Hypoglykemie bij pasgeborenen: wat te doen en hoe het te behandelen

Hypoglykemie is een vermindering van glucose in het bloed, wat kan leiden tot problemen met de hersenfunctie. Bij een gezond individu varieert de normale nuchtere bloedsuikerspiegel tussen 70 en 100 mg/dl. Vasten induceert compensatiemechanismen die glucose en andere energieproducten uit de lichaamsreserves vrijmaken en het lichaam zo in staat stellen normaal te blijven functioneren. glycemie. Hypoglykemie, gewoonlijk gedefinieerd door bloedglucosewaarden gelijk aan of lager dan 55 mg/dl, manifesteert zich met symptomen die het centrale en autonome zenuwstelsel aantasten. Bij kinderen is de meest voorkomende hypoglykemie die welke optreedt bij kinderen met diabetes die met insuline worden behandeld. Hypoglykemie kan echter ook voorkomen bij kinderen die dit niet hebben suikerziekte. Een tekort aan glycogeenvoorraden bij de geboorte kan worden aangetroffen bij premature baby’s of baby’s met ondergewicht, of bij baby’s die te klein zijn voor de zwangerschapsduur als gevolg van placenta-insufficiëntie, en bij baby’s die aan perinatale verstikking hebben geleden.

De oorzaak De meest voorkomende vormen van hypoglykemie bij kinderen met diabetes zijn:

• Een teveel aan insuline of antidiabetica als gevolg van een toedieningsfout of als gevolg van onverwachte gebeurtenissen zoals het overslaan van een maaltijd, uitstel, een zuinigere maaltijd dan normaal. Het kind heeft meer lichaamsbeweging gedaan dan normaal.
• Diarree of braken
• Het kind heeft een infectie of heeft emotionele stress ervaren.

Vooral bij pasgeborenen en kinderen in de eerste levensjaren hypoglykemie het kan ook voorkomen in tal van uiteenlopende situaties, zoals:

• Zoon van een diabetesmoeder
• Prematuriteit
• Perimale verstikking
• SEPS

Een andere oorzaak van aanhoudende en ernstige hypoglykemie bij zuigelingen en peuters is het iperinsulismo aangeboren.

I symptomen van pasgeborenen met hypoglykemie zijn verschillend en zijn:

• Nervositeit/trillingen
• Zweten
• Prikkelbaarheid
• Tachypnoe (snelle ademhaling)
• Bleekheid of bleke teint
• Slecht zuigen of voeden
• Zwakke of hoge kreet
• Hypotonie (kreupelheid of lethargie)
• Convulsies
• Apneu, bradycardie, cyanose
• Hypothermie

Hypoglykemie wordt geïdentificeerd door middel van tests die uit een kleine hoeveelheid bestaan bloedmonster van een vinger en na een zorgvuldige verzameling van de klinische geschiedenis van de pasgeborene.

Bij kinderen met diabetes kan hypoglykemie verband houden met een onjuiste toediening van de hoeveelheid insuline vergeleken met de behoeften van het kind. De therapie heeft tot doel de patiënt terug te brengen naar normale bloedglucosewaarden. Dit kan gebeuren via de administratie van suiker via de mond of met een intraveneuze glucoseoplossing – Bij de ernstigste vormen moet de behandeling het ontstaan ​​van problemen in de centraal zenuwstelsel. Bij hypoglykemie die verband houdt met hyperinsulinisme of metabolische problemen, is de therapie gebaseerd op een specifieke dieet- en farmacologische benadering. In gevallen van keto-hypoglykemie is het raadzaam om vasten te vermijden en een dieet te volgen dat rijk is aan complexe koolhydraten met een laag vetgehalte.

Definieer met een exact getal neonatale hypoglykemie klinisch significant is moeilijk en het zou onnauwkeurig zijn om een ​​specifiek cijfer te geven. Over het algemeen zouden normale waarden moeten zijn > 70-80 mg/dl, terwijl een bloedsuikerspiegel < 40-45 mg/dl duidt op hypoglykemie. Alle pasgeboren kinderen moeten hun bloedsuikerspiegel laten controleren en als de waarden lager zijn dan 70-80 mg/dL, moet er elke 30 minuten of 1 uur een nieuwe bloedsuikerbeoordeling worden uitgevoerd. Opvallend is dat kleine of premature baby’s vaak een lage glycogeenvoorraad hebben en hypoglykemisch worden, tenzij ze vroeg en vaak worden gevoed. Pasgeborenen van moeders met diabetes hebben hyperinsulinemie veroorzaakt door hoge glucosewaarden bij de moeder; ze kunnen na de geboorte een voorbijgaande hypoglykemie ontwikkelen, wanneer de glucose van de moeder wordt onttrokken. Hoewel hyperinsulinisme in de meeste gevallen van voorbijgaande aard is, zijn minder frequente en langdurige oorzaken onder meer congenitaal hyperinsulinisme, ernstige erythoblastosis foetalis en zonde van Beckwith-Wiedemann. Hyperinsulinisme veroorzaakt een snelle daling van de serumglucose in de eerste paar dagen 1-2 erts na de geboorte, wanneer de continue toevoer van glucose uit de placenta wordt onderbroken. Bloedglucosewaarden zijn afhankelijk van meerdere op elkaar inwerkende factoren.

Hoewel insuline de belangrijkste factor is, zijn de glucosespiegels ook afhankelijk van de niveaus van groeihormoon, cortisol en schildklierhormoon. Elke aandoening die de juiste afscheiding van deze hormonen verstoort, kan tot hypoglykemie leiden.