Eliminatiecommunicatie: wat het is en wanneer te beginnen

De eliminatiecommunicatie is er één oefening vrij gebruikelijk bij oosterse moeders en zich ook verspreidt naar westerse gezinnen. Dit is een methode waarmee pasgeborenen kunnen wennen aan het doen van hun behoefte zonder een luier te gebruiken, waardoor ze vanaf de eerste maanden zindelijk worden. Eliminatiecommunicatie heet eigenlijk ook wel ‘zindelijkheidstraining voor baby’sHet in de praktijk brengen lijkt misschien onmogelijk, in werkelijkheid is het natuurlijk en hangt af van empathische communicatie tussen moeder en baby. De moeder moet aansluiting vinden bij de fysiologische behoeften van haar kind en begrijpen wanneer de baby het potje nodig heeft.

Eliminatiecommunicatie kan vanaf de geboorte in de praktijk worden gebracht, de optimale periode is van 0 tot 5 maanden. De reis kan echter op elk moment worden gestart tussen 0 en 18 maanden. Over het algemeen hangt veel af van waar de ouders zin in hebben. De methode is bekend en werd tot 60 jaar geleden toegepast en is, zoals gezegd, zeer wijdverspreid in sommige culturen en landen over de hele wereld.

Net zoals de moeder in staat is te voldoen aan de behoeften van haar kind aan rust, verzorging en voeding, zou hetzelfde moeten gelden voor de fysiologische behoeften. Eliminatiecommunicatie is dus sterk afhankelijk van het vermogen van de ouder om de signalen vanwaarschuwing‘ die de pasgeborene stuurt als hij moet plassen of poepen. Als hij bijvoorbeeld rood wordt en zijn gezicht trekt, is het waarschijnlijk dat de baby de potje. Baby’s, zelfs een paar dagen of maanden oud, zijn zich perfect bewust van hun fysiologische behoeften en weten wanneer ze moeten poepen of plassen. Door ze te observeren, kun je begrijpen welke bewegingen wijzen op een fysiologische behoefte.

Als je wilt experimenteren eliminatiecommunicatieje moet wat ondergoed voor de pasgeborene kopen en een paar handdoeken op het bedje leggen.

Het is ook noodzakelijk om schone kleding te voorzien voor het verschonen van de baby en de ouders. Comfortabele rompertjes en kleding die gemakkelijk uit te trekken is als de baby zijn behoefte moet doen, hebben de voorkeur. De eerste keren zijn iets ingewikkelder, daarna zal de kleine de plaats en de situatie begrijpen positie om aan fysiologische behoeften te voldoen en zo het proces te vergemakkelijken. Het is duidelijk dat de procedure geen dwang mag worden en stress bij ouders mag veroorzaken, daarom kunnen luiers bijvoorbeeld veilig ’s nachts worden gebruikt.

De praktijk van Eliminatiecommunicatie heeft zowel positieve als negatieve aspecten. Tussen voordelen van de praktijk zijn er:

• Een aanzienlijke economische besparing omdat u minder luiers hoeft te kopen
• Mogelijk ongemak, irritatie en roodheid van de huid worden verminderd omdat de kleine niet lang in contact blijft met zijn behoeften
• De luisterband tussen moeder en kind wordt sterker, met een dieper begrip van zijn behoeften
• Het is ook een duurzamere praktijk voor het milieu omdat het minder vervuilt
• Het brengt niet het ongemak met zich mee van het verwijderen en verschonen van luiers

I tegen van de eliminatiecommunicatie zijn:

• Door gebrek aan tijd kunnen ouders mogelijk niet genoeg uren in contact met de kleine doorbrengen
• Noodzaak van continu en frequent wassen van kleding, vloeren en bedden om de behoeften van de baby schoon te maken of te verzamelen
• Nieuwe moeders kunnen de praktijk als een extra bron van stress ervaren, bovenop de andere dingen die ze leren over de zorg voor een pasgeboren baby.
• Het is mogelijk dat niet alle gezinsleden openstaan ​​voor het beoefenen van deze methode en mogelijk de voorkeur geven aan het gebruik van luiers