De functie ervan is erg belangrijk. Laten we eens kijken, met de hulp van de expert, hoe schildklieraandoeningen tijdens de zwangerschap moeten worden aangepakt
Deel het!
Het is een kleine klier aan de basis van de nek en heeft een zeer belangrijke functie: het reguleren van de stofwisseling van het hele lichaam dankzij de productie van twee hormonen, thyroxine (T4) en tri-jood-thyronine (T3). Tijdens de zwangerschap neemt haar werkdruk toe omdat ze ook te maken krijgt met de behoeften van de foetus. Toekomstige moeders die het risico lopen een hartziekte te ontwikkelen schildklierdaarom moeten ze zorgvuldig worden gecontroleerd. Laten we eens kijken met behulp van Andrea Lenzi, directeur van de afdeling Medische Fysiopathologie en Endocrinologie van de La Sapienza Universiteit van Rome en voorzitter van SIE (Italiaanse Vereniging voor Endocrinologie), hoe schildklieraandoeningen moeten worden aangepakt tijdens de zwangerschap en in de postpartumperiode, in het licht van nieuwe kennis.
Wat zijn de waarschuwingssignalen van een schildklierprobleem?
“Niet-specifieke symptomen kunnen mensen doen denken aan een stoornis, zoals vermoeidheid, constipatie, prikkelbaarheid, hartkloppingen en trillingen”, legt Andrea Lenzi uit. Er zijn twee soorten storingen: de schildklier kan dat doen te weinig (hypothyreoïdie) of te veel (hyperthyreoïdie) hormonen produceren“In het eerste geval kunnen, als de aandoening ernstig is, ook gewichtstoename, een afname van de motorische en intellectuele vermogens, een vertraging van het cardiovasculaire systeem en een verdikking van de huid optreden”, zegt de deskundige.
“In het tweede geval kan er echter sprake zijn van een plotseling gewichtsverlies, gevoel van opwinding, trillen, hartkloppingen, snelle hartslag, braken en diarree, het warm hebben, zweten. In een gevorderd stadium van de pathologie kan er dus een specifieke wijziging van het gezicht (exophthalmus) optreden, gekenmerkt door het terugtrekken van de oogleden.
Waar kan een vrouw mee te maken krijgen?
“Een defect aan de schildklier kan in de eerste plaats de vruchtbaarheid in gevaar brengen. Om deze reden moet er een evaluatie worden uitgevoerd, zelfs als u geen kind kunt krijgen”, legt de endocrinoloog uit. “Schildklieraandoeningen kunnen ook leiden tot veranderingen in het menstruatieritme en ovulatiestoornissen.”
Welke risico’s loopt de foetus?
“De mogelijke gevolgen vanmaternale hypothyreoïdie ze kunnen er vanaf risico op vroeggeboorte al laag geboorte gewicht tot’beëindigen van de zwangerschap O alla ernstige neurologische ontwikkelingsstoornis. Het schildklierhormoon speelt daarbij namelijk een essentiële rol”, legt de deskundige uit. “In milde gevallen van hyperthyreoïdie (een zeldzamer verschijnsel tijdens de zwangerschap) zijn er geen significante risico’s voor het ongeboren kind. In ernstigere gevallen kunnen intra-uteriene groeiachterstand, een laag geboortegewicht en, in extreme gevallen, zelfs intra-uteriene foetale sterfte optreden.”
Wanneer en welke controles moeten er worden uitgevoerd?
“De tests moeten bij voorkeur in de preconceptiefase worden uitgevoerd. “Aangezien de symptomen vaak niet-specifiek zijn (bijvoorbeeld vermoeidheid) en het probleem daardoor moeilijk op te merken is, moeten ze preventieve tests ondergaan test vrouwen die gevallen van schildklierziekte in de familie hebben, degenen die een voorgeschiedenis hebben van meerdere abortussenHoeveel van hen hebben thyreoïditis in de beginfase (waarvoor doorgaans geen therapie nodig is) en hoeveel worden er al behandeld voor een schildklieraandoening, aangezien het na het begin van de zwangerschap nodig kan zijn om de dosering van de medicijnen te verhogen. “Om te begrijpen of er sprake is van een storing, volstaat het om TSH te meten, het schildklierstimulerende hormoon dat wordt geproduceerd door de hypofyse (de klier die de schildklier aanstuurt). Als de waarde boven de referentieparameters ligt, betekent dit dat de schildklier weinig werkt, als deze eronder ligt, werkt deze te veel. Bovendien kan het meten van FT3 en FT4 of anti-schildklierantilichamen nuttig zijn”, legt Andrea Lenzi uit.
Moeten tests tijdens de zwangerschap worden herhaald?
“Als je het risico loopt deze pathologieën te ontwikkelen of te verergeren, is dat prima voer de hormoondosering vroeg in het eerste trimester uit en herhaal deze ongeveer elke 4 weken”, legt de endocrinoloog uit. Zwangerschap is in feite een aandoening die aandacht verdient: door de grotere vraag naar schildklierhormonen door het lichaam, de stoornissen kunnen plotseling optreden, zelfs bij degenen die er nog niet eerder aan hebben geleden. “Veel onderzoeken hebben aangetoond hoe de schildklierfunctie en circulerende hormonen fysiologisch veranderen in de verschillende fasen van wachten. Maar liefst 20% van de zwangere vrouwen (vergeleken met een percentage van 2-3% van de vrouwen in de vruchtbare leeftijd) vertoont in deze levensfase (waarvoor een farmacologische behandeling nodig is) openlijke hypothyreoïdie”, zegt de deskundige.
In het bijzonder moeten vrouwen die vóór de zwangerschap positieve anti-schildklierantistoffen hadden, opletten, aangezien farmacologische behandeling tijdens de zwangerschap noodzakelijk kan zijn.
Welke behandelingen zijn er vandaag de dag beschikbaar?
“Hormoonsubstitutietherapie met levothyroxine is de enige geaccepteerde behandeling voor vormen van hypothyreoïdieTerwijl geneesmiddelen met thyrostatische werking zijn geïndiceerd tegen hyperthyreoïdiedat wil zeggen gericht op het verminderen van de werking van de schildklier”, legt de deskundige uit.
De evaluatie van de specialist is van fundamenteel belang: hij zal de mogelijkheid beoordelen om een nieuw medicijn te introduceren of om de dosering van het medicijn dat al in gebruik is te wijzigen.”
Wat gebeurt er na de bevalling?
“Na de geboorte van de baby verbetert de situatie over het algemeen. Het is daarom belangrijk om de controles ongeveer 6 weken na de bevalling te herhalen, om zo de dosis schildklierhormoon die mogelijk tijdens de zwangerschap wordt toegediend te verlagen”, legt de endocrinoloog uit. “Echter, de zogenaamde postpartum thyroïditis die optreedt in de eerste 12 maanden met een overmatige hoeveelheid circulerende schildklierhormonen. Zelfs in dit geval is het noodzakelijk om contact op te nemen met een specialist om de meest geschikte behandeling te verkrijgen.”
Is het belangrijk om ook op de juiste inname van jodium te letten?
“Jodium is essentieel voor de synthese van schildklierhormonen”, legt Andrea Lenzi uit. Onder normale omstandigheden kan de juiste inname ook worden bereikt via alleen een dieet: het gebruik van gejodeerd zout (zonder het te misbruiken) en het eten van voedsel dat het bevat (voornamelijk algen en visproducten). “Bij afwezigheid ervan kunnen zich verschillende problemen voordoen: de schildklier kan aanvankelijk groter worden (struma) en vervolgens onvoldoende hormonen produceren. In ons land is jodiumtekort een endemische factor: volgens schattingen van het ministerie van Volksgezondheid treft het ongeveer 10% van de bevolking. Vooral tijdens de zwangerschap en het geven van borstvoeding is een adequaat inkomen essentieel om schade aan de baby te voorkomen. Op advies van uw endocrinoloog of gynaecoloog kan suppletie daarom nuttig zijn vanaf de preconceptie.”
Michela Crippa
