Leer hoe u met succes Stapelia kunt kweken, een plant die ook wel ‘aasbloem’ wordt genoemd. Ontdek de verschillende soorten, hun unieke bloemen, en leer de verzorgingstechnieken die nodig zijn om deze fascinerende vetplant gezond te houden.
Stapelia is een soort bloeiende plant afkomstig uit Zuid-Afrika en Tanzania, en is ook bekend onder de alternatieve Latijnse naam Stapelia. Deze soort wordt vaak voor sierdoeleinden aangeplant in subtropische gebieden en binnenshuis gekweekt in gematigde streken. Hij verdraagt geen lage temperaturen gedurende lange tijd.
Stapelia Zulu trekt vliegen aan, die de plant bestuiven nadat ze zijn aangetrokken door de duidelijke rottende vleesgeur van de bloemen, en staat bekend om het hebben van een van de grootste bloemen in het plantenrijk.
Stapelia-variëteiten
Onder de verschillende soorten Stapelia vallen op:
- Stapelia variegata: hij bereikt meestal een hoogte van ongeveer 15 cm. De gele bloemen hebben charmante paarsbruine patronen en hebben een diameter van 5-7 cm.
- Stapelia hirsuta: deze eveneens populaire variëteit wordt gekenmerkt door licht behaarde stengels, langer en dunner dan de S. variegata, met een hoogte die ongeveer 18 cm kan bereiken. De intens paarsbruine bloemen zijn harig en opzichtig, met geelgestreepte bloemblaadjes en roestrode haren eromheen.
- Stapelia grandiflora: heeft lange, dunne stengels die tot ongeveer 30 cm kunnen reiken en bedekt zijn met fijn, fluweelachtig haar. De bloemen zijn behoorlijk groot en hebben een diameter tot 15 cm. Ze zijn dieprood en de randen zijn fijn wit afgewerkt.
- Stapelia gigantea: gekenmerkt door werkelijk gigantische bloemen, al worden de dikke, fluweelachtige stelen slechts zo’n 15-18 cm. De bloemen kunnen een diameter bereiken van 32 cm en zijn zeer lichtgeel met dunne rode strepen.
Kenmerken
Het zijn compacte planten, die een maximale hoogte bereiken van ongeveer 30 cm, maar zich flink in de breedte ontwikkelen. De meeste soorten hebben rechtopstaande en vertakte stengels, overwegend grasgroen van kleur, verdeeld in 4 ribben voorzien van zachte, doornachtige tanden.
Alle soorten van deze planten pronken met fascinerende bloemen met unieke kenmerken. De bloemen variëren in grootte van 5 tot 40 cm en hebben een sterachtige vorm met 5 bloemblaadjes en een centrale ring die een kleinere ster vormt. Over het algemeen varieert de kleur van de bloemen van ivoorwit met donkerdere strepen of vlekken; gekenmerkt door een vlezige consistentie, lijken de bloemen vaag op een zeester.
Hoe aasbloem te kweken en te verzorgen
Stapelia gigantea
De plant is niet bestand tegen de kou en het zal nodig zijn om hem te planten in omstandigheden die de groei bevorderen. Stapelia past zich goed aan, zelfs bij volledig licht. Een gebied dat minimaal 6 uur zonlicht ontvangt, is de beste locatie voor uw vetplant. Een raam op het zuiden is uitstekend als je besluit hem als kamerplant te kweken.
Hoe Stapelia te planten
Er is niets eenvoudiger dan Stapelia planten, het volstaat om containers te verkrijgen waarin goed doorlatende grond kan worden geplaatst. De grond moet tussen de gietbeurten drogen.
Zorg ervoor dat de container op een lichte plaats wordt geplaatst, zodat deze goed kan groeien. Warme temperaturen en potgrond zijn de beste regelingen die u kunt volgen bij het planten van stengelstekken in containers.
Hoe Stapelia water te geven
Stapelia vereist geen overvloedige irrigatie, omdat er al een aanzienlijke waterreserve in de weefsels van de stengels zit. Het risico op het ontwikkelen van rot neemt toe bij overmatig water geven. Daarom is het raadzaam om de grond tamelijk droog te houden, door vaker maar gematigd te bevochtigen tijdens de droge dagen en zelden tijdens de koudere dagen. Er moet voldoende water zijn om de plant gezwollen te houden.
Hoe Stapelia zich vermenigvuldigt
Stapelia kan worden vermenigvuldigd door te zaaien of te stekken. Het wordt aanbevolen om in het voorjaar te zaaien, de zaden in een zaaibed op een halfschaduwrijke plaats te plaatsen en een temperatuur van minimaal 20°C te handhaven. Wat de vermeerdering via stek betreft, deze kan in de maand juni worden uitgevoerd, het is raadzaam een deel van de plant af te snijden en 15-20 dagen te wachten tot de wond goed geneest, daarna kan de stek worden geplant in een specifieke grond voor cactussen, op een diepte van 1-2 cm.
Hoe Stapelia te verpotten
Ieder jaar, wanneer de lente aanbreekt of wanneer de kleine stengels uit de pot beginnen te steken, is het raadzaam om de Stapelia te verpotten. Als de diameter van de pot de grens van 30 cm heeft bereikt, kan het voldoende zijn om alleen de bovenste laag aarde te vervangen. Tijdens het verpotten is het essentieel om heel voorzichtig te werk te gaan, omdat de takken van Stapelia gemakkelijk breken.
Parasitaire ziekten en veel voorkomende problemen
Stapelia variegata
Stapelia is gevoelig voor wortelrot, wat moet worden vermeden door te zorgen voor een effectieve bodemdrainage. Stapelia-rot kan optreden als gevolg van wateroverlast of overmatig water geven. Tijdens de herfst en winter is de luchtvochtigheid over het algemeen voldoende en is het belangrijk om regelmatig droge en afstervende delen te verwijderen om rottingsproblemen te voorkomen.
De plant is gevoelig voor de aanval van de wolluis, maar je kunt dit tegengaan door de Stapelia schoon te maken met een watje bevochtigd met alcohol of door de plant te wassen.
Omdat Stapelia geen bloemen produceert
Als Stapelia resistent is tegen de bloei, ook al is het niet de ideale periode voor bemesting, kan ze baat hebben bij een meststof die rijk is aan fosfor, kalium en micro-elementen.
Is Stapelia een giftige plant?
Stapelia is giftig voor huisdieren, zoals honden en katten.
Wanneer bloeit Stapelia?
Stapelia bloeit meestal tegen het einde van de winter en in de eerste dagen van de lente, tijdens deze periode, gaan de bloemen, die op grote sterren lijken, open met een diameter van ongeveer 16 cm.
Waarom ruiken bloemen zo slecht?
Stapelia gigantea
De kleuren van de Stapelia-bloemen variëren van paars tot amarant en bruin, met lichte en contrasterende tinten die het een unieke charme geven. Hun vorm, vergelijkbaar met die van een zeester, bereikt indrukwekkende afmetingen met een diameter tot 40 cm. De interne structuur, complex en gevarieerd, voegt nog meer charme toe aan de plant.
In tegenstelling tot andere bloemen die kleuren en geuren gebruiken om bijen en vlinders aan te trekken, zijn Stapelia-bloemen geëvolueerd om een bepaald type insecten aan te trekken: aaseters, dat wil zeggen insecten die zich uitsluitend voeden met rottend vlees. Deze planten zijn bedreven in het perfect nabootsen van het uiterlijk van rottend vlees dankzij een combinatie van kleuren en texturen, maar vooral dankzij de geur. Stapelia verspreidt een karakteristieke, rottende stank die onweerstaanbaar necrofage insecten aantrekt en hen bedwelmt. Afhankelijk van de soort kan de geur in intensiteit variëren.
Dankzij de ingewikkelde structuur van hun bloemen worden, zodra ze worden aangetrokken, necrofagen insecten, vooral vliegen van de Calliphoridae-familie, gevangen. In een poging zichzelf te bevrijden, bedekken ze zichzelf met stuifmeel dat vervolgens op andere bloemen wordt afgezet. Stapelia is dus een entomofiele plant, die voor het bestuivingsproces afhankelijk is van deze insecten.
Andere vetplanten om te kweken:
Wil je ons nieuws niet missen?
