Mijn kleine meisje Nicole kreeg een vreselijke ziekte toen ze vier jaar oud was. Voor ons “onbekend”. We zijn naar de spoedeisende hulp gegaan omdat hij hoge koorts haddie met de tachipirina een paar uur daalde, maar daarna snel steeg naar 39. Het kleine meisje braakte in vlagen en liep slecht.
We brachten haar naar de eerste hulp na verschillende telefoontjes met de kinderarts. Laat ik beginnen met te zeggen dat het kleine meisje twee weken eerder waterpokken had opgelopen. Op de eerste hulp stuurden ze ons naar de kindergeneeskunde. We vonden een super attente arts die de manoeuvre uitvoerde door haar been naar haar romp te buigen. Resultaat? Mijn dochter was nog steeds.
Onmiddellijke ziekenhuisopname en tests en verzameling van ruggenmergvocht. Helaas kregen wij het droevige nieuws. Ik heb mijn dochter ingeënt (niet-verplichte vaccins) tegen meningokokkenmeningitis. Ze kreeg pneumokokkenmeningitis.
We hebben een maand in het ziekenhuis gelegen. De hoofdarts vertelde ons dat de situatie kritiek was. De eerste dagen van de ziekenhuisopname sliep hij en bewoog hij niet. Na een paar dagen kon hij nog steeds niet lopen. Maar beetje bij beetje begon de therapie effect te krijgen. Dit is ons slechte verhaal, maar ik moet de doktoren bedanken omdat alles goed is gegaan.
door Ilaria
