Kinderen met een hoog potentieel, groeien met hen mee

Wie zijn de kinderen en jongeren met een hoog potentieel? Wat is intellectuele hypergift? Welke moeilijkheden kunnen er zijn op school en in het gezin?

We interviewden Dr. Federica Mormando, psychiater, psychotherapeut en journalist, die sinds de jaren tachtig ook geïnteresseerd is in intellectuele overbegiftiging en auteur is van verschillende boeken, waaronder de recente Kinderen en jongeren met een hoog potentieel. Groei met hen mee. Een handleiding voor ouders (Rode edities 2024).

De tekst is bedoeld om ouders en leraren te helpen de kenmerken van kinderen en jongeren met intellectuele overbegaafdheid beter te begrijpen, in het bijzonder de ongebruikelijke intellectuele gaven, het leren omgaan met de zogenaamde begaafd (zeer begaafde personen) thuis, op school, bij het kiezen van buitenschoolse activiteiten, het herkennen van eventuele problemen en het initiëren van de beste oplossing.

Dr. Mormando legde uit dat zij al sinds de jaren tachtig te maken heeft met kinderen en jongeren met een hoog potentieel. Naast de enige Italiaanse school die zich toelegt op hoogbegaafde kinderen (“Emilio Trabucchi”, 1984-1993), richtte hij Eurotalent Italia en Human Ingenium op, verenigingen voor de identificatie en ontwikkeling van hoog cognitief potentieel en artistieke talenten bij mensen van alle leeftijden.

«In die tijd waren intellectueel begaafde leerlingen weinig bekend en de structuur van de schoolklassen was niet in hun voordeel. Massificatie staat onverschillig tegenover de menselijke realiteit die uit verschillende mensen bestaat en is nadelig voor kinderen met meer capaciteiten.

Kinderen met intellectuele hoogbegaafdheid vervelen zich soms bijna altijd op school en reageren op verschillende manieren, afhankelijk van hun persoonlijkheid.. Ze storen, ze isoleren zichzelf, ze hebben vaak geen discipline geleerd, ze stellen veel vragen, ze raken geïrriteerd, ze worden uitgescholden. Het komt voor dat ze al een tijdje ook psychische problemen krijgen die ze eigenlijk niet hebben en die niet afhankelijk zijn van overbegiftigdheid. Zo ontstaat een reeks bezoeken, psychologen en diagnoses die schadelijk kunnen zijn.

Dit komt omdat ze te gemakkelijk worden gedefinieerd als hyperactief of bijvoorbeeld Asperger, in plaats van het echte probleem te identificeren.

Nadat kinderen die intelligenter waren dan gemiddeld, maar beschuldigd van verschillende stoornissen, in mijn kantoor waren gearriveerd, Ik had besloten een school voor verstandelijk begaafden op te richten. Mijn doel was om het leertempo van elk kind te volgen en te verbeteren, aangezien elk kind uniek is. Deze school had uitstekende resultaten, daarna moest ik om economische redenen sluiten. Een deel van mijn activiteiten is nog steeds gewijd aan inlichtingen en ik organiseer bijeenkomsten hieraan voor de vorming van de geest. Het gaat erom een ​​geest te trainen die bereid is om persoonlijk informatie te verwerken, met kritisch denken”, aldus de arts.

Dr. Mormando heeft ook lesgegeven aan de universiteiten van Lugano, Bolzano, Taranto en aan leraren van veel Italiaanse scholen. Hij publiceerde de delen Ja of Nee, Aan-uit (die geschiedenis heeft gemaakt), De kettingen van de sterren, vruchten van de zon, vruchten van koningen e Ga hier!. Hij heeft samengewerkt met verschillende kranten en belangrijke televisienetwerken.

“I begaafd zij zijn de zogenaamde ‘hyperbegaafden’, dat wil zeggen degenen die dat wel doen op de meest gebruikte intelligentietests (WPPSI, WISC, WAISS) zijn ze cognitief veel geavanceerder dan het gemiddelde kind. Dit kan mondiaal of sectoraal gebeuren. Het komt ook voor dat iemand slechts op bepaalde vlakken een heel hoog IQ heeft. IQ voorspelt echter geen artistieke gaven, intuïtie, creativiteit, maar houdt alleen rekening met meetbare gaven (logica, redenering, enz.). Niet-meetbare talenten zijn, denk ik, gelukkig niet meetbaar.

Gedurende de jaren Er is buitensporig veel belang gehecht aan IQ (intelligentiequotiënt). Op scholen zijn er tegenwoordig goede leraren die advies proberen te geven en cultuur proberen te verspreiden, maar in werkelijkheid missen veel andere leraren de basisopleiding, de cultuur en de verbeeldingskracht die nodig zijn om het onderwijs aan kinderen te verbreden.

Tientallen jaren geleden hadden we relatief homogene klassen, hoogopgeleide leraren en het was niet nodig om aan te geven of een leerling begaafd was of niet.

Om een ​​kind te stimuleren heb je een geschikte omgeving nodig, die de juiste prikkels biedt, met veel boeken. Als kleintjes hun ouders zien lezen, zullen zij dat waarschijnlijk ook doen. Een stimulans die zelden bestaat, is een gesprek, waar volwassenen helaas geen raad mee weten of waar ze geen tijd voor hebben: praten, vragen, ruzie maken. Ten slotte respecteert een goede training zeker de tijden van individuele kinderen.”

‘Er is er zeker één genetische basisAlles wat met ervaring te maken heeft, begint echter bij de geboorte en reacties op ervaren gebeurtenissen en mogelijkheden hebben een aanzienlijke invloed op de ontwikkeling van intelligentie.

De kindertijd is de belangrijkste leeftijd in het leven omdat de basis van leren, gedrag en empathie wordt gevormd. Veel kleuterscholen doen echter weinig om zich aan te passen aan de mentale leeftijd van kinderen. In dit verband citeer ik uit boek i “topfactoren”, dat wil zeggen, wat ontwikkeling mogelijk maakt of belemmert, wat de overgang mogelijk maakt van de gave naar de realisatie ervan (talent). Positieve topfactoren zijn motivatie, aanmoediging en vrijheid van denken.”

«Zeker een overdaad aan prikkels, zowel in het gezin als op school, is niet bevorderlijk voor de creativiteit. Sommige ouders schreeuwen meteen over genialiteit omdat kinderen berekeningen maken, er zijn ouders die trots zijn als kinderen talloze stukjes informatie leren, maar wat er echt toe doet, is weten hoe ze deze met elkaar kunnen verbinden.

Leren wordt dan belemmerd door veel video’s kijken op sociale media en op internet en in dit verband herinner ik me het volgende:

1. de snelheid van videopulsen is hoger dan de synaptische verbinding, daarom voorkomen videopulsen langzaam denken, wat het denken van intelligentie is;
2. Zintuiglijk leren is van fundamenteel belang in de kindertijd. Als dit niet gebeurt, is er sprake van verlies van empathie bij het kind.

Een ander obstakel op school kunnen de talrijke meerkeuzetoetsen zijn die de ontwikkeling van persoonlijk denken belemmeren.

Ten slotte kan het gebeuren dat de familie niet opgewonden raakt of samen nadenkt. Vaak wordt alleen de betrokkenheid bij de sport aangemoedigd en niet, in plaats daarvan, in het enthousiasme van het weten».

«Het intellectueel hyperbegaafde kind het heeft niet noodzakelijkerwijs creativiteit en intuïtie.

En helaas wordt artistiek talent niet altijd gewaardeerd op scholen, sommige leraren hebben geen basisopleiding, anderen, zelfs de beste, worden op verschillende manieren gehinderd. We hebben mensen nodig die artistieke vaardigheden en gevoeligheid voor muziek kunnen aanleren, alles moet worden onderwezen. Het is gemakkelijker voor scholen, en zelfs gezinnen, om dit allemaal te onderdrukken.

Vaak beperken we ons binnen de creatieve disciplines tot het geven van begrippen en nadenken, verrijking en het plezier van ontdekken worden niet aangemoedigd. Ik geef leraren veel excuses, waaronder het feit dat ze onvoldoende informatie hebben.”

Hieronder volgen enkele tips van Dr. Mormondo om de harmonieuze en evenwichtige ontwikkeling van kinderen met een hoog potentieel en, in het algemeen, van alle kinderen te bevorderen.

1. «Tests mogen niet op school gebruikt worden, maar De lessen en het onderwijs moeten aan elk kind worden aangepast. Het is noodzakelijk om gepersonaliseerd leren zoveel mogelijk te stimuleren.
2. Over elk onderwerp dat op school en in het gezin aan bod komt Er moet een pad van verbreding en verdieping worden voorgesteld.
3. Aan de ene kant is er de erkenning van hogere intelligenties, aan de andere kant is er de gewetensvorming: als we willen dat intelligente mensen een bijdrage leveren aan de samenleving Het is belangrijk om een ​​moreel geweten bij kinderen te vormen. Sociaal gedrag wordt echter vaak belemmerd op scholen, misbruikers worden niet gestraft, pesten wordt getolereerd en is gericht tegen de zwakste en intelligentste kinderen.
4. Het is belangrijk betoon vriendelijkheid, dankbaarheid en solidariteit met degenen die mishandeld worden. Sport moet ook een sterke ethische opvoeding krijgen, terwijl het gebruikelijk is dat ouders ruzie maken over wie beter gewaardeerd moet worden.
5. Laat kinderen en tieners, op school en in het gezin, kennismaken met de figuren van karakters met een hoge maatschappelijke waardedie goed hebben gedaan voor de mensheid.”