Luieruitslag: remedies

Het is een van de meest voorkomende aandoeningen bij kinderen, vooral na zes maanden, wanneer ze beginnen te zitten: dat is zo luieruitslag, een ontsteking van de huid die het genitale gebied aantast, bedekt door de luier.

We proberen de kenmerken van deze dermatitis te verduidelijken, en de meest bruikbare strategieën om het te voorkomen en te behandelen, samen met twee experts: Elena Galli, kinderallergoloog verantwoordelijk voor de dermatitiscommissie van de Italiaanse Vereniging voor Allergologie en Pediatrische Immunologie en Cesare Filippeschi, dermatoloogspecialist van het kinderziekenhuis Meyer in Florence.

Over het algemeen verwijst de term dermatitis naar a inflammatoire huidziekte. De luier het beïnvloedt het lies- en ondergebiedwat precies het gebied is dat door de luier wordt bedekt.

Frequentie

Het is een ziekte komt zeer vaak voor bij zowel zuigelingen als kleine kinderenmaar dat is over het algemeen banaal en vergankelijk en hoeft geen reden tot bezorgdheid te zijn. Alhoewel – het moet gezegd worden omwille van de nauwkeurigheid – kan het in sommige, zeldzame gevallen een eerste teken zijn van belangrijkere gegeneraliseerde ziekten.

Het wordt vaak ook gedefinieerd als luieruitslag, maar in werkelijkheid is het een onjuiste definitie: deerytheem het is niets meer dan een roodheid van de huid en is een van de manifestaties van dermatitis.

In de meest voorkomende vorm manifesteert het zich door het wrijven van de luier over de huid en de werking van irriterende stoffen in urine en ontlasting met een roodheid van de huid (eigenlijk het erytheem), dat ook kan optreden licht gezwollen en warm aanvoelend.

Erytheem kan zijn

• beperkt (enkele plekken op één of meerdere plaatsen)
• of verlengd, tot het punt waarop beide billen betrokken zijn.

Luieruitslag kan afhankelijk zijn van verschillende oorzaken, die elkaar soms zelfs overlappen.

• directe agressie
• infecties
• andere condities
• belangrijker ziekten

Directe agressie

In de overgrote meerderheid van de gevallen is een ontsteking het gevolg van directe agressie die door bepaalde mensen op de huid wordt uitgeoefend irriterende stoffen in urine en ontlastingen die des te intenser is naarmate er meer plas en poep in contact blijven met de huid zelf.

Het resultaat is een soort van oppervlakkige brandwonderg vervelend voor het kind.

Juist vanwege deze rol van ontlasting kan dermatitis optreden tijdens episoden van diarree, en vaker voorkomen bij kinderen die aan diarree lijden.

De irritatie wordt uiteraard gecompliceerd door de continu direct wrijven van de luier op de huid van de baby, wat op de lange termijn – in combinatie met de vochtige omgeving – maceratie kan veroorzaken.

Infecties

Omdat de luieromgeving warm en vochtig is, is de groei van micro-organismen altijd en vooral mogelijk

• bacteriën,
• gisten
• en paddenstoelen, zoals de beroemde Candida albicans.

Zo denk je bij roodheid van de billen onmiddellijk aan een infectie en in het bijzonder aan candida.

Eigenlijk infecties komen minder vaak voor dan vormen van directe aanval. De twee dingen kunnen elkaar echter overlappen, vooral als de verkeerde behandelingen worden gebruikt om de aandoening te verlichten. Het typische voorbeeld? Het gebruik van crèmes met cortisone, die in eerste instantie een snelle verbetering van de laesies kunnen opleveren, maar de groei van candida bevorderen. En in ieder geval keren de laesies na enige tijd terug.

Candidiasis van het luiergebied moet door de kinderarts worden gediagnosticeerd, maar in het algemeen kan worden gezegd dat het wordt gekenmerkt door rode plaques omgeven door een goed gedefinieerde halo, met over elkaar heen gelegen blaasjes of puisten. In ieder geval is het moeilijk om het plotseling te laten verschijnen, van de ene luierwissel naar de andere, zoals vaak kan gebeuren bij agressieve irriterende dermatitis: over het algemeen het duurt een paar dagen omdat de eerste roodachtige gebieden, die in het midden van het genitale gebied verschenen, zich naar de periferie verbreden.

Andere aandoeningen, zeldzamer

In zeldzamere gevallen kan luieruitslag afhankelijk zijn van:contactallergie. Er zijn zeer weinig gevallen waarin de irritatie te wijten is aan een reactie op de materialen van de luier, op componenten van wasmiddelen of crèmes die op de billen worden aangebracht of, in het geval van wasbare luiers, zelfs op de wasmiddelen die worden gebruikt om ze te wassen.

Belangrijkste ziekten

Ten slotte, en altijd zeer zelden, zijn er situaties die lijken op luieruitslag, maar die in werkelijkheid wel zo zijn belangrijker ziekten. Een voorbeeld is de infantiele psoriasis, dat meestal na de derde levensmaand verschijnt, vooral in de huidplooien van het gebied dat door de luier wordt bedekt. In dit geval ziet de huid er rood en glanzend uit, maar zonder de schubben die typerend zijn voor psoriasis bij volwassenen. De luier is alleen betrokken omdat wrijven het verschijnen van de laesies kan vergemakkelijken, maar de ziekte hangt af van een genetische aanleg.

Als u merkt dat de irritatie ondanks goede hygiënepraktijken nooit geneest, kunt u het beste uw kinderarts en dermatoloog raadplegen voor verder onderzoek.

Over het algemeen heeft voeding geen invloed op luieruitslag, hoewel diarree veroorzaakt door een mogelijke voedselallergie de situatie kan verergeren. Het moet echter gezegd worden dat in sommige gevallen, wanneer kinderen gespeend zijn, de inhoud van de ontlasting anders kan zijn, meer “zuur” en daarom een ​​verergering van de laesies van luierdermatitis bevordert.

De behandeling van luieruitslag is niet medisch, maar hygiënisch en in het algemeen mogelijk volledig herstel binnen enkele dagen. Met dezelfde voorzorgsmaatregelen kunt u dat doen roodheid voorkomeni: dit zijn heel eenvoudige maar belangrijke maatregelen omdat ze het risico op terugval helpen verminderen bij kinderen die daar bijzonder vatbaar voor zijn.

Laten we eens kijken waar het over gaat:

1. Het verschonen van de luier vaker;
2. Laat het kindje achter zonder luier zo lang mogelijk zodat de huid droog blijft;
3. Trek de luier niet te strak aan: laat hem indien mogelijk een tijdje los om de ventilatie aan de onderkant te verbeteren;
4. Onderhoud de huid altijd schoonwas het bij elke verandering met warm water en delicate vloeibare wasmiddelen, bij voorkeur olieachtig;
5. Droog goed voordat u de schone luier weer aandoet, deppen met een handdoek, maar zonder te wrijven;
6. Bescherm de billen met een zinkoxidecrème, zonder te overdrijven in hoeveelheid en frequentie: een dun laagje van een niet te pasta-achtig product is voldoende – daarom is de crème beter dan de zalf, die de huid verhindert te ademen – zo nu en dan toegepast, niet noodzakelijkerwijs bij elke verandering
7. Als erytheem aanwezig is, vermijd wegwerpdoekjes;
8. Gebruik geen talkpoeder want hoewel het waar is dat het overtollig vocht kan absorberen, kan het door het kind worden ingeademd en daarom gevaarlijk zijn. Het kan ook de groei van bacteriën vergemakkelijken.

Het kan gebeuren dat ouders, bang door de roodheid van de billen van de baby, die soms heel intens en indrukwekkend kan zijn, besluiten om het zelf te doen, door antibiotica, antischimmelmiddelen of cortisonecrèmes aan te brengen.

“Fout” zegt Filippeschi: “Doe het zelf is te vermijden, en hoe minder medicijnen je onder de luier doet, hoe beter. De kinderarts zal van tijd tot tijd vaststellen als er een bepaalde medische behandeling nodig is, ook omdat deze behandelingen, als de juiste omstandigheden niet aanwezig zijn, vaak schadelijker zijn dan wat dan ook.”

Luieruitslag geneest doorgaans binnen een paar dagen.