Wat is aangeboren cataract en hoe in te grijpen

Het vertegenwoordigt een van de meest voorkomende oorzaken van blindheid bij kinderen. De tijdigheid van de interventie, dus in het geval van aangeboren cataractis van fundamenteel belang: de ondoorzichtigheid van de kristallijnAls het uitgebreid is, moet het in de eerste levensweken worden geopereerd.

Maar wat is aangeboren cataract?

Zoals geïllustreerd door het Istituto Superiore di Sanità is congenitaal cataract een ziekte die wordt gekenmerkt door vertroebeling van de lens al bij de geboorte of in de eerste drie levensmaanden.

De kristallijne lens is de lens in het oog: als deze ondoorzichtig is, wordt het zicht verminderd.

Afhankelijk van het gebied van de betrokken lens kan aangeboren cataract zich in een min of meer ernstige vorm manifesteren, tot het punt waarop het binoculaire zicht ernstig wordt aangetast: dat wil zeggen het vermogen om met beide ogen correct te zien.

Congenitale cataract kan slechts één oog of beide ogen treffen, maar zelfs als het een eenzijdige cataract is, kan het binoculaire zicht aangetast worden.

Over het algemeen is deoog met cataract komt naar voren zichtbaar saai en saai, vooral op foto’s waarbij het karakteristieke “rode ogen”-effect niet ontstaat en dit meestal niet aan de ogen van de ouders ontsnapt. Net zoals het vaak de ouders zelf zijn die de aanwezigheid van a melden witachtige pupilreflex (leukocorie).

De meest karakteristieke symptomen van congenitale cataract zijn overmatige gevoeligheid voor licht, nystagmus (ritmische en onvrijwillige bewegingen van de ogen die verschijnen rond de leeftijd van 3 maanden), de witte reflex van de pupil bij onderzoek met licht (leukocorie), ik’amblyopiedat wil zeggen de vermindering van het gezichtsvermogen die vaak gepaard gaat met het zogenaamde luie-ogensyndroom en, als de cataract eenzijdig is, naast amblyopie, de scheelzien.

De vroege diagnose het is van fundamenteel belang omdat hoe tijdiger de interventie plaatsvindt, hoe groter de kans is om de visuele functionaliteit zo goed mogelijk te herstellen en de ontwikkeling van complicaties te voorkomen.

Een complicatie die het gezichtsvermogen ernstig belemmert, is onomkeerbare amblyopie: dat wil zeggen een verminderd gezichtsvermogen in één oog als gevolg van een verminderde werking van het netvlies.

Als de diagnose in de eerste levensdagen wordt gesteld en dit passend is, is het mogelijk om onmiddellijk operatief in te grijpen.

De diagnose kan worden uitgevoerd via de zogenaamde rood reflexonderzoek. Dit is een test gebaseerd op de juiste doorgang van een lichtstraal naar de achterkant van het oog, essentieel voor het evalueren van het zicht van pasgeborenen en kinderen.

Zoals uitgelegd door het ISS, is het goed om rekening te houden met mogelijke bekendheid en een laag geboortegewicht.

Binnen de eerste 3 levensmaanden als de aangeboren cataract de ontwikkeling van het gezichtsvermogen ernstig belemmert.

Dit is een microchirurgische operatie waarbij de troebele lens via een kleine incisie wordt verwijderd. Na de operatie en de aanbevolen rust wordt ter bevordering van de visuele ontwikkeling gebruik gemaakt van zogenaamde occlusieve therapie: dat wil zeggen dat het niet-geopereerde oog enkele uren per dag wordt verbonden (bij unilaterale cataract) of afwisselend bij cataract bilateraal, eerst wordt het ene oog verbonden en dan het andere.

Zoals opgemerkt door het Internationaal Agentschap voor de Preventie van Blindheid (IAPB Italië), vereisen sommige staar bij kinderen die het gezichtsvermogen niet verstoren, omdat ze klein of niet erg dicht zijn, geen operatie.

Het advies is om contact op te nemen met een oogarts als u vermoedt dat uw kind zichtproblemen heeft. De oogarts zal beoordelen of een operatie nodig is of niet, waarbij hij de revalidatieactiviteit en de timing van de controles aangeeft.