Tussen 2 en 4 maanden het kind heeft een groter vermogen om zich aan te passen aan de variaties en ritmes van de omgeving (licht-donkerafwisseling en sociale activiteiten). Dit is een goed moment om activiteiten voorstellen die regelmatig op bepaalde tijdstippen van de dag zal worden herhaald (zoals badtijd of een wandeling), waardoor de komst van 4 maanden wordt voorbereid, wanneer het kind plotseling veel meer aangetrokken (en afgeleid) zal worden door de externe omgeving, en zal beginnen om dit te herkennen en erop te anticiperen dat er om hem heen gebeurt, en hij zal er klaar voor zijn actief gebruik maken van routines dat hij het al weet.

Het voorspellen van dingen die zullen gebeuren, het gevoel dat hij afhankelijk is van wat hij doet en dat zijn ouders hem vertrouwen en begeleiden, bevordert de ontwikkeling van veiligheid bij het kind en stelt hem in staat zijn angst voor onbekende en onvoorspelbare gebeurtenissen te beheersen.

Nu is het mogelijk om de afhankelijkheid van de kleine van rituelen om in slaap te vallen te verminderen die alleen door de volwassene worden beheerd (die hem wiegt of mee uit wandelen neemt) en in plaats daarvan zijn slaap te bevorderen. actieve participatie (door niet-voedzaam zuigen, of knuffelen naast de ouder).

A 4 maanden Baby’s die ’s nachts wakker worden in andere situaties dan waarin ze in slaap zijn gevallen (bijvoorbeeld in het bedje, wanneer ze in de armen van een volwassene lagen of in een andere kamer) zullen meer moeite hebben om weer in slaap te vallen en zullen de hulp van hun ouders nodig hebben. ouders weer kunnen gaan slapen op de manier die zij kennen. Daarom is het nuttig vermijd het veranderen van de omgeving en slaapomstandigheden.

Vanaf dit moment, en in toenemende mate in de daaropvolgende maanden, zal de belangrijkste hulp van de ouders bestaan ​​uit het versterken van de opvoeding het vertrouwen van het kind in zijn capaciteitenwaardoor hij zelf dingen kan ontdekken, experimenteren en doen, met volwassenen als voorbeeld en gids.

Het voorbeeld van volwassenen

A 6-7 maandenWanneer de rijping van de herkenning van vreemden en nieuwe omgevingen het moeilijker maakt om je aan nieuwe dingen aan te passen en je af te scheiden van de volwassene, zal de kwaliteit van de slaap vooral afhangen van de emotioneel welzijn van het kind gedurende de dag. Daar voorspelbaarheid en actieve deelname van de kleine aan bekende routines, zowel dag als nacht, ze zullen een grote hulp zijnterwijl de wisselvalligheid en onvoorspelbaarheid van het gedrag van anderen het ‘gevecht’ van het kind tegen het in slaap vallen voor de eerste keer in de avond zal versterken, de slaap minder diep zal maken (en daarom zal hij vele malen wakker worden) en zal bijdragen aan grotere problemen bij het inslapen. weer in slaap vallen en het ontwikkelen van eigen veiligheid.

Vanaf deze leeftijd, en zelfs meer tussen 9 en 24 maandenhet kind vertrouwt veel op jou: hij wil het gedrag leren dat hij bij volwassenen ziet, en hij doet dit doorimitatie. Hij heeft daarom voorbeelden nodig om te leren hoe hij het zelf kan doen volgens de normen van onze samenleving. Een ouder die tegen het kind zegt: «We zijn nu slaperig», en hem naar bed begeleidt door naast hem te slapen, zal hem effectievere hulp hebben gegeven dan een wakkere volwassene die hem ‘in slaap probeert te brengen’. Naarmate het kind groter wordt, kunnen we samen beslissen wat we doen voordat we gaan slapen: wat we dragen, welk slaapliedje we zingen, welk boek we lezen.

Nachtelijke monsters

Rond de 3-4 jaar kan zich manifesteren Bang voor het donker en van wat er zou kunnen gebeuren: op deze leeftijd leven kinderen in een fantastische en denkbeeldige wereld waar ze niet altijd controle over hebben (“Als je het licht uitdoet, komen de monsters!”). Je kunt voorstellen om samen op zoek te gaan naar iets dat hem tijdens de slaap beschermt en gevaren buiten de deur houdt: een armband die superkrachten geeft, een marionet-bewaker die gezelschap houdt in bed of a monsterafstotend object dichtbij te houden.

Geleidelijk aan zullen de veiligheid en het gevoel van controle van het kind toenemen, en naarmate het kind een grotere onafhankelijkheid verkrijgt, zal het kleine eigen persoonlijke rituelen waardoor hij zich beschermd voelt zonder dat hij er andere mensen bij hoeft te betrekken.