Shoah: hoe je Dodenherdenking aan kinderen uitlegt

27 januari wordt gevierd Dodenherdenkingeen internationaal evenement ter herdenking van de slachtoffers van de Holocaustdat wil zeggen de genocide gepleegd tussen 1938 en 1945 door het nationaal-socialisme en het fascisme tegen de Joden en vele andere mensen die als “zwak” en “ongewenst” werden beschouwd.

Een datum die werd gekozen omdat op die dag in 1945 de poorten van het concentratiekamp werden geopend Auschwitz, het bevrijden van de overlevenden. Verklaar een zo’n pijnlijk conceptNet als het lijden en de geplande dood van miljoenen mensen zijn de vernietigingskampen wellicht niet eenvoudig als onze gesprekspartner een bambino. Wij vroegen om hulp Lia Toafcurator van tentoonstellingen voor het Joods Museum van Rome en specialist van de twintigste eeuw.

«Het is belangrijk om de Dodenherdenking om minstens één keer per jaar te stoppen met nadenken en nadenken over wat de systematische uitroeiing van miljoenen individuen, simpelweg omdat ze Joods zijn, betekende. De dag moet echter in een passen studie traject en diepgaande analyse die niet begint in 1938 met de inwerkingtreding van de rassenwetten en niet eindigt in 1945 met het einde van de Tweede Wereldoorlog: het begrijpen van de Sjoa we moeten begrijpen wie de Joden zijn, hoe lang ze al in Europa zijn, hun geschiedenis en cultuur. In feite moeten we het historische proces begrijpen en niet de afzonderlijke gebeurtenis, anders verliest alles zijn betekenis en wordt het gedecontextualiseerd, waardoor er alleen maar verwarring ontstaat.”

“Het uitleggen van de Shoah voor wat het werkelijk is (de uitroeiing, de vernietiging van menselijke wezens zonder onderscheid naar geslacht en leeftijd, en de manieren waarop dit gebeurde) is niet eenvoudig om met kinderen onder de dertien jaar om te gaan. Het is echter mogelijk om alternatieve technieken te vinden, niet zozeer om uit te leggen, maar om breng kinderen dichterbij aan de discussie die vervolgens in de loop van de jaren dieper zal worden onderzocht.”

Over het algemeen wordt het onderwerp op scholen gepresenteerd in de Basisschoolvanaf het vijfde leerjaar, door het voorlezen van liedjes, gedichten of het bekijken van films en documentaires, om vervolgens tijdens de middelbare en middelbare schooljaren in al zijn aspecten te worden geanalyseerd, ook door te reizen plaatsen van herinnering.

Bij kinderen is het daarom noodzakelijk om te zoeken naar een aanpak die zo min mogelijk traumatisch mogelijk is, bijvoorbeeld door macabere details te vermijden en hulpmiddelen zoals boeken en films te gebruiken die geschikt zijn voor jongere kinderen. We moeten niet vergeten dat een verhaal als dat van de Shoah zonder filters niet aan kinderen kan worden verteld; daarom moeten films en documentaires waarin beelden van de dood te zien zijn en ook films of boeken voor volwassenen en niet uitdrukkelijk voor kinderen vermeden worden.”

Als u nog steeds het probleem wilt aanpakken Dodenherdenking Samen met uw kinderen zijn er een aantal activiteiten die nuttig kunnen zijn en die u thuis kunt uitvoeren. Er moet echter worden benadrukt dat het belangrijk is dat een ouder, een pedagoog of een leraar, voordat u ze uitvoert, hen kennis laat maken met het onderwerp zonder ze te traumatiseren.

Daartoe behoren boeken om te lezen of tekenfilms om samen naar te kijken.

Als uw kinderen iets ouder zijn dan die op de basisschool, kunt u overwegen om er een paar te maken activiteiten gewijd aan Dodenherdenkingen buitenshuis.

Een daarvan is bijvoorbeeld om bij hen op bezoek te gaan de plaatsen van herinnering zoals die aanwezig zijn in de stad Milaan:

• het Shoah-monument op het Edmond Jacob Safra-plein;
• perron 21 in het Centraal Station waar tussen 1943 en 1945 duizenden Joden op goederenwagons naar concentratiekampen werden gedeporteerd;

In de hoofdstad echter:

• het Joods Museum van Rome, gelegen in het monumentale complex van de Tempio Maggiore;
• het Joodse getto van Rome;

Maar dit zijn slechts enkele voorbeelden: in Italië zijn ze anders en verspreid over bijna het hele land plaatsen van herinnering om met uw kinderen te bezoeken.

Net als vele anderen is het mogelijk om ze in het buitenland te ontdekken.

• De vriend gevondendoor Fred Uhlman
• Nu nooit meer. De rassenwetten van 1938 uitgelegd aan kinderenonder redactie van Daniel della Seta
• Het dagboek van Anne Frankvan Anna Frank
• Portiek van Octavia 13door Anna Foa

«Onder de teksten om te lezen om het onderwerp van de Holocaust aan te pakken, raad ik ‘The Friend Rediscovered’ van Fred Uhlman, ‘Now Never Again. The Racial Laws of 1938 uitgelegd aan kinderen’ van Daniel della Seta, ‘The Diary of Anne Frank’ van Anne Frank aan, ‘ Portico d’Ottavia 13″ van Anna Foa. Het is echter belangrijk om, vooral in het begin, privélezen door het kind te vermijden: hij moet worden bijgestaan ​​door een leraar, een ouder of een pedagoog die hem kennis laat maken met het onderwerp zonder hem te traumatiseren.

• Train de vie – Een trein om te levendoor Radu Mihăileanu
• Het leven is mooidoor Roberto Benigni

Voor films Ik raad “Train de vie – Een trein om te leven” van Radu Mihăileanu en “Het leven is mooi” van Roberto Benigni aan. Zelfs in dit geval zouden een introductie door een volwassene en een ‘debat’ met vragen aan het einde van de screening van fundamenteel belang zijn.”

Om deze dag samen met kinderen te vieren «het zou essentieel zijn om alledaagse activiteiten uit te voeren en deze te wijden aan de “herinnering” van degenen die er niet meer zijn, bijvoorbeeld door middel van een tekening of een kleine actie». Ouders kunnen bijvoorbeeld ‘de leerkracht helpen bij het uitvoeren van taken onderzoek over het verhaal van een kind uit die jaren, om het vervolgens aan kinderen te vertellen en hen dichter bij dat verhaal te brengen door empathie en verbinding te creëren via de biografie van een van hun leeftijdsgenoten.

«Ik ben echter van mening dat het gebruik van retorische taal met de gebruikelijke slogans als “nooit meer”, “opdat we het niet vergeten” moet worden vermeden, en niet alleen voor kinderen: ze lopen het risico de ware betekenis van wat er is gebeurd leeg te maken en te vervelen.

De Sjoa het moet het hele jaar door bestudeerd en geanalyseerd worden en niet slechts op één dag: door begrippen, beelden en woorden te concentreren loop je het risico alleen maar kinderen en jongeren in verwarring te brengen die dit verhaal voor de eerste keer benaderen.”