De baarmoeder past zich vanaf de conceptie aan om nieuw leven te verwelkomen, te beginnen bij haar eigen leven nek (of baarmoederhals), een klein kanaaltje dat het verbindt met de vagina: tijdens de 9 maanden van de zwangerschap blijft het stevig gesloten om te voorkomen dat de baby voortijdig ter wereld komt en tegelijkertijd om de doorgang van infectieuze agentia voorkomen van buitenaf. Verder is een slijmpropgeproduceerd door de klieren van de nek zelf, rijk aan natuurlijke antibacteriële stoffen, die de baarmoederholte nog meer “afsluiten” en beschermen.
Hoe de baarmoederhals werkt
De nek, of baarmoederhals, bestaat voor het grootste deel uit gladde spiervezels die geassocieerd zijn met vezelig weefsel.elasticiteit noodzakelijk om tijdens de bevalling te verwijden en één enkel kanaal met de vagina te vormen. Met het oog op de bevalling ondergaat de nek enkele veranderingen in de samenstelling: de elastische vezels nemen toe en het collageen neemt af, waardoor de nek zachter en flexibeler wordt, klaar om in te korten en open te gaan om de doorgang van de baby mogelijk te maken.
Als de baarmoeder zwak is
Bij minder dan één op de honderd moeders, voornamelijk als gevolg van aangeboren factoren, de baarmoeder “houdt” niet genoeg vast. Dat wil zeggen, de nek is incontinent en heeft de neiging open te gaan, met het risico op een zeer vroeggeboorte. De enige manier om veilige indicaties te krijgen over de lengte van de baarmoederhals is door deze halverwege de zwangerschap te meten een transvaginale echografiewaarmee u ook de interne opening van de baarmoederhals kunt controleren, om te controleren of deze goed is vastgedraaid of niet: in het tweede geval nemen de risico’s toe.
Als de neklengte is minder dan 25 millimeter bij een vrouw die eerder een vroeggeboorte heeft gehad, of onder de 15-20 jaar in een situatie zonder risico bestaat de concrete mogelijkheid van een geboorte ruim vóór de uitgerekende datum, wat des te waarschijnlijker wordt naarmate deze maatregel afneemt.
De cerclage: hoe het werkt en wanneer u het moet gebruiken
De vrouw die lijdt aan aangeboren baarmoederhalsincontinentie ervaart vrijwel nooit klachten, het is de gynaecoloog die dit probleem opmerkt. Als tijdens de normale controle de nek open is (d.w.z. de vingertop kan er doorheen) en de echografie laat zien dat deze kort is, is het waarschijnlijk dat de arts zal besluiten zijn toevlucht te nemen tot een kleine, kortetermijninterventie: de zwangerschapsbesparende cerclage.
De interventie vindt plaats in spinale of algemene anesthesie en dient om de baarmoederhals gesloten te houden, via a lint gemaakt van synthetisch maar biocompatibel materiaal, ingebracht in de dikte van de nek zelf. Het is ongeveer een centimeter hoog en wordt meestal op de huid aangebracht 13e week, dat wil zeggen, wanneer het risico van een spontane abortus nu is afgewend. Zoals opgemerkt is de tijdigheid van de interventie is essentieel voor succes.
Cerclage is echter niet in alle gevallen effectief. Het inbrengen ervan is nuttig als de nek een tijdje niet gesloten kan blijven aangeboren afwijking. Als de ontsluiting echter het gevolg is van andere problemen (zoals pijnlijke samentrekkingen van de baarmoeder veroorzaakt door eeninfectie), dan is cerclage niet geïndiceerd. Interventie wordt bijna altijd uitgevoerd, zelfs zonder dilatatie, in de aanwezigheid van een korte baarmoederhals geassocieerd met een eerdere vroeggeboorte.
Zodra de kritieke periode voorbij is, komt de cerclage verwijderd, meestal een maand vóór de bevalling of in geval van arbeid. Het kan zelfs gevaarlijk zijn om de baarmoeder op zijn plaats te laten zitten: als de baarmoeder samentrekt, bestaat het risico dat de nek, afgesloten door de cerclage, kan scheuren.
De verwijdering Het vindt plaats tijdens een normaal gynaecologisch onderzoek en bestaat uit het doorknippen en verwijderen van de tape, zonder verdoving. Als de ‘band’ eenmaal is verwijderd, kan het gebeuren dat de bevalling binnen korte tijd begint, hoewel dit geen regel is.
De oorzaken van cervicale incontinentie
Incontinentie heeft vaak een aangeboren oorzaak, dat wil zeggen vanaf de geboorte aanwezig:
- de nek vezels ze zijn mogelijk minder resistent, vooral als gevolg van de ontoereikendheid van collageen, een eiwitsubstantie die weefsels compact maakt;
- De “misvormde” baarmoeder (bijvoorbeeld de “didelphus”, met dubbel lichaam en dubbele nek), kan een grotere zwakte van de baarmoederhals vertonen.
Andere keren kan het probleem echter voortkomen uit een gebeurtenis:
- er kan een lagere afdichting optreden in het geval van snijwonden in de nek opgetreden voorgaande delen;
- soms, sommige ingrepen zoals het verwijderen van poliepen of de zogenaamde conisatie (dat wil zeggen het verwijderen van voorstadia van kanker) kan de weefsels zwakker maken en daarom is de kans groter dat de baarmoederhals zich verwijdt.
Let op: in de tweelingzwangerschappen het is het grotere volume van de baarmoeder dat het risico op vroeggeboorte vergroot.
