Harde maag: het gebeurt vooral ’s avonds, en soms kan het een reden tot ongerustheid zijn voor de toekomstige moeder: wat is er aan de hand?
Deel het!
“De buik die soms hard wordt”, stelt de dokter meteen gerust Mario Fadin, gynaecoloog in Milaan«Het is een veel voorkomende en interessante situatie de gehele zwangerschapsperiode, van de eerste tot en met de negende maand. Dingen? Gewoon een aandoening die verband houdt met de contractiele activiteit van de baarmoeder.”
Hoe te begrijpen of uw buik hard is tijdens de zwangerschap
In de praktijk ondergaat de baarmoeder, een gladde spier, een reeks mechanische impulsen, en aan het eind van de dag reageert deze contracteren. De aanstaande moeder voelt haar deel verstijven. Het is een waarschuwing voor haar: ‘Kijk, je bent te ver gegaan vandaag.’ Er is dus niets om ongerust over te zijn. Een goede nachtrust zal doorslaggevend zijn: de baarmoeder ontspant, ontspant zich vervolgens en de volgende ochtend kunt u zich wijden aan al het gebruikelijke activiteit.
Hoe kunnen we er zeker van zijn dat er niet meer is? «Het lichaam geeft zeer precieze signalen. Als de verharding van de buik aan het einde van de dag optreedt, het is niet aandringend, het is niet pijnlijk en het gaat niet gepaard met een gevoel van duwen van het centrale en onderste deel van de buik tot aan de vagina is er niets om je zorgen over te maken.”
Vanaf de 30eA Dan kunnen er ook zogenaamde Braxton Hicks-samentrekkingen optreden. Het zijn sporadische weeën – één of twee gedurende de dag – en zijn niet pijnlijk: de buik wordt hard en blijft een paar seconden samengetrokken, maar de toekomstige moeder voelt geen pijn. De omvang van de baarmoeder wordt groter om ruimte te maken voor de groeiende baby in de buik.
Er is iets mis: meld dit beter bij uw gynaecoloog
De situatie is het tegenovergestelde: het gevoel van gewicht en ongemak is aanhoudend en houdt zelfs ’s ochtends aan, het is niet reactief op fysieke activiteit, maar kan ook daarna optreden. rest, is pijnlijk en gaat gepaard met een duidelijke neerwaartse druk. Dr. Fadin legt uit dat “we te maken hebben met een overmaat aan contractiele activiteit”. Is er iets om je zorgen over te maken? “Ja en nee. Niet als deze hyperactiviteit de situatie niet verandert baarmoederhals. Ja, aan de andere kant, als de baarmoederhals wordt veranderd, wat resulteert in de dreiging van vroeggeboorte.
In beide gevallen is het niet de vrouw die een beoordeling maakt op basis van de symptomen, maar de gynaecoloog. Wat, met een adequaat onderzoek en een cervicometrie, of transvaginale echografie om de lengte van de baarmoederhals te meten, een onderscheidende diagnose kan stellen.
In het eerste geval zal hij de toekomstige moeder geruststellen en haar indien nodig adviseren wat rust te nemen. In het tweede geval zal hij echter maatregelen moeten nemen: bijvoorbeeld een farmacologische therapie op basis van progesteron of, in de meest ernstige situaties, een ziekenhuisopname.”
Als er een dreiging is van vroeggeboorte…
«In de meeste gevallen», specificeert Fadin, «wordt de dreiging van vroeggeboorte gegeven door abacteriële infectie van de urinewegen (cystitis) of van de vagina (vaginitis), wat ook asymptomatisch kan zijn. Om deze reden is het belangrijk dat de gynaecoloog, in de aanwezigheid van symptomen van hypercontractiliteit van de baarmoeder, de toekomstige moeder onderwerpt aan een vaginaal uitstrijkje en een urinecultuur aanvraagt. Beide tests zullen dienen om de infectie uit te sluiten of, integendeel, om deze te identificeren en te behandelen voordat deze gevaarlijk kan evolueren.”
Chiara Amati
