Het kind ademt met zijn mond open: wat te doen?

Observeer ze terwijl ze slapen: niet alleen om ze te aanschouwen in een periode van relatieve rust, maar vooral om voor hun gezondheidstoestand te zorgen. Vooral tijdens de slaap kunnen we bijvoorbeeld merken of het kind ademt met zijn mond open of als u langere adempauzes neemt. Het evalueren van dit gedrag kan erg belangrijk zijn om erachter te komen of ons kind lijdt aan een stoornis zoalsadenotonsillaire hypertrofie of als het bijvoorbeeld een symptoom is dat verband houdt met een allergie. We praten erover met de KNO-arts Giovanni Cammaroto, actief op sociale media met een KNO-verspreidingsprofiel 2.0.

‘Allereerst is het er al liggende positie die ’s nachts wordt ingenomen, bevordert de orale ademhaling. Dit gebeurt omdat het de bloedcirculatie op nasaal niveau verhoogt, waardoor zwelling van de neusschelpen ontstaat. Bovendien is het een aandoening die zich vooral tussen de leeftijd van 3 en 10 jaar manifesteertadenotonsillaire hypertrofie, d.w.z. de vergroting van de amandelen of adenoïden die de neusluchtwegen kunnen belemmeren. Ook vormen van allergische rhinitis ze kunnen leiden tot obstructies die de juiste doorgang van lucht uit de neus verhinderen. Ander problemen kunnen van skeletachtige aard zijn zoals in het geval van del tekort aan de bovenkaak: En smal gehemelte kan in verband worden gebracht met ademhalen met open mond, een probleem van tandheelkundige malocclusie het wordt ook in verband gebracht met buccale ademhaling en bij kinderen met een tonisch defect van de spieren van de mondholte, tong, lippen of
wangen hebben de neiging de mond open te houden, wat resulteert in een onjuiste groei van het gezicht in verticale richting”.

“Vanuit klinisch oogpunt zijn er symptomen die doen denken aan de aanwezigheid van slaapapneu – voegt Cammaroto eraan toe -: laten we eens kijken of tijdens het slapen:

• il kind snurkt een vier langdurige adempauzespauzes van MEER DAN 10 seconden;
• laten we kijken of onze zoon heeft overgewicht Of anders ondergewicht;
• als ze aanwezig zijn groei gebreken;
• als hij veranderingen in aandacht vertoont: als hij een kind is dat niet erg oplettend of hyperkinetisch, prikkelbaar is;
• als u vaak in bed plast.

Deze laatste tekenen zijn te rechtvaardigen door een verandering in de ademhaling die leidt tot een tekort aan oxygenatie: een kind dat een adempauze inlast, gaat in feite in desaturatie van zuurstof.

Dit alles heeft een grote impact op metabolisme Het is aan zenuwstelsel. Deze symptomen moeten in eerste instantie worden onderzocht door uw kinderarts. Door naar de mond te kijken, zal hij onmiddellijk een smal gehemelte of een vergroting van de amandelen kunnen detecteren. De specialist die dieper kan graven is de KNO-arts, die een neusendoscopie kan uitvoeren om de aanwezigheid van adenoïdhypertrofie te bevestigen of een behandeling voor te schrijven slaap onderzoeken om de zuurstofverzadiging in het bloed te registreren of polysomnografie om parameters te evalueren die indicatief zijn voor slaapapneu. Ten slotte is de kindertandarts een specialist die kan optreden als onderschepper van slaapapneu, omdat hij een malocclusie kan identificeren die verband houdt met ernstige adenotonsillaire hypertrofie.

“De behandelingen variëren afhankelijk van de oorzaken – verduidelijkt de specialist –: een operatie, door verwijdering van adenoïden en/of amandelen en mogelijk de correctie van een korte linguale frenulum, is geïndiceerd om de obstructie te bevrijden die ademhalingsproblemen veroorzaakt, vooral tijdens de slaap, d.w.z. slaapapneu. De resterende obstructieve apneu die niet operatief worden gecontroleerd, moeten ook zorgvuldig worden beoordeeld door andere specialisten: een orthodontische behandeling voor de uitzetting van de bovenkaak kan noodzakelijk zijn. In sommige gevallen, wanneer de aanhoudende apneu ernstig is, kan het nodig zijn om dit aan te vullen nachtelijke beademingstherapie. Gelukkig zijn dit zeldzame situaties, typisch voor kinderen die lijden aan obesitas of zelfs aan vrij ernstige syndromen. Wanneer tegelijkertijd een allergische aandoening wordt benadrukt, kunt u ervoor kiezen plaatselijke desensibiliserende of ontstekingsremmende therapie om het ontstekingsniveau van de bovenste luchtwegen onder controle te houden na overleg met de kinderarts en allergoloog”.