Mijn naam is Federica, ik ben 28 jaar oud en moeder van twee geweldige kinderen. Ik zal je kort het verhaal vertellen van mijn tweede zwangerschap. We wilden zo graag onze tweede baby, zo graag dat die vertraging mijn leven voor altijd veranderde.
Het geluk om voor de tweede keer moeder te worden kon mij niet meer uitstaan. Alles ging goed, en toen de dokter ons bij de derde echo vertelde dat er iets mis was omdat de linker navelstrengslagader ontbrak, de wereld stortte op mij in.
Omdat ik niet wist wat het was, stelde mijn gynaecoloog me gerust door te zeggen dat het niets ernstigs was en dat hij hoogstens wat lichter geboren zou worden dan anderen. Deze fase zijn we eindelijk doorgekomen. Hier zijn we op het moment van de geboorte. Om 20.00 uur begonnen de eerste weeën, we haastten ons naar het ziekenhuis en vanaf daar begon mijn beproeving.
Lange bevalling en spoedkeizersnede. Mijn wonder
Ruim acht uur arbeid! Elke keer als ik vroeg hoeveel er ontbrak, antwoordden ze altijd: “Hier zijn we dan, nog even geduld.”
Toen veranderde er iets. Ik merkte dat ik omringd was door doktoren en ik kon hen bezorgd horen praten. Ze redeneerden onderling: ‘Er is iets mis.’ Ik kon de baby voelen, hij was weer bijgekomen, zijn hartslag vertraagde veel en Ik had dringend een keizersnede nodig. Ik was moe, of liever gezegd kapot, ik begreep niets meer van alles wat er gebeurde.
Toen ik wakker werd kwam de dokter naar mij toe en zei: “Mevrouw, ik weet niet wie maar iemand heeft vandaag een wonder bij uw kind verricht. Er zat een knoop omheen, de navelstreng was nauwelijks zichtbaar en het komt vaak voor dat er kinderen overlijden hieruit, omdat artsen dat niet doen, ze kunnen deze knopen niet zien of voelen.” Gelukkig werd er een gezonde baby geboren van 3 kilo en 670 gram. Hij is nu 3 jaar oud en bezorgt ons elke dag nieuwe emoties.
van Federica
