In 2007 werd ik ondanks een maagoperatie zwanger. Na overleg met het team vertellen ze mij dat Ik kan een zwangerschap gemakkelijk voortzettendus ik begin mijn reis door alle examens af te leggen op basis van mijn leeftijd, 36 jaar oud.
Ze raden een vruchtwaterpunctie aan en van daaruit blijkt dat alles in orde is, dan doe ik een test en helaas blijkt het een vermoeden van spina bifida te zijn, maar ook hier is uiteindelijk alles normaal, alleen de bloedwaarden wijken altijd een beetje af.
Laten we op vakantie gaan naar Marina di Carrara, maar helaas, zonder enige waarschuwing, komt op de avond eind augustus mijn tas los. Ze willen me naar Genua brengen, maar nadat we in Parma gevolgd zijn, kiezen we ervoor terug te keren naar het ziekenhuis in Parma. Hier legden ze mij in bed in de hoop zoveel mogelijk stil te blijven liggen. Het is me maar een week gelukt, daarna moeten ze een spoedkeizersnede uitvoeren om mij of de foetus te redden.
Precies in de zesde maand werd Vanessa geboren, met een gewicht van 780 gram, terwijl haar hand het gasmasker vasthield dat groter is dan zij. Naar de neonatale afdeling gebracht, zie ik haar na twee dagen. Twee maanden lang was het iedere dag: “Vandaag ging goed, morgen zien we wel”.
Noodkeizersnede in de zesde maand van de zwangerschap. Samen hebben we het gedaan
Hij heeft alleen een ademhalingscrisis die is hersteld door een aanwezige artsZodra ze een voldoende gewicht hebben bereikt, ontladen ze ze. Nadat ze alle tests heeft doorstaan die door de artsen zijn voorgesteld en altijd worden gevolgd door een logopedist en psychotherapeut, is ze vandaag een meisje zonder fysieke problemen en zonder gezondheidsproblemen.
Het enige minpunt dat is gevonden is een kleine vertraging in het leren, maar gelukkig we gingen rechtstreeks naar de ondersteuningsprofessor. Ik ben ontzettend trots op hoe ze gegroeid is en hoe ze altijd gesteund is, in september beginnen we aan het eerste jaar van de middelbare school en gaan we met veel plezier aan een nieuw avontuur beginnen.
van een moeder
