Mijn kleine meisje is geboren in zwangerschapsduur. Ik werd inderdaad tot een bevalling overgehaald vanwege mijn gevorderde toestand! Het eindigde allemaal met een Keizersnede dringend. Helaas zat het hoofdje van het kleine meisje te hoog en begon haar hartslag te dalen… dus het was onvermijdelijk!
Helaas had ik niet veel kennis over borstvoeding na een keizersnede. Helemaal niet… en tijdens mijn ziekenhuisopname was ik wanhopig, ik huilde… Ik zag dat de kleine zoog, maar ze bleef huilen… Ik bleef haar aanvallen… maar ik had alleen een weinig colostrum…
De eerste paar dagen gingen zo door, maar op een avond zakte ik in elkaar van vermoeidheid en de baby was hetzelfde. Dus die nacht kon hij niet blijven plakken en liet hij te veel vallen! En zijn ziekenhuisopname werd dus met twee dagen verlengd… waarin hij een kleine aanvulling kreeg. Ondertussen deed ik wat mij werd opgedragen… Ik bleef haar toch aanvallen. Mijn angst zou de helft minder zijn gebleken als ze mij, zodra ze de baby aan mij hadden overgedragen, hadden beschreven dat bij de keizersnede het lang duurt voordat de melk arriveert, ik zou zeker niet zo hebben gehuild veel, waar ik me niet door zou hebben laten overweldigen vermoeidheid…maar ik zou het volgehouden hebben! Maar toen ik het mechanisme eenmaal begreep, gaf ik niet op. Ik wilde mijn baby borstvoeding geven! Thuisgekomen uit het ziekenhuis… De melkstroom kwam rustig op gang en vanaf dat moment zijn we nooit meer gestopt! De kleine is zes maanden oud en drinkt nog steeds bijna al mijn melk! Dit alles om op het punt te komen: waar een wil is, is een weg! En zelfs na een keizersnede kunt u nog steeds borstvoeding geven!
Van moeder Manuela
