Conjunctivitis bij pasgeborenen, wat het is en wat u moet weten

Conjunctivitis bij pasgeborenen of pasgeborenen is een waterige of etterende afscheiding uit de ogen als gevolg van een ontstekingstoestand. Het wordt meestal verworven door geïnfecteerde moeders tijdens de passage door het geboortekanaal. De oorzaak belangrijkste zijn:

• Bacteriële infectie
• Chemische infectie
• Virale infectie

De chlamydiale conjunctivitis het is de meest voorkomende bacteriële oorzaak en komt in 40% van de gevallen voor bij pasgeborenen. Ongeveer 30-50% van de pasgeborenen van vrouwen met een acute infectie ontwikkelt de ziekte, en 25-50% hiervan ontwikkelt conjunctivitis. Andere bacteriën, waaronder lo Streptococcus pneumoniae en de niet-typeerbare Haemophilus influenzae zijn verantwoordelijk voor nog eens 30-50% van de gevallen. Daar chemische conjunctivitis het is over het algemeen secundair aan de instillatie van plaatselijke therapie voor oculaire profylaxe. De belangrijkste virale oorzaak is het herpes simplex-virus type 1 en 2, maar komt in minder dan 1% van de gevallen voor.

Conjunctivitis bij pasgeborenen manifesteert zich door symptomen zoals rode ogen en dikke oogafscheiding, een soort pus. Het Bambino Gesà ziekenhuis geeft aan dat er bij de evaluatie rekening moet worden gehouden met een reeks factoren factoren:

• Unilateraliteit (als slechts één oog is aangetast) of bilateraliteit (als beide zijn aangetast)
• De aanwezigheid van scheuren
• De aanwezigheid van fotofobie, of ongemak met licht
• De aanwezigheid van secretie
• De aanwezigheid van pijn
• De aanwezigheid van conjunctivale chemose, d.w.z. zwelling van het membraan dat het oog bekleedt

De purulente conjunctivitisZe zijn echter bijna altijd bilateraal en de symptomen zijn:

• Het oog is zwaar rood, waarbij de bloedvaten van het bindvlies duidelijker zichtbaar zijn
• Het bindvlies kan gezwollen zijn
• Het kind wrijft over zijn oog alsof hij het probeert schoon te maken

De verschillende soorten neonatale conjunctivitis ze zijn moeilijk exclusief op klinisch niveau te onderscheiden vanwege de gelijkenis van hun manifestaties. Wat betreft de duur van de infectie moet onderscheid worden gemaakt typologie:

• Chemische conjunctivitis secundair aan plaatselijke profylaxe treedt doorgaans binnen 6-8 uur na instillatie op en verdwijnt spontaan binnen 48-96 uur
• Chlamydia conjunctivitis treedt meestal 5-14 dagen na de geboorte op. Het kan variëren van milde conjunctivitis met minimale mucopurulente afscheiding tot ernstig ooglidoedeem met overvloedige afscheiding en pseudomembraanvorming. Er zijn geen follikels in het bindvlies, in tegenstelling tot oudere kinderen en volwassenen
• Gonokokkenoftalmie veroorzaakt acute purulente conjunctivitis die 2-5 dagen na de geboorte verschijnt of eerder in geval van voortijdig breken van de vliezen. Indien onbehandeld, kunnen hoornvlieszweren en blindheid optreden
• Conjunctivitis veroorzaakt door andere bacteriën heeft een variabel begin, variërend van 4 dagen tot enkele weken na de geboorte

De virale conjunctivitis ze vertegenwoordigen de gevaarlijkste en meest besmettelijke vormen en worden over het algemeen geassocieerd met griepaandoeningen.

Over het algemeen bestaat de therapie uit lokale antibiotische oogdruppels, gecombineerd met lokale antivirale middelen. In ieder geval zal de kinderarts of oogarts het type behandeling beoordelen. Allergische conjunctivitis is de meest voorkomende en vervelende vorm, maar klinisch minder gevaarlijk. Daar behandeling bestaat uit lokale anti-histamine oogdruppels. Bij agressievere vormen kunnen cortisone-oogdruppels worden toegevoegd

Over het algemeen is het routine preventie van neonatale conjunctivitis met lokale antigonokokkenbehandeling bij de geboorte. In ieder geval hangt de farmacologische behandeling van conjunctivitis bij kinderen af ​​van de oorzaak die de oorzaak heeft veroorzaakt en die door de arts moet worden vastgesteld. In het geval van bacteriële conjunctivitis kan uw kinderarts of oogarts gewoonlijk antibiotische oogdruppels voorschrijven. Bij conjunctivitis als gevolg van virusinfecties beperkt de specialist zich doorgaans tot het voorschrijven van therapie met ontstekingsremmers en eventueel therapie met antibiotische oogdruppels om het ontstaan ​​van mogelijke bacteriële superinfecties te voorkomen. Absoluut niet aangeraden het is een doe-het-zelfbehandeling: oneigenlijk gebruik van drugs kan niet alleen contraproductief zijn, maar ook schadelijk.

De ogen zijn een uiterst kwetsbaar deel van het lichaam en infecties in deze organen kunnen uiterst vervelend zijn. Om ze te voorkomen, kunnen er enkele voorzorgsmaatregelen worden genomen juiste hygiëne personeel en omgevingen:

• Voordat u de ogen van uw kind schoonmaakt, wast u uw handen grondig
• Leer uw kind zijn ogen niet aan te raken, vooral niet met vuile handen
• Als een familielid symptomen van conjunctivitis vertoont, vermijd dan direct contact met het kind
• Deel geen handdoeken, lakens of kleding met andere familieleden die infectieuze conjunctivitis hebben

BRONNEN:

Conjunctivitis

Neonatale conjunctivitis