Bezoeken tijdens het wachten: één keer per maand is voldoende om de gezondheid van de moeder en de goede groei van de baby in de buik te controleren
Deel het!
Zwangerschap is een fysiologische gebeurtenis, geen ziekte. “Als er geen complicaties optreden, controleert de arts of verloskundige eenvoudigweg of alles zo goed mogelijk verloopt”, zegt Nico Naumann, verloskundige-gynaecoloog in Rome. Afspraken die niet uitsluitend als een medische procedure mogen worden opgevat. “Aanstaande bezoeken zijn, of zouden moeten zijn, mogelijkheden voor contact en communicatie tussen de zwangere vrouw en de verloskundige of gynaecoloog, die de plicht heeft om luister naar de vrouw en beantwoord haar vragen over elk aspect van de zwangerschap“, legt uit Annamaria Gioacchini, vroedvrouw van de Nascere e Crescere Vereniging van Rome. “Bovendien moet de persoon die de zwangerschap volgt rekening houden met eventuele angsten en verlegenheid van de vrouw, gekoppeld aan haar karakter of culturele factoren. Vaak geven toekomstige moeders in ons land de voorkeur aan particuliere hulp boven publieke hulp, in de overtuiging dat dit kan. garanderen dat ze een betere behandeling krijgen. In werkelijkheid vind je behulpzame en attente gynaecologen en vroedvrouwen in zowel de publieke als de private sector.”
De eerste bijeenkomst
“De beste tijd voor het eerste bezoek is de zesde week van de zwangerschap, berekend vanaf de laatste menstruatie, wat overeenkomt met de vierde week na de conceptie”, legt Nico Naumann uit. “Vóór deze datum is het moeilijk om via echoscopisch onderzoek nuttige informatie over het embryo te verkrijgen.”
“De eerste afspraak is altijd de grootste uitdaging: het kost tijd, vooral als de dokter en de zwangere vrouw elkaar nog nooit hebben ontmoet”, vervolgt Naumann. “De gynaecoloog controleert de algemene gezondheidstoestand van de vrouw, meet haar bloeddruk en gewicht, verzamelt informatie over haar medische en familiegeschiedenis”.
“Bij deze gelegenheid is de eerste echo, die wordt gebruikt om de innesteling en ontwikkeling van het embryo in de baarmoeder te controleren en de hartslag ervan te detecteren”, zegt de gynaecoloog. “Meestal wordt in het eerste trimester van de zwangerschap transvaginale chirurgie gebruikt, waardoor we het embryo beter kunnen observeren, op dit moment nog erg klein. Bovendien schrijft de arts de eerste reeks laboratoriumtests voor, d.w.z bloed- en urineonderzoek“.
“Als er meer dan een jaar is verstreken sinds de laatste keer dat de vrouw een uitstrijkje heeft gehad, is het beter om dit te herhalen. Daarnaast raad ik aan om een vaginaal uitstrijkje te maken om een mogelijke Chlamydia trachomatis-infectie te diagnosticeren. Het is een vrij frequente aandoening (10-15% van de vrouwelijke bevolking lijdt eraan) en vaak asymptomatisch, gevaarlijk tijdens de zwangerschap: het bevordert een miskraam en het vroegtijdig breken van de vliezen. Het moet onmiddellijk worden behandeld met antibiotica.”
“Een gezonde vrouw, die geen bijzondere gezondheidsproblemen heeft, kan ervoor kiezen zich te laten volgen door een verloskundige in plaats van door een gynaecoloog“, vult Annamaria Gioacchini aan. “Bij complicaties zal de verloskundige u zelf doorverwijzen naar de specialist. Maar als de vrouw er behoefte aan heeft, belet niets en niemand haar om beide figuren als referentie te hebben. Het schema van bezoeken en controles is hetzelfde. En vaak is de relatie die ontstaat tussen de toekomstige moeder en de vroedvrouw er een van grotere intimiteit dan de soms formele relatie tussen de patiënte en de gynaecoloog. Soms verzamel ik vertrouwelijkheden die de vrouw nog nooit aan iemand heeft verteld en die van onschatbare waarde zijn bij het bieden van passende en bevredigende hulp tijdens de zwangerschap en de bevalling.”
Bezoeken tijdens het wachten: controles achteraf
“Na de eerste afspraak moeten de vervolgafspraken elke vier weken worden gepland, maar het is niet nodig om de vaginale inspectie elke keer te herhalen”, legt Nico Naumann uit. “Om de groei van de baarmoeder te controleren is het voldoende om de buik van de zwangere vrouw van buitenaf te palperen.”
“Meer dan bezoeken zijn dit consulten: de verloskundige of gynaecoloog praat met de aanstaande moeder, weegt haar, meet haar bloeddruk, leest de uitslag van de onderzoeken en informeert naar eventuele kwaaltjes.“, zegt Gioacchini. “Alleen bij weeën, lekkages of bij twijfel is een bezoek nodig om te controleren of te bevestigen dat alles in orde is. Als er geen klachten of complicaties zijn, kan het tweede vaginale onderzoek worden uitgesteld tot twee of drie maanden na het eerste.”
“Vanaf de twintigste week groeit de baarmoeder elke zeven dagen gestaag met één centimeter”, vult de verloskundige aan. “Door palpatie van de buik (manoeuvres van Leopold) kan men detecteren hoe de foetus ligt en hoeveel vruchtwater er aanwezig is, de lengte van de baarmoeder meten en de groei ervan volgen. De lengte bereikt zijn maximum in de 37e week (ongeveer 3-4 weken vóór de bevalling), bij vrouwen die in hun eerste zwangerschap zijn, en wordt vervolgens met enkele centimeters verminderd omdat de baby in het bekken begint af te dalen.
“Daarnaast twee echo’s gepland in het tweede en derde trimester en de herhaling van laboratoriumtests volgens de door het ministerie aangegeven kalender, raad ik aan om aan het einde van de 32e week een nieuw vaginaal uitstrijkje uit te voeren, om een mogelijke bèta-hemolytische streptokokkeninfectie te diagnosticeren, uiterst gevaarlijk voor de baby en de moeder ” , zegt Naumann.
Als de bevalling nadert
“Na de 32e week raad ik aan om de frequentie van de bezoeken te verhogen en er elke drie weken één uit te voeren, om het gewicht en de bloeddruk onder controle te houden en eventuele pre-eclampsie tijdig te diagnosticeren, wat vaker voorkomt in de laatste periode van de zwangerschap”, legt de gynaecoloog. “Als er geen complicaties zijn, is het niet nodig om elke keer een vaginaal onderzoek uit te voeren.”
“Na de 37e raad ik echter aan om de hartslag van de foetus wekelijks te controleren”, gaat verder. “Het is een effectieve test om het welzijn van het kind te evalueren en wordt in de kliniek uitgevoerd met een echoapparaat.”
‘Als de vrouw waarschuwt weeënZelfs de sterke, eerder dan gepland, is het niet vanzelfsprekend dat ze op het punt staat te bevallen”, voegt Naumann toe. “In dit geval kun je met een vaginaal onderzoek de lengte, consistentie en positie van de baarmoederhals beoordelen. Als het korter is dan het zou moeten zijn, zacht en naar voren leunt, is de kans groot dat de bevalling op handen is.”
Maria Cristina Valsecchi
