Ik werd 9 maanden na mijn bruiloft zwanger. We waren allemaal blij in de familie vanwege het geweldige nieuws. Een week later verdubbelt de vreugde omdat ook mijn schoonzus ontdekt dat zij in verwachting is van haar derde kindje. Helaas voor haar eindigt de zwangerschap vrijwel onmiddellijk. Bij mij duurt het nog een paar weken en stopt bij acht weken.
Een beest groter dan zij bezocht haar, de naam is acute lymfatische leukemie. Doktoren vertelden haar dat ze maar één leven konden redden, dat van haar of dat van haar baby. Het is duidelijk dat we al moeder van twee kinderen waren en dat we haar kozen, we vertelden haar dat ze kalm moest blijven en aan zichzelf moest denken.
We gingen door met de beenmergtransplantatie, twee afschuwelijke maanden, maar daarna een sprankje hoop dat slechts twee weken duurde. 17 februari twee jaar geleden mijn schoonzus sloot voor altijd haar ogen toen ze nog maar 34 jaar oud was.
Moeder van 2 geweldige kinderen, waarvan één autistisch. Anderhalve maand later werd mijn dochter geboren, mijn regenboog, onze zonnestraal, geboren om licht te brengen na 2 jaar duisternis. Ze hebben elkaar nooit leren kennen, ze mist een tante, maar ik weet zeker dat mijn schoonzus altijd naast haar staat. Ik zie haar dagelijks in de harten naast mijn dochter.
