Flowmetrie of Doppler-echografie of Doppler-snelheidsmeting. Heeft u deze test voorgeschreven gekregen en weet u niet waarvoor deze dient of hoe deze werkt? Hier zijn de antwoorden op uw twijfels
Deel het!
Flowmetrie is een echografisch onderzoek dat wordt gebruikt om de bloedcirculatie van moeder en foetus te controleren om te evalueren functioneren van de placenta. Het wordt niet voor iedereen aanbevolen als screeningsexamen, maar alleen bij zwangerschappen met een groter risico op groeivertraging. Het is niet invasief en het is onschadelijk voor het ongeboren kind.
De bloedvaten van de placenta en uitwisselingen met het ongeboren kind
De functie van de placenta is om de uitwisseling van voedingsstoffen en afvalstoffen mogelijk te maken, zuurstof en kooldioxide tussen het ongeboren kind en het lichaam van de moeder. De bloedvaten van de moeder transporteren zuurstof en voedingsstoffen naar de placenta, terwijl aan de andere kant de twee slagaders in de navelstreng afval van de stofwisseling van de baby naar de placenta transporteren. De uitwisseling vindt plaats zonder enig contact tussen het bloed van de moeder en dat van het kind.
Il correcte werking van de bloedvaten van de baarmoeder en die van de navelstreng het is essentieel dat het ongeboren kind alles krijgt wat het nodig heeft om zich tijdens de zwangerschap te ontwikkelen en te groeien. “Een placentadefect, maternale hypertensie, chronische auto-immuunziekten of een afwijking van de stollingsfactoren kan de uitwisseling tussen de moeder en de foetus belemmeren en een vertraging van de groei ervan“, legt uit Marco De Santis, universitair hoofddocent Verloskunde en Gynaecologie aan de Katholieke Universiteit van het Heilig Hart van Rome. “Dit is de reden waarom het noodzakelijk is als er sprake is van deze risicofactoren, of als de echografie een groeivertraging heeft aangetoond evalueer de functionaliteit van de bloedvaten van het snoer en het ongeboren kind. Daar is flowmetrie voor, en dat is geen routinetest die aan alle toekomstige moeders wordt voorgeschreven, maar die alleen onder deze omstandigheden wordt gevraagd.”
De echo van bloed
Flowmetrie of Doppler-echografie of Doppler-snelheidsmeting werkt door gebruik te maken van een fysiek fenomeen dat wordt waargenomen wanneer een golf van welk type dan ook, geluid of licht, wordt uitgezonden door een bewegende bron ten opzichte van de waarnemer: het Doppler-effect. We denken aan een ambulancesirene die ons nadert, ons passeert en dan wegrijdt. We nemen het geluid van de sirene waar alsof het hoger is als de ambulance nadert en lager als deze wegrijdt. Hoe hoger en lager, hoe sneller de ambulance is, omdat de frequentie van de geluidsgolf verandert afhankelijk van de bewegingsrichting van de ambulance. de bron en de snelheid ervan.
Bij het uitvoeren van een flowmetrie, de ultrasone sonde zendt een ultrasone golf uit die het vat bereikt en het bloed dat daarin stroomt, wordt erdoor gereflecteerd en keert terug naar de sondesensor. De gereflecteerde golf werd feitelijk uitgezonden door een bewegende bron: bloed. Door de frequentie ervan te analyseren in vergelijking met die van de golf die door het apparaat wordt gegenereerd, verkrijgt de echografiecomputer informatie over de snelheid van de bloedstroom en geeft deze in de vorm van een grafiek op het scherm weer.
“Elk bloedvat heeft zijn eigen karakteristieke golf”, legt de gynaecoloog uit. “De operator die het onderzoek uitvoert, observeert het onderzoek op het scherm en herkent eventuele afwijkingen. Ze kunnen erop wijzen dat de bloedstroom enige vorm van weerstand ondervindt, waardoor de uitwisseling tussen moeder en foetus in de placenta in gevaar komt.”
Welke schepen worden waargenomen
“Als uit de normaal geplande controles tijdens de zwangerschap blijkt dat de groei van de foetus vertraagd is, of als er risicofactoren zijn die aanleiding geven tot angst voor vertraging, de bloedcirculatie in bepaalde bloedvaten wordt bestudeerd met behulp van flowmetrie: de navelstrengslagader, de middelste hersenslagader van het ongeboren kind en soms de ductus venosus van de baby”, zegt De Santis. “De stroming in de navelstrengslagader is indicatief voor de correcte werking van de foeto-placentale uitwisselingen. Als de uitwisselingen niet regelmatig zijn, evalueert het observeren van de stroming in de middelste hersenslagader het vermogen van het ongeboren kind om zich aan deze aandoening aan te passen.
Ten slotte is de ductus venosus een vat dat de navelstreng met het foetale hart verbindt. Veneuze kanaalstroommetrie is niet altijd vereist, maar alleen in bepaalde omstandigheden om het welzijn van het kind te evalueren. Wanneer de placenta niet naar behoren functioneert en de groei van de foetus wordt beïnvloed, kan dit noodzakelijk zijn anticiperen op de bevalling. Als de zwangerschap nu bijna voltooid is en de 32e tot 34e week voorbij is, is het eerder brengen van de bevalling geen probleem. Maar vóór dit tijdperk moeten we dat wel doen zoveel mogelijk tijd winnen om het ongeboren kind te laten rijpen. Dankzij flowmetrie kunnen we de situatie onder controle houden en geld verdienen tot het laatste nuttige moment.”
Andere toepassingen van flowmetrie tijdens de zwangerschap
Flowmetrie kan dat zijn ook voorgeschreven in het eerste of tweede trimesterom de functionaliteit van de baarmoederslagaders te evalueren, of wanneer het vermoeden bestaat dat het ongeboren kind bloedarmoede heeft vanaf het tweede trimester.
“De studie van de bloedcirculatie in de bloedvaten van de baarmoeder in de vroege periode van de zwangerschap, gecombineerd met de analyse van enkele chemische parameters in het bloed van de vrouw, stelt ons in staat om informatie verkrijgen over de ontwikkeling van de placenta en het risico inschatten dat de toekomstige moeder later hypertensie of pre-eclampsie zal ontwikkelen”, legt De Santis uit. “Het is een test in de validatiefase, die nog niet routinematig aan alle aanstaande moeders wordt aangeboden.”
In bepaalde omstandigheden kan het voorkomen dat de Het immuunsysteem van de moeder valt antigenen aan die aanwezig zijn op de rode bloedcellen van de foetus, die hij als vreemden herkent. Deze reactie kan leiden tot vernietiging van rode bloedcellen en bloedarmoede bij het kind. Het is dan noodzakelijk om in te grijpen met een in utero transfusie. “De flowmetrie van de middelste hersenslagader van het ongeboren kind is een nuttige test om te beoordelen wanneer het nodig is om in deze zin in te grijpen”, besluit de gynaecoloog.
Maria Cristina Valsecchi
Met medewerking van Marco De Santis, specialist in Gynaecologie en Verloskunde
