Hier vindt u alles wat u moet weten over zwangerschapsecho’s, trimester voor trimester. Hoeveel moet je er maken, wanneer moet je ze maken, welke zijn gratis en nog veel meer!
Deel het!
Voor de arts is het een hulpmiddel dat nuttige informatie kan verschaffen over de gezondheid van de foetus. Voor de toekomstige moeder is het ook een spannende gelegenheid om haar baby te ontmoeten. Rond echografieën tijdens de zwangerschap worden echter verwachtingen gewekt die vaak de werkelijke mogelijkheden van dit instrument te boven gaan. Er wordt verwacht dat het ons “alles” kan vertellen over de kleine (of kleintjes, als het een tweeling is) en dat hoe meer we doen, hoe meer informatie en geruststelling we eruit zullen kunnen halen.
Eigenlijk, bij een fysiologisch verlopende zwangerschap zijn de twee op ministerieel niveau aanbevolen onderzoeken ruimschoots voldoendetenzij zich risicofactoren voordoen die diepgaandere tests en echografieën op het tweede niveau vereisen. Dus laten we eens kijken wat ze zijn eigenschappen van twee routine-echografieënzoals de informatie die zij ons verstrekken en de verschillen vergeleken met de “speciale”.
Gratis of betalen?
De twee echo’s gepland tijdens de zwangerschap door het ministerie van Volksgezondheid zijn volledig betaald door de Nationale Gezondheidsdienst, zolang ze maar in de geplande weken worden uitgevoerd. De andere kunnen alleen gratis worden uitgevoerd op specifiek verzoek van de gynaecoloog, die de risicosituatie van de zwangerschap moet bevestigen.
Echografie van het 1e trimester van de zwangerschap
Het is misschien wel het meest opwindende voor de toekomstige moeder, omdat het haar eindelijk de visuele zekerheid geeft dat ze een baby draagt. Het kan gedaan worden van de zesde tot de zevende week, en in dit geval zie je een “klein sperzieboontje”, tot de 13e weekwaarin u een eerste schets ziet van het reeds gevormde kind.
- Het is een zeer belangrijke test, omdat u hiermee de test kunt bevestigen correcte nesting van het ei bevrucht in de baarmoeder en om de dracht nauwkeuriger te dateren. Nuttige informatie om, met een foutmarge van maximaal 3-4 dagen, de geschatte geboortedatum te berekenen (de “DPP” aangegeven in het rapport).
- Dan kun je natuurlijk kijken of de zwangerschap is enkelvoudig of meervoudig en, in de tweede hypothese, of de tweeling in dezelfde zwangerschapskamer “leeft” en of ze aparte placenta’s hebben, om de meest geschikte controles vast te stellen.
- Indien gepland in de eerste paar weken, wordt doorgaans de echografie in het eerste trimester uitgevoerd transvaginale routeterwijl het in de daaropvolgende weken wordt uitgevoerd buikdat wil zeggen, simpelweg de sonde op de buik plaatsen, zoals gebeurt bij zwangerschapsecho’s in het tweede en derde trimester.
- Wanneer uitgevoerd tussen de 11e en de 13e weekBovendien kan de gynaecoloog de evaluatie ook combineren nekplooi doorschijnendheid, die echter alleen mag worden uitgevoerd door specifiek erkende gynaecologen. Dit is de meting van de vloeistoflaag die zich tijdens die zwangerschapsperiode achter de nek van de foetus ophoopt en die, gecombineerd met het onderzoek van een bloedmonster, een inschatting geeft van het risico dat het kind wordt getroffen door bepaalde pathologieën, zoals Syndroom van Down. Als er sprake is van een verhoogd risico, kan de vrouw beslissen of ze invasieve tests wil ondergaan. vlokkentest of vruchtwaterpunctieeen bepaalde diagnose hebben.
Echografie van het 2e trimester van de zwangerschap
Volgens de richtlijnen moet het tussendoor worden uitgevoerd 19esima en de 21e week van de zwangerschap. Het wordt gewoonlijk genoemd morfologischomdat het de anatomie van de verschillende organen van de foetus evalueert om eventuele afwijkingen te identificeren.
- Het is een echografie die op deze zwangerschapsduur moet worden uitgevoerd omdat de foetus groot genoeg is om er enkele te kunnen analyseren anatomische kenmerken die naarmate de weken verstrijken moeilijker te visualiseren zijn vanwege de fysiologische groei van de foetus.
- Omdat het een complexer onderzoek is dan het eerste, vergt het ook meer tijd: 20-30 minuten vergeleken met de 10-15 van het vorige.
- Op de monitor kan de toekomstige moeder haar baby niet langer volledig zien, maar alleen in segmenten: het hoofdje, de arm, de wervelkolom. Maar wat haar het meest opwindt, is dat ze, als de baby in de juiste houding wordt geplaatst, eindelijk kan weten of het een jongen of een meisje wordt.
Echografie van het 3e trimester van de zwangerschap
Het wordt uitgevoerd tussen de 30e en de 1e 32e weekmaar met de goedkeuring van de nieuwe LEA’s worden de essentiële niveaus van hulp alleen gratis aangeboden als er een risico bestaat op maternale of foetale pathologie.
- Deze echografie wordt gebruikt om eventuele anatomische afwijkingen op te sporen die mogelijk te laat verschijnen, om enkele parameters te controleren om de groei van het kind te volgen, controleer de hoeveelheid vruchtwater en de ligging van de placentavisualiseer de foetushouding.
- De nieuwe Lea geeft in plaats daarvan in de 41e week een gratis echo om de hoeveelheid vruchtwater te controleren die aanwezig is bij de naderende bevalling.
Echografie tijdens de zwangerschap: moet ik meer doen?
Bij een zwangerschap die fysiologisch verloopt, zijn de door het Ministerie van Volksgezondheid aangegeven echo’s, uitgevoerd in de weken voorzien door de richtlijnen, ruim voldoende om de algemene gezondheidstoestand van het kind te controleren. Het laten maken van extra echo’s door uw gynaecoloog zonder nauwkeurige indicatie levert geen aanvullende informatie op en heeft geen ander nut dan de moeder het plezier te bieden haar kleintje te zien.
Diagnostische validiteit
Het is goed om dit te verduidelijken. De screening of echografie van niveau I tijdens de zwangerschapdie routinematig aan alle vrouwen worden aangeboden, zelfs als ze worden uitgevoerd door gekwalificeerd personeel en met geschikte apparatuur, hebben nog steeds een gevoeligheid die gemiddeld 50% is.
Dit betekent dat echografie daartoe in staat is detecteert slechts 50% van de foetale afwijkingen mogelijk, met zelfs aanzienlijke fluctuaties afhankelijk van de te benadrukken pathologie: als de gevoeligheid toeneemt als gevolg van macroscopische afwijkingen, zoals anencefalie, zijn er andere misvormingen die zeer moeilijk zichtbaar zijn, zoals de afwezigheid van een vinger aan een hand of kleine afwijkingen van het bewegingsapparaat.
Soms kan dit afhankelijk zijn van de positie waarin de baby wordt geplaatst, maar meestal is dit te wijten aan de intrinsieke beperkingen van de echografiemethode. Niet voor niets staat in de tekst van de richtlijnen: “Professionals moeten vrouwen informeren over de beperkingen van routinematige echografie en dat het detectiepercentage varieert afhankelijk van het type foetale anomalie, de body mass index van de vrouw (de dikte van het vetweefsel van de patiënt kan een belangrijke beperking vormen voor de helderheid van de echobeelden van de foetus, met als gevolg verlies van diagnostische gevoeligheid) en met de positie van de foetus op het moment van het onderzoek”.
Onderzoeken op het tweede niveau
Het gaat om onderzoeken die op precieze indicatie van de gynaecoloog worden uitgevoerd wanneer risicofactoren zich voordoenBijvoorbeeld als de moeder diabetes heeft, als er sprake is van groeiachterstand of als uit de screeningsecho een vermoedelijke diagnose van een anatomische afwijking blijkt. In dit geval wordt de echografie uitgevoerd in een gespecialiseerd centrumdat beschikt over geavanceerdere apparatuur en opgeleid personeel om dat soort onderzoek uit te voeren, zodat we het orgaan of de pathologie die we willen onderzoeken specifieker kunnen bestuderen.
Maar het is normaal om te vragen: waarom maken we geen zwangerschapsecho’s op het tweede niveau voor alle vrouwen? Het is nutteloos, omdat je niet weet wat je moet onderzoeken, en bovendien onmogelijk uit te voeren: een dergelijke screening vereist de beschikbaarheid van structuren en personeel die niet bestaan. Bovendien zou het voor de NHS of voor de patiënt zelf overdreven kosten met zich meebrengen als zij bepaalde tests privé zou willen uitvoeren, die niet gerechtvaardigd zijn door specifieke behoeften.
3D-echografie: slechts in sommige gevallen
Ze laten je het kind zien met een driedimensionaal beeld, maar hebben een niche-aanduiding, omdat ze worden gebruikt voor een diagnostische verfijning in het geval van zeer specifieke pathologieën waarvoor al een eerste diagnose is gesteld via tweedimensionale echografie. Voor de rest is er tot op heden geen wetenschappelijk bewijs dat driedimensionale echografie een waardevoller instrument voor massascreening kan zijn dan tweedimensionale echografie. Aan de andere kant wordt het slechts in een paar centra uitgevoerd en is het veel duurder vanwege de kosten van de gebruikte apparatuur en de langere tijd die nodig is om het examen af te leggen. Hetzelfde geldt voor de vierdimensionaalwat niets anders is dan een driedimensionaal in realtime.
Maria Cristina Valsecchi
