Door het warme en mooie weer zweten kinderen nog meer dan normaal. Buitenspelen en hogere temperaturen maken het gemakkelijker om te zweten. Daarom is het belangrijk om veel te drinken om gehydrateerd te blijven. De hoeveelheid zweet is echter niet altijd “normaal”, sterker nog, er zijn er enkele kinderen die te veel zweten en worden er door beïnvloed hyperhidrose en dyshidrose. Laten we eens kijken wat het is en hoe we ons moeten gedragen.
Hyperhidrose is overmatig zweten. Kinderen met hyperhidrose zweten tot vijf keer meer dan andere kinderen. De manier waarop het lichaam afkoelt (zweten) is sneller bij kinderen met hyperhidrose. Als gevolg hiervan produceert het lichaam meer zweet dan nodig is om de lichaamstemperatuur te reguleren. Hyperhidrosis kan vrij gemakkelijk worden opgemerkt omdat het vaker zweten in de handpalmen, oksels en voeten veroorzaakt.
Er zijn twee soorten hyperhidrose:
- Primaire focale hyperhidrose.
- Secundaire hyperhidrose.
Primaire focale hyperhidrose
Het wordt gevonden wanneer er minstens één episode per week is van overmatig zweten in een getroffen gebied. Hoewel het lichaamsdeel kan variëren, is zweten altijd symmetrisch, waarbij beide zijden van het lichaam in gelijke mate worden beïnvloed. Zweten kan de normale dagelijkse activiteiten beïnvloeden en stopt tijdens de slaap. Het wordt erger in stressvolle situaties en warmere omgevingen. De meeste kinderen die hieraan lijden, hebben primaire focale hyperhidrose.
Secundaire hyperhidrose
Secundaire hyperhidrose wordt veroorzaakt door een andere fysieke of farmacologische aandoening; het treedt in feite op wanneer het kind aan diabetes lijdt, zwaarlijvig is of bepaalde medicijnen gebruikt. Extra zweten vindt plaats over grotere delen van het lichaam en stopt niet tijdens de slaap. Secundaire hyperhidrose komt vaker voor op volwassen leeftijd.
Hyperhidrose kan de kwaliteit van leven van een kind beïnvloeden.
Het kan beschamend en ongemakkelijk zijn en gevoelens van angst veroorzaken. Zweterige handpalmen kunnen het lastig maken om op school een potlood vast te houden of werkbladen in te vullen. Overmatig zweten kan het zelfvertrouwen van een kind aantasten.
Zweetveranderingen kunnen kwantitatief of kwalitatief zijn:
- Kwantitatief: hyperhidrose manifesteert zich met toegenomen zweten, hypohidrose is het tegenovergestelde, terwijl anhidrose het onvermogen is om te zweten;
- Kwalitatief: Bromhidrose treedt op bij stinkend zweet, chromhidrose treedt op bij gekleurd zweet.
De diagnose is niet ingewikkeld en wordt uitgevoerd door kinderdermatologen, er worden enkele controles uitgevoerd bij patiënten die bijzonder zweten:
- Fysiek examen. Een dermatoloog zal het lichaam van uw kind onderzoeken en de vitale functies controleren.
- Klinische geschiedenis. De dermatoloog zal met u en uw kind bespreken wanneer het overmatig zweten is begonnen, hoe vaak het voorkomt en welke invloed dit heeft op het dagelijks leven van uw kind. Zorg ervoor dat u beschrijft hoe het extra zweten problemen voor uw kind veroorzaakt. Uw arts zal ook vragen stellen over eventuele familiegeschiedenis van hyperhidrose.
Dyshidrosis is een ziekte die de opperhuid aantast en erg vervelend is. Het kan zelfs worden opgemerkt bij brigolines die vooral jeuken aan de handen, tussen de vingers en aan de voeten.
Deze met vloeistof gevulde belletjes kunnen groot worden. Na het drogen schilfert de huid.
Er zijn verschillende redenen die kunnen leiden tot het verschijnen van luchtbellen, waarvan de meest voorkomende zijn:
- periodes van stress
- in contact zijn gekomen met bepaalde materialen (chroom, kobalt, nikkel)
- hyperhidrose
Het kan genezen worden, maar het is belangrijk dat u erop vertrouwt dat uw kinderarts de meest effectieve therapie kan kiezen.
