Baby slaapt als er een broertje arriveert. Reflecties en advies

Het komt vaak voor dat, na de komst van een broertje of zusje, de eerstgeborene of eerstgeborene slecht begint te slapen. Dus hoe kunnen we de slaap van de babyjongen en het meisje beheren als de moeder weer een baby ter wereld brengt?

Wij vroegen het hem Alma Georgismoeder van twee meisjes en in verwachting van de derde, die zich bezighoudt met opvoedingsondersteuning kinderkamerexpert op het gebied van slaap bij kinderen. Ze is lerares op een basisschool, afgestudeerd in de onderwijswetenschappen en heeft haar hele leven met de kindertijd gewerkt.

Alma legde uit dat het na de komst van een broertje of zusje vaak tijd kost voordat het evenwicht is hersteld en dat dit volkomen normaal is. “Aan de ene kant, het tweede kind heeft continue proximale zorg nodig, dag en nacht. Op de andere, de eerstgeborene zal beslist een grote behoefte hebben om gerustgesteld te worden en tijd om zich aan te passen aan veranderingen.

Flexibiliteit is het sleutelwoord; in feite kan niemand met zekerheid de kenmerken en het temperament van de nieuwkomer kennen, net zoals we niet de reacties en het gedrag kunnen kennen die de eerstgeborene in de vroege stadia zal vertonen.

Gastvrijheid is het tweede sleutelwoord; Er moet aan de behoeften van kinderen worden voldaan. Vaak kan dit vermoeiend zijn, maar op de lange termijn zal het zeker talloze voordelen opleveren voor het hele gezin; het is een investering.

Zei dit, Het is volkomen normaal dat u zich uitgeput en soms gedesoriënteerd voelt. Laten we niet vergeten dat kinderen altijd zijn opgegroeid in een ‘dorp’ dat tegenwoordig vaak ontbreekt. Vanuit deze veronderstelling is het belangrijk om te begrijpen dat het vragen om hulp niet betekent dat je een ‘slechte’ moeder bent, maar dat je juist je (heel normale!) grenzen en moeilijkheden beseft.”

«Vaak is het een van de meest natuurlijke vragen als er een broertje of zusje wordt geboren zich afvragend of ze elkaar ’s nachts zullen storen en wakker zullen maken.

Laten we echter niet vergeten om te gebruiken witte geluiden altijd volgens de veiligheidsvoorschriften, dat wil zeggen op een lager volume (niet meer dan 50 dB) en op een bepaalde afstand van het kinderbed (minimaal 1 m).

Vaker echter maken kinderen elkaar niet wakker omdat ze herkennen iets bekends en onschadelijks in de geluiden die door de ander worden uitgezonden.

Ik zal je een voorbeeld geven: laten we eens denken aan degenen die in de buurt van een klokkentoren of een spoorlijn wonen. Hoewel de klokkentoren vaak luidt of de trein ’s nachts voortdurend passeert, een individu zal waarschijnlijk niet wakker worden door deze geluiden omdat zijn hersenen ze als onschadelijk beschouwen en daarom geen waakzaamheid veroorzaken.

Zoals gewoonlijk, Er is niet één enkel en geldig antwoord voor elk gezin. Integendeel, het is belangrijk om te experimenteren zonder bijzondere verwachtingen, te observeren en conclusies te trekken.”

CoSleeping doen betekent delen dezelfde slaapkamer. Dit maakt proximale zorg mogelijk, sneller ingrijpen in geval van nood en maakt de slaap van pasgeborenen lichter (en dit is uiteraard uitstekend omdat het gemak van ontwaken de mate van slaapveiligheid vergroot).

Integendeel, het delen van bedden kan niet worden aanbevolen. Niet alleen de kamer delen, maar ook hetzelfde slaapoppervlak (de klassieke Letse, maar ook de bank bijvoorbeeld) kan niet als volkomen veilig worden beschouwdvolgens de meest recente richtlijnen.

Dit is wat wij dan ook kunnen aanbevelen om te handhaven de pasgeborene in de kamer bij de oudersin een ledikant of in een wieg, in Sidebed of niet.

Wat de tweede geborene betreft, het kan zeker op de kamer van de ouders bewaard worden, zolang dit arrangement voor iedereen werkt. In het geval dat het kleine broertje al in de slaapkamer is, is het ook mogelijk om een ​​stapje terug te doen, met gevoeligheid voor een mogelijk probleem dat zich heeft voorgedaan, en hem tijdelijk weer in de kamer te verwelkomen. Dit moet niet worden gezien als een nederlaag, maar alleen als een bepaald moment in het leven waarin er bijzondere behoeften zijn.”

“Er kan weinig advies gegeven worden op een universeel geldige manier, maar veiligheid is daar één van. Dit is om je dat te vertellen een pasgeborene kan absoluut niet in bed blijven als er een ander kind aanwezig is.

We hebben al gezegd dat het delen van bedden een praktijk is die niet wordt aanbevolen, maar we moeten daar toch rekening mee houden Soms valt een moeder die borstvoeding geeft onwillekeurig in slaap met haar baby in bed. Als dit zou gebeuren, zou het hebben van een extra kind in bed het gevaar van deze daad aanzienlijk vergroten.

Er bestaat de mogelijkheid om het bed van de oudere broer bij ons op de kamer te verplaatsen, zodat we in geval van nood gemakkelijker voor beide kinderen kunnen zorgen. Als de leeftijd het toelaat, Ook een Montessoribed kunnen wij taxerenzodat het kind vrij kan bewegen en indien nodig naar de ouder kan gaan.

Elk gezin zal, in het licht van deze overwegingen, zijn eigen keuzes en evaluaties moeten maken.”

1. We kunnen zeker van tevoren werken en onze kinderen uitleggen dat er een broertje of zusje thuiskomt. We richten onze aandacht op dialoog en communicatie, we gebruiken boeken en verhalen om ons te helpen. We mogen de komende verandering niet negeren, maar we moeten ons kind ook niet bombarderen met overdreven voorbereidingen. Iets daartussenin is waarschijnlijk een geweldige strategie.
2. Als er zich een probleem voordoet dat door ons oudere kind wordt voorgelegd, is het goed om de behoeften van ons kind te begrijpen en eraan tegemoet te komen, en ook een verandering in de nachtelijke omgeving te overwegen, al is het maar tijdelijk, om ons leven gemakkelijker te maken. Wij herinneren ons dat alleen door adequaat in te spelen op de behoeften van onze kinderen ligt het gevoel van veiligheid om de hoek en de balans zal sneller gevonden worden. We overwegen ook om exclusieve quality time met de eerstgeborene door te brengen, zodat we wat knuffels of speciale activiteiten kunnen reserveren zonder het kleine broertje.
3. Het betrekken van de ‘grote’ broer bij dagelijkse activiteiten met de pasgeborene is ook een uitstekende strategie, waardoor ons kind zich een deelnemer en protagonist van de familiemenage zal voelen. Hij zal zich niet buitengesloten voelen en tegelijkertijd zal hij zijn gevoel van effectiviteit, plezier en nieuwe ervaringen vergroten.
4. Vooral als het leeftijdsverschil tussen de twee broers niet zo groot is, het kan contraproductief zijn om de aandacht te vestigen op het feit dat de tweede geborene nu ‘volwassen’ is. Waarschijnlijk zal hij zich, vooral op een gevoelig moment als dit, kwetsbaar voelen en meer genegenheid en geruststelling nodig hebben. Integendeel, door hem eraan te herinneren en uit te leggen dat hij de puppy van mama en papa is (en dat altijd zal blijven!) kan hij een groter gevoel van veiligheid krijgen.

Er is echter geen oordeel of goed of fout, het belangrijkste is om ons te concentreren op de aandacht die we aan onze kinderen gevenhet vinden van onze specifieke pasvorm, die niet altijd bij de eerste poging zal slagen.”