De eerste test die tijdens het wachten wordt gedaan, is die om vast te stellen of er een baby onderweg is of niet. Het is de zwangerschapstest, die bestaat uit het detecteren van hCG, humaan choriongonadotrofine, in de urine of het bloed. Ontdek alles wat er te weten valt over dit hormoon: de functie ervan, hoe de concentratie in de loop van de tijd verandert en welke informatie kan worden verkregen uit de dosering ervan
Deel het!
Het wordt geproduceerd door trofoblastcellen, de voorloper van het placentaweefsel dat het embryo in de vroege stadia van zijn ontwikkeling omringt. Je kunt de zijne detecteren aanwezigheid in het bloed en de urine van de toekomstige moeder al in de tweede week na de conceptie neemt de concentratie ervan snel toe. hCG-meting in het bloed, 48-72 uur later herhaald, dient om de voortgang van de eerste fasen van het wachten te evalueren.
Humaan choriongonadotrofine: de functie van hCG
Bij de ovulatie wordt de rijpe eicel verdreven uit de follikel waarin deze zich bevond. De geleegde follikel wordt een tijdelijke klier, die het corpus luteum wordt genoemd en het hormoon progesteron produceert. Progesteron heeft de functie van het voorbereiden van het slijmvlies dat de baarmoeder intern bekleedt in het geval dat de eicel wordt bevrucht en er een zwangerschap begint. Door progesteron wordt het slijmvlies dikker en neemt de bloedtoevoer toe.
Als de eicel niet wordt bevrucht, atrofieert het corpus luteum twee weken na de ovulatie, onder de naam corpus albicans, en stopt met de productie van progesteron. Het baarmoederslijmvlies schilfert af en de menstruatie begint. Als de eicel echter wordt bevrucht en er zich een embryo ontwikkelt dat zich in de baarmoeder nestelt, wordt de laag cellen die het embryo bedekt en aanneemt trofoblast genoemd, begint hCG te produceren.
Het heeft de functie om te voorkomen dat het corpus luteum atrofiëert. Het houdt het actief, zodat de productie van progesteron doorgaat en het baarmoederslijmvlies het in stand houdt kenmerken waardoor het embryo zich kan ontwikkelen, waardoor de zwangerschap kan doorgaan. Geef haar Trofoblastcellen ontstaan uit de placenta, die hCG blijft produceren; na verloop van tijd zal het zelf progesteron gaan produceren en op dit punt zal het corpus luteum niet langer bruikbaar zijn en zal het atrofiëren.
Humaan choriongonadotrofine: de zwangerschapstest
“Humaan choriongonadotrofine (hCG) is een nieuw hormoon die fysiologisch gezien in het lichaam van de vrouw verschijnt tijdens de zwangerschap. Ten eerste is het volledig afwezig. Daarom wordt het gebruikt als marker voor het begin van de zwangerschap bepalen“, legt uit Alfredo Pontecorvi, hoogleraar Endocrinologie en directeur van de Complex Operational Unit of Internal Medicine, Endocrinology and Diabetology aan de Agostino Gemelli IRCCS University Policlinic Foundation in Rome.
De trofoblast begint kort na de implantatie van het embryo in het baarmoederslijmvlies hCG te produceren Het is mogelijk om de aanwezigheid van het hormoon in de urine en het bloed van de moeder te detecteren al in de tweede week na de bevruchting.
“hCG is een glycoproteïne, dat wil zeggen een eiwit omhuld met suikers”, legt Pontecorvi uit. “Het bestaat uit twee moleculen, twee subeenheden: alfa en bèta. De alfa-subeenheid van hCG is identiek aan de alfa-subeenheid van andere hormonen die door de hypofyse worden geproduceerd: de gonadotrofinen LH en FSH, die de activiteit van de eierstokken regulerenen de TSH, dat de schildklierfunctie reguleert. De bèta-subeenheid is echter kenmerkend voor hCG.”
Om deze reden is de “DIY” urine-zwangerschapstest en de laboratoriumtest die op een bloedmonster wordt uitgevoerd, gebruikt een reagens dat specifiek de bèta-subeenheid van hCG herkent.
Meestal voor om het begin van een zwangerschap te bepalen is het ‘doe-het-zelf’-exemplaar dat je in de apotheek koopt voldoende. Het is een stok waarvan de punt bedekt is met een beschermer. De bescherming wordt verwijderd en de punt van de stick wordt ondergedompeld in de urine. Het is aan te raden gebruik de eerste urine ’s morgens omdat deze het meest geconcentreerd is en het is daarom waarschijnlijker dat de aanwezigheid van bèta-hCG wordt gedetecteerd. Als u de instructies in de verpakking van de stick volgt, moet u enkele minuten wachten voordat u het resultaat kunt lezen en correct interpreteren.
De zwangerschapstest uitgevoerd op a bloedmonster is gevoeliger en kan een paar dagen eerder een betrouwbaar resultaat opleveren dan urine. Het gebeurt op medische indicatie ter bevestiging of wanneer er sprake is van diagnostische twijfel, bijvoorbeeld wanneer de urinetest positief is, maar de zwangerschap niet zichtbaar is op het echo-onderzoek.
Humaan choriongonadotrofine: wat is het doel van het meten van hCG in het bloed
Om vast te stellen dat de zwangerschap is begonnen, is dit voldoende de aanwezigheid van menselijk bèta-hCG in het lichaam van de vrouw detecteren. In sommige omstandigheden is het, naast het detecteren van de aanwezigheid ervan, ook nuttig om de concentratie ervan in het bloed te meten.
“In de weken na de implantatie van het embryo in de baarmoeder wordt de De hCG-concentratie neemt geleidelijk toeexponentieel, tot de twaalfde week van de zwangerschap. Aan het einde van het eerste kwartaal bereikt het zijn maximale pieken neemt vervolgens af totdat het stabiliseert”, legt de endocrinoloog Pontecorvi uit.
“Er zijn referentietabellen met hCG-concentratiewaarden, afhankelijk van de week van de zwangerschap. Verschillende laboratoria kunnen verschillende referentiewaarden hanteren, afhankelijk van het type reagens dat ze voor de meting gebruiken. Het gaat niet alleen om de absolute waarde van de hCG-concentratie, maar ook van de progressieve toename ervan in de loop van de tijd. En Het stoppen van de verwachte progressie van hCG of een daaropvolgende afname kan wijzen op een spontane zwangerschapsafbreking. Integendeel, zeer hoge hCG-waarden kunnen wijzen op een tweelingzwangerschap of een mogelijke complicatie zoals een molazwangerschap. Een echografisch onderzoek zal de vermoedelijke diagnose helpen bevestigen”, legt hij uit Nicoletta Di Simone, hoogleraar Gynaecologie en Verloskunde en directeur van het Multidisciplinair Centrum voor Pathologie van de Zwangerschap bij de Afdeling Medische Wetenschappen van het Humanitas IRCCS Klinisch Instituut van Rozzano (Milaan).
Humaan choriongonadotrofine: bèta-hCG en tests om het risico op chromosomale afwijkingen in te schatten
Naarmate de zwangerschap vordert, is er een andere omstandigheid waarin het nuttig is om de concentratie van humaan choriongonadotrofine in het bloed van de moeder te meten. Tussen de elfde en veertiende week van de zwangerschap krijgen alle vrouwen van de National Health Service een gratis screeningstest aangeboden om het risico op chromosomale afwijkingen te beoordelen afhankelijk van de foetus, zoals Downsyndroom, Patau-syndroom of Edwards-syndroom. Het is de zogenaamde gecombineerde toets. Het is geen diagnostische test en geeft dus geen bepaald resultaat, positief of negatief, maar geeft een inschatting van het risico. Als het risico groot is, kan de vrouw besluiten een onderzoek met diagnostische waarde te ondergaan: la vlokkentest of vruchtwaterpunctie. Als de testresultaten normaal zijn, is de geboorte van een kind met chromosomale afwijkingen onwaarschijnlijk, maar niet uitgesloten.
“De combinatietoets (of duotoets of bitoets) bestaat, zoals de naam al doet vermoeden, uit de combinatie van twee tests: aechografie, om de dikte van de nek van de foetus te meten, of nekplooimeting, en een bloedmonster waarmee de dosering van twee eiwitten mogelijk is: la PAPP-A, d.w.z. plasma-geassocieerd eiwit A op zwangerschap en bèta-hCG”, legt Di Simone uit. “In aanwezigheid van chromosomale afwijkingen is de concentratie van bèta-hCG hoger dan bij zwangerschappen met een gezonde foetus, terwijl die van PAPP-A verlaagd is. De resultaten van de gecombineerde test worden geëvalueerd met behulp van een algoritme dat ook neemt rekening houdend met de leeftijd van de vrouw bij de conceptieen het corrigeren van het resultaat op basis van gewicht, etniciteit en mogelijke rookgewoonte, formuleert een inschatting van het risico op chromosomale afwijkingen. De bi-test heeft een betrouwbaarheid van 90% en kan in 5% van de gevallen een vals-positief resultaat opleveren”, zegt de gynaecoloog.
Humaan choriongonadotrofine: aMeer informatie over hCG
“Sommige onderzoeken lijken erop te wijzen een correlatie tussen het hCG-niveau in het bloed van de aanstaande moeder, in de eerste weken van wachten, en het optreden van misselijkheid en braken. Paradoxaal genoeg kan daarom worden gesteld dat de misselijkheid is een gunstig tekenomdat het verband houdt met de stijging van de hCG-waarden in het bloed”, zegt Pontecorvi.
Zelfs in het organisme van a Humaan choriongonadotrofine kan voorkomen bij mannen, zoals bij sommige vormen van zaadbalkankerof. “Als er in deze zin een vermoeden bestaat, wordt er in het bloed naar gezocht als tumormarker, wat vooral nuttig is bij het opsporen van herhalingen van de tumorpathologie na verschillende therapeutische interventies”, legt de endocrinoloog uit.
Ten slotte, gezien de gelijkenis met andere hormonen die de activiteit van de eierstokken en testikels reguleren, hCG kan in sommige gevallen ook als medicijn worden toegediend. “Bijvoorbeeld om ovulatie te induceren bij de behandeling van onvruchtbaarheid of om verlaagde testosteronniveaus te corrigeren bij patiënten met veranderingen in de hypofysefunctie”, besluit Pontecorvi.
Maria Cristina Valsecchi
Met medewerking van Alfredo Pontecorvi, hoogleraar endocrinologie
