Mijn eerste kind is 14 jaar oud, geboren in 2008, via een keizersnede, toen ik 29 jaar oud was. We waren op zoek naar een tweede kind, maar dat kwam niet.
In 2017 heb ik het eraf gehaald een cyste en daarmee ook de eierstok en de eileider. De tijd verstreek en het tweede kind kwam niet… en ik zei tegen mezelf: “Maakt niet uit! Eén volwassen kind is genoeg!”.
In 2020 wachtte ik twee maanden op mijn menstruatie, maar die bleef uit, ik dacht dat ik in de menopauze zat. Een vriendin van mij (die ik later koos als meter van mijn kleine Kevin) overtuigde me ervan een zwangerschapstest te doen. De volgende dag kwam hij om zeven uur ’s ochtends thuis. De test was positief.
Ze sprong de badkamer in, ik was doodsbang.
De volgende dag ging ik testen en ontdekte dat inmiddels Ik was bijna 3 maanden zwanger. Ik besloot om CVS te krijgen, ook al vertelde iedereen me hoe gevaarlijk het was. Maar ik stond meteen op. Ik ging door met de bezoeken tot de zevende maand, werkend, totdat ik verliezen leed.
Met spoed naar het ziekenhuis gebracht, lage placenta previa, naar MRI.
De baby maakte het goed, maar ze zeiden dat ik een maand moest rusten. Maar hij duwde. Ze hebben me twintig dagen in het ziekenhuis opgenomen totdat ze besloten om hem na 8 maanden en 2 dagen te laten bevallen.
Niks te maren, het kleine geschenk van God, hij begon weer te schoppen en gezien de pijn vertelde een dokter me dat hij die dag of de dag erna geboren zou worden. De keizersnede werd na twee dagen gepland.
Hij werd geboren om 1.00 uur op 21 februari 2021, 2kg en 200g. Ze hebben hem binnengebracht intensieve therapieom hem beter te laten ademen.
Mijn man ging meteen naar hem toe, dus wattenstaafje, masker en al het andere. Het ging goed met Kevin. Om 14.00 uur ’s middags brachten ze hem naar mijn kamer en vertelden me dat het goed met hem ging en dat ik hem bij me mocht houden.
Nu is Kevin 2 jaar en 2 maanden oud met pure knuffels.
Toen ik Ik werd zwanger toen ik 41 was en hij werd geboren toen ik 42 was.
Dit verhaal werd ons verteld door moeder Michela
