Ik zal je vertellen over mijn eerste zwangerschap. Ik heb de test met mijn moeder gedaan zonder op de vertraging te wachten, ik voelde me anders, in feite was het positief. Ik maakte een sprongetje van vreugde omdat die droom werkelijkheid werd, het verlangen om moeder te worden…
De volgende dag heb ik bètatesten gehad, die waren volgens een verloskundige te laag, waardoor er bij haar geen sprake was van zwangerschap. In de middag kreeg ik rode afscheidingIk rende naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis en daar zeiden ze tegen mij: “Mevrouw, de zwangerschap staat aan het begin, als het gaat, gaat het; anders niet en dus weten we niet wat u kwam doen”.
De wereld om mij heen stortte in, ik keerde terug naar huis en de verliezen gingen door. De volgende ochtend deed ik de bèta’s opnieuw, ze groeiden heel langzaamdan lekt het weer en toen besloot ik naar een ander ziekenhuis te gaan.
Ze lieten me daar toe, er kwam een gynaecoloog na het bezoek vertelde hij me dat de bèta’s te laag waren en dat er niets te zien was. “Mevrouw, we moeten u even een klap geven.”
Ik vroeg in tranen of ik naar huis mocht en of het mogelijk was om het de volgende dag te doen. Ik heb me aangemeld, mijn partner kwam me ophalen en zodra we thuiskwamen Ik rende naar de badkamer en de vlekken waren toegenomen. In tranen omhelsde ik hem stevig en vertelde hem dat dat kind daar was, dat ik het voelde…
De volgende dag deed ik het opnieuw de bèta’s die bleven stijgen op dat moment ging ik voor het eerste privébezoek. Mijn kleine boon was daar, zijn hart klopte.
De zwangerschap was niet gemakkelijk, tussen het ene ziekenhuis en het andere mijn krijger Giovanni werd geboren met 36 weken en was te klein, bracht 11 dagen door in de couveuse. Hij is nu 6 jaar oud, het gaat heel goed met hem en hij is mijn grote liefde.
Moeder Ilenia
Wil jij jouw verhaal vertellen? Stuur het naar redazione@nostrofiglio.it
