MAMMA'S

Wanneer en waarom moet u een microklysma aan pasgeborenen geven?

7views

Hoe te begrijpen of kinderen last hebben van constipatie, hoe en wanneer een microklysma aan pasgeborenen moet worden gegeven: suggesties en richtlijnen

Microklysma voor pasgeborenen

Constipatie bij pasgeborenen is een vrij algemeen verschijnsel. Naast dat het ouders zorgen baart, kan het voor de kleine ook erg onaangenaam zijn en ook klachten veroorzaken zoals buikpijn, gebrek aan eetlust en prikkelbaarheid. In bepaalde gevallen kan de kinderarts het gebruik van een medisch hulpmiddel voorschrijven om het kind te helpen zichzelf snel te bevrijden. Laten we eens kijken hoe en wanneer we dit moeten doen microklysma voor pasgeborenen.

Hoe vaak heeft een pasgeborene stoelgang?

Over het algemeen presteren pasgeborenen tenminste vier of meer stoelgangen per dag. Bij kinderen die borstvoeding krijgen, is de frequentie van de stoelgang groter dan bij kinderen die flesvoeding krijgen, en de eerstgenoemden kunnen na elke voeding ook ontlasting krijgen. Na een maand of twee wordt de stoelgang van sommige baby’s die borstvoeding krijgen minder frequent. Een gezonde pasgeborene kan ook ontladen elke 3-4 dagen. Het wordt echter aanbevolen om raadpleeg uw kinderarts met:

  • het kind is prikkelbaar en lijkt buikpijn te hebben. Vooral pasgeborenen trekken hun benen naar hun buik en huilen als ze pijn voelen
  • het kind heeft last van constipatie en moet overgeven, zijn buik lijkt opgeblazen of zit vol gas
  • er is bloed te zien in de ontlasting
  • constipatie verbetert niet met de behandeling

Microklysma: wat het is en wanneer het te doen

Het microklysma – ook wel “microklysma” genoemd – is een medisch hulpmiddel dat geïndiceerd is bij de behandeling van constipatie bij zuigelingen en kinderen. Het wordt gebruikt om kleine hoeveelheden vloeistof in de anus te brengen en is, in tegenstelling tot andere middelen tegen constipatie, zoals de bol of het klysma, delicater en daarom geschikter voor jonge kinderen. Het kan glycerine en andere vloeistoffen bevatten, of natuurlijke stoffen zoals honing, aloë of kaasjeskruid, die de afvoerende werking combineren met een beschermende en verzachtende werking, nuttig om ongemak, irritatie en ontsteking veroorzaakt door constipatie tegen te gaan.

Over het algemeen raden kinderartsen aan om niet ongerust te zijn en te wachten minimaal 3-4 dagen dat de pasgeborene uit zichzelf poept.

Als dat niet werkt, kunnen ze een middel voorschrijven, zoals een microklysma.

Microklysma voor pasgeborenen, hoe het te doen

Voordat u uw pasgeborene een microklysma geeft, is het een goed idee om uw handen grondig te wassen. Dan dient u de stappen te volgen die vermeld staan ​​in de productbijsluiter. Over het algemeen zijn dit de volgende:

  • laat het kind op een handdoek liggen, bij voorkeur op de linkerkant, met de knieën gebogen naar de buik
  • Breng een paar druppels product aan op het perianale gebied
  • Breng de canule voorzichtig in het rectum
  • druk het microklysma grondig aan en houd het aan het einde van de toepassing altijd ingedrukt totdat de canule volledig is uitgetrokken, om te voorkomen dat deze opnieuw wordt opgezogen

Afhankelijk van het product kan het microklysma dat zijn een effect hebben na een paar minuten aanbrengen, maar het kan ook 1 of 2 uur duren. Sommige symptomen kunnen optreden na het gebruik van het medische hulpmiddel bijwerkingenzoals buikkrampen en irritatie van het rectumslijmvlies.

Hoe lang te wachten en hoeveel microklysma’s kunnen worden gedaan

Meestal begint het microklysma al te werken na enkele minuten vanaf het gebruik, maar in sommige gevallen kan dit wel een uur duren.

Het medische hulpmiddel dient normaal gesproken indien nodig en zonder overschrijding te worden gebruikt. Het gebruik ervan het is niet geschikt voor langdurig gebruik en het is essentieel om uw arts of kinderarts te raadplegen over de noodzaak om het af en toe te gebruiken om de evacuatie van een klein kind te vergemakkelijken.

Bijwerkingen en wanneer u het niet moet doen

Microklysma’s kunnen onder andere buikkrampen en irritatie van het rectumslijmvlies veroorzaken. Mogelijke allergische reacties bij personen die gevoelig zijn voor een of meer componenten van het gebruikte apparaat zijn eveneens niet uitgesloten. De instrument het mag nooit worden gebruikt in geval van:

  • Bekende allergie voor een of meer stoffen in het microklysma
  • Acute buikpijn
  • Misselijkheid of braken
  • Darmobstructie of strictuur
  • Ontstoken aambeien
  • Anale bloeding
  • Ernstige staat van uitdroging

Constipatie bij kinderen

De constipatie bij kinderen kan het enkele problemen veroorzaken, zoals:

  • Buikkrampen
  • Gebrek aan eetlust
  • Prikkelbaarheid
  • Ragad was
  • Gewoonte om zich in te houden uit angst om naar het toilet te gaan
  • Zwelling

In deze gevallen is het nuttig breng de kleine een bezoek aan de kinderarts, die het meest geschikte middel voor het specifieke geval van uw kind kan aanbevelen, rekening houdend met alle mogelijke variabelen.

Hoe weet u of baby’s en kinderen verstopt zijn?

Om ouders te helpen begrijpen of een pasgeborene daadwerkelijk verstopt is, richtlijnen om constipatie bij zuigelingen en kinderen te identificeren, gepubliceerd op Handmatige MSD. Deze omvatten als waarschuwingssignalen:

  • geen stoelgang gedurende 2 of 3 dagen langer dan normaal
  • harde of pijnlijke stoelgang
  • grote ontlasting die het toilet kan verstoppen
  • bloeddruppels aan de buitenkant van de ontlasting

Il Handmatige MSD Bedenk ook dat sommige tekenen van moeilijkheden bij kinderen, zoals inspanning en huilen voordat de zachte ontlasting naar buiten komt, meestal niet noodzakelijkerwijs op constipatie duiden, maar veroorzaakt kunnen worden door eenonvermogen om spieren te ontspannen van de bekkenbodem wanneer de ontlasting wordt uitgedreven en verdwijnt over het algemeen spontaan. Bovendien heeft obstipatie meestal geen ernstige gevolgen, maar sommige kinderen die er wel last van hebben, kunnen wel klagen buikpijnvooral na de maaltijd.

In ieder geval is het bij twijfel essentieel om altijd uw kinderarts te raadplegen, die eventueel het meest geschikte middel kan voorschrijven.